Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα δ’ ὅπωσ ἐγένετο, συνέγραψα καὶ συνήγαγον, ἀξιοθαύμαστα ὄντα τοῖσ ἐθέλουσιν ἰδεῖν φιλοτιμίαν ἀνδρῶν ἄμετρον καὶ φιλαρχίαν δεινὴν καρτερίαν τε ἄτρυτον καὶ κακῶν ἰδέασ μυρίων, μάλιστα δ’, ὅτι μοι τῆσ Αἰγυπτίασ συγγραφῆσ τάδε προηγούμενα καὶ τελευτήσοντα εἰσ ἐκείνην ἀναγκαῖον ἦν προαναγράψασθαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 6:2)
ἢ τίνα ταύτην καρτερίαν καρτερῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 1:4)
τῶν δὲ φίλων οἱ μὲν ἐθαύμαζον τὴν καρτερίαν, οἱ δὲ ἐνεκάλουν ὡσ λίαν ἅπαντα ἐπὶ τοῖσ ὀνείρασι ποιουμένῳ, τινὲσ δὲ καὶ ὡσ ἄτολμον ἐπῃτιῶντο, ἐπειδὴ οὐ παρεῖχον τέμνειν οὐδ’ αὖ φαρμάκων ἠνειχόμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:11)
Λυκοῦργοσ μὲν τοίνυν ὅτι τοὺσ νόμουσ ἔθηκε πρὸσ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν βλέποντασ καὶ ὅτι βελτίουσ ἐποίησε τὰ τοῦ πολέμου τοὺσ πολίτασ, οὕτωσ εὐδοκιμεῖ, καθάπερ τισ γυμναστὴσ ἑτέρουσ παρασκευάσασ πρὸσ τὸ νικᾶν, αὐτὸσ δ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀποδειξάμενοσ τοιοῦτον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 49:8)
φέρε δὴ καὶ τοὺσ ἐπὶ τῶν στεφανιτῶν ἀγώνων σκεψώμεθα, οἱο͂ν τὸν Δωριέα τὸν Ῥόδιον καὶ Γλαῦκον τὸν Καρύστιον καὶ Μίλωνα δὴ καὶ Πολυδάμαντα, καὶ πάντασ ὧν εἰκόνεσ χαλκαῖ, πότερον θρυπτομένουσ καὶ παροινοῦντασ καὶ ταὐτὰ ταῖσ ὀρχηστρίσι στρεφομένουσ ἐστεφάνουν οἱ τῷ Διὶ τῷ Ὀλυμπίῳ τὸν ἀγῶνα κοσμοῦντεσ, ἢ καρτερίαν θαυμαστήν τινα καὶ ῥώμην ὁμοῦ ψυχῆσ τε καὶ σώματοσ παρασχομένουσ, ἃ τὰσ μεγίστασ καὶ βεβαιοτάτασ ἡδονὰσ καὶ αὐτοῖσ τοῖσ ἔχουσι καὶ τοῖσ συνειδόσι προξενεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 7:5)
χαρίεισ γ’ ἂν οὖν εἰήσ, ὦ μάσθλησ, ἐπὶ σωφροσύνην καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν ἐν τούτῳ τῷ μέλει παρακαλῶν, οὐ καρτερῶν αὐτὸσ μένειν ἐν τῇ τάξει τῶν λόγων, ὡσπερεὶ Σαρδανάπαλλοσ τῇ κερκίδι τὴν κρόκην ὠθῶν ᾖδε τοὺσ εἰσ τὴν μάχην παρακλητικούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:14)
τοῦτο ἐγώ, εἴπερ τι ἄλλο, τὸ ἔργον εἰσ καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 26 3:3)
ἐπεὶ καὶ ἐσ Τάξιλα αὐτῷ ἀφικομένῳ καὶ ἰδόντι τῶν σοφιστῶν τῶν Ἰνδῶν τοὺσ γυμνοὺσ πόθοσ ἐγένετο ξυνεῖναί τινα οἱ τῶν ἀνδρῶν τούτων, ὅτι τὴν καρτερίαν αὐτῶν ἐθαύμασε·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 2 2:1)
"νῦν δὲ τὴν μὲν ἐκ Περσῶν καρτερίαν περιορῶσιν ἀποσβεννυμένην, τὴν δὲ τῶν Μήδων μαλακίαν διασῴζονται, σαφηνίσαι δὲ βούλομαι καὶ τὴν θρύψιν αὐτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 102)
περὶ δὲ τοῦ καλοῦ Ἀλκιβιάδου Σάτυροσ ἱστορῶν λέγεται, φησίν, ὅτι ἐν Ιὠνίᾳ μὲν ὢν Ιὤνων ἐφαίνετο τρυφερώτεροσ, ἐν Θήβαισ δὲ σωμασκῶν καὶ γυμναζόμενοσ τῶν Θηβαίων αὐτῶν μᾶλλον Βοιώτιοσ, ἐν Θετταλίᾳ δὲ ἱπποτροφῶν καὶ ἡνιοχῶν τῶν Ἀλευαδῶν ἱππικώτεροσ, ἐν Σπάρτῃ δὲ καρτερίαν καὶ ἀφέλειαν ἐπιτηδεύων ἐνίκα τοὺσ Λάκωνασ, ὑπερῆρεν δὲ καὶ τὴν τῶν Θρᾳκῶν ἀκρατοποσίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 471)
μόνοσ δὲ τὴν εὐδαιμονίαν οὐχ ἡδυπάθειαν νενόμικε, πολὺ δὲ μᾶλλον καλοκἀγαθίαν, τὴν δὲ ἀρετὴν οὐκ ἀνάγκην, ἀλλὰβούλησιν, τὴν δὲ καρτερίαν οὐ ταλαιπωρίαν, ἀλλ’ ἀσφάλειαν, καὶ τὰσ μὲν ἡδονὰσ αὔξει τοῖσ πόνοισ καὶ μείζουσ διὰ τοῦτο καρποῦται, τοὺσ δὲ πόνουσ ἐπελαφρύνει τῷ ἔθει.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 148:1)
ὅτι ὁ αὐτὸσ πολλὰ καὶ ἄλλα διαλεγόμενοσ πρὸσ βίου σώφρονοσ ζῆλον καὶ πρὸσ ἀνδρείαν τε καὶ καρτερίαν, ἔτι δὲ τὰσ ἄλλασ ἀρετάσ, ἴσα θεοῖσ παρὰ τοῖσ Κροτωνιάταισ ἐτιμᾶτο.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7 36:1)
ἐν εἴδει δὲ τούτων μεγαλοψυχίαν, ἐγκράτειαν, καρτερίαν, ἀγχίνοιαν, εὐβουλίαν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 92:7)
τὴν δὲ καρτερίαν ἐπιστήμην ἢ ἕξιν ὧν ἐμμενετέον καὶ μὴ καὶ οὐδετέρων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 93:5)
ὁρῶν γὰρ ὅτι τὸ σωφρόνωσ ζῆν ἅπαντασ καὶ τὰ δίκαια πρὸ τῶν κερδαλέων αἱρεῖσθαι καρτερίαν τε τὴν παρὰ τοὺσ πόνουσ ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆσ οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖσ πολιτικοῖσ πλήθεσι πέφυκεν, ἐν οἷσ τὸ πλεῖόν ἐστι δυσάγωγον, ἀλλ’ ἔργων ἐθισμοῖσ τῶν πρὸσ ἑκάστην ἀρετὴν ἀγόντων, ὑπ’ ἀνάγκησ τε μᾶλλον ἢ κατὰ γνώμην ἐπ’ αὐτὰ τοὺσ πολλοὺσ παραγινομένουσ, εἰ δὲ μηδὲν εἰή τὸ κωλῦσον ἐπὶ τὴν φύσιν ὀλισθαίνοντασ εἰδώσ, ἐπιδιφρίουσ μὲν καὶ βαναύσουσ καὶ προσαγωγοὺσ ἐπιθυμιῶν αἰσχρῶν τέχνασ, ὡσ ἀφανιζούσασ καὶ λυμαινομένασ τά τε σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν μεταχειριζομένων, δούλοισ καὶ ξένοισ ἀπέδωκε μεθοδεύειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 28 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION