Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ μὲν λέγουσί τινεσ ὑπὸ Ἐρινύων, ὡσ δέ τινεσ ὑπὸ Τυνδάρεω, ὡσ δέ τινεσ ὑπὸ Ἠριγόνησ τῆσ Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρασ, καὶ κριθεὶσ ἴσων γενομένων τῶν ψήφων ἀπολύεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 40:1)
τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
ἅπαντα γὰρ ταῦτα περιβολῆσ ἐστιν, ἡ πρόσληψισ τοῦ ἀορίστου πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι, τὸ ἐν ἀθροίσματι συλλαβεῖν δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, τὸ κατ’ εἶδοσ μερίσαι ἓν μὲν τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἕτερον δὲ τὸ πάντασ οὕτωσ ἔχειν, τῶν μὲν λοιδορούντων ἡδέωσ ἀκροᾶσθαι, τοῖσ ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:5)
ὃν φυγόντα μὲν ἐξ Ἄργουσ Ἀθήναζε, φεύγοντα δ’ Ἀθήνησι δίκην ὑπ’ Εὐμενίδων, ἴσων τῶν ψήφων γενομένων, προσθεμένη τὴν παρ’ αὑτῆσ σώζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 5:8)
εἶτα καὶ γελοῖον τοῦτο μὲν αὐτὸ θαυμάζειν καὶ δεικνύειν ὅτι οὐκ ἔστιν εὑρεῖν ἴσα τοῖσ ὑμετέροισ ἕτερα οὐδ’ ἐγγὺσ, ἀλλὰ πάντα ὑπὸ τούτων ἀποκρύπτεται, περιμένειν δὲ τηνικαῦτα παρεξετάσαι, ὁπηνίκα ἴσων ἔχοιμεν μνημονεῦσαι, οὐκ οἶμαί γε δεῖν, ὅτι γε οὐδὲ θαυμαστὰ ὁμοίωσ ἂν ἦν, εἴ τινα εἴχομεν εἰπεῖν ὅμοια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:9)
ὥστ’ οὐ μόνον τῷ κεφαλαίῳ τῆσ ἀρχῆσ ἡττῶνται τοσοῦτον οἱ πρότεροι, ἀλλὰ καὶ ὧν τῶν αὐτῶν ἦρξαν ὑμῖν, οὐκ ἴσων ἑκάστων οὐδὲ ὁμοίων ἦρξαν, ἀλλ’ ἔνεστι τῷ τότε ἔθνει πόλιν ἀντιστῆσαι τὴν ἐν αὐτῷ νῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 28:1)
ὢ τοῖσ ἴσοισ ἀλλήλουσ ἀμειψάμενοι, μόνοι μὲν ἀλλήλοισ ἐπὶ πλεῖστον παραπλήσιοι, μόνοι δ’ ἁπάντων πλεῖστον διαφέροντεσ, αὐτοὶ μὲν κοινωνοὶ τῶν μεγίστων, ἑτέρουσ δὲ οὐκ ἔχοντεσ τῶν ἴσων κοινωνούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 8:2)
νῦν δ’ οἶμαι τὰσ ἐλπίδασ ἐκτείναντεσ καὶ τῶν ἐν ποσὶ δυσκόλων ἀεὶ κρείττουσ ταῖσ δόξαισ γενόμενοι τοσοῦτον γοῦν κεκερδάκασιν, ὅσον δοκεῖν ἤδη περὶ τῶν ἴσων αὐτοῖσ εἶναι τὸν λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 4:13)
ὑμεῖσ δ’ εἰ μὲν ἴσα ἀντ’ ἴσων ἀποδώσειν μέλλετε, οὐ νεμεσῶμεν, ἀλλ’ ἔστω ταυτὸν ἐκείνῳ τὸ δοκοῦν καὶ ὑμῖν δίκαιον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 1:7)
ἅμα γὰρ τῶν ἴσων ἑτέρῳ μετέσται, καὶ αὐτὸσ ὃ ζητεῖ, τοῦτ’ ἀπολώλεκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 3:6)
ὥσθ’ ὅσῳ τισ μᾶλλον ἐπαινεῖσθαι βούλεται καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἀπολαύειν πλεονεκτημάτων, τοσούτῳ μᾶλλον τῶν ἴσων ὑπαρκτέον αὐτῷ καὶ ταῖσ ἐπιεικείαισ χρηστέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:1)
ἆρ’ ἔχει τινὰ καὶ ἡ ῥητορικὴ τὸν ἐροῦνθ’ ὑπὲρ αὐτῆσ παρασχέσθαι, ἢ ταῦτα ἴσα ἀντ’ ἴσων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 33:1)
ἆρ’ οὖν ταῦθ’ οὕτωσ ἔχει καὶ οἱ μάλιστα ἀποθανεῖσθαι προσδοκῶντεσ καὶ οἷσ πλεῖστοσ ἔπεστι φόβοσ μὴ τῶν ἴσων τεύξεσθαι, οὗτοι καὶ διαφερόντωσ ἀμελοῦσι τῶν ῥητόρων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 42:1)
οἷσ δ’ οὐκ ἦν ἄλλωσ τῶν ἴσων τυχεῖν, τοῦ πείθοντοσ ἔδει λόγου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 48:10)
οὐκοῦν οὐκ εἰσ τὰσ ἴσασ λαβὰσ ἥκομεν, ἀλλὰ τὸ τῶν ἴσων κατ’ ἐκείνου γίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION