Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ πόποι, ἦ ῥ’ ἅλιον ἔποσ ἔκβαλον ἤματι κείνῳθαρσύνων ἡρ́ωα Μενοίτιον ἐν μεγάροισιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1442)
μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ’, Ἀχιλλεῦ,ἀλλ’ ἵνα πέρ σε καὶ αὐτὸν ὁμοίη γαῖα κεκεύθῃ,χρυσέῳ ἐν ἀμφιφορεῖ, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ,ὡσ ὁμοῦ ἐτράφομέν περ ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιοσ ἐξ Ὀπόεντοσἤγαγεν ὑμέτερόνδ’ ἀνδροκτασίησ ὕπο λυγρῆσ,ἤματι τῷ, ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντοσ,νήπιοσ, οὐκ ἐθέλων, ἀμφ’ ἀστραγάλοισι χολωθείσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1496)
ἔνθ’ ἐκ νηὸσ ὄρουσε ἄναξ ἑκάεργοσ Ἀπόλλων, ἀστέρι εἰδόμενοσ μέσῳ ἤματι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 28:1)
ἠῷοσ γεγονὼσ μέσῳ ἤματι ἐγκιθάριζεν, ἑσπέριοσ βοῦσ κλέψεν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνοσ τετράδι τῇ προτέρῃ, τῇ μιν τέκε πότνια Μαῖα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:5)
πάντεσ δ’ οὐρανόθεν λεῦσσον θεοὶ ἤματι κείνῳ νῆα καὶ ἡμιθέων ἀνδρῶν μένοσ, οἳ τότ’ ἄριστοι πόντον ἐπιπλώεσκον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 10:20)
ὡσ δ’ ὅτ’ ἐνὶ σταθμοῖσιν ἀπείρονα μῆλ’ ἐφόβησαν ἤματι χειμερίῳ πολιοὶ λύκοι ὁρμηθέντεσ λάθρῃ ἐυρρίνων τε κυνῶν αὐτῶν τε νομήων, μαίονται δ’ ὅ τι πρῶτον ἐπαΐξαντεσ ἕλωσιν, πόλλ’ ἐπιπαμφαλόωντεσ ὁμοῦ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:37)
ἤματι δ’ ἄλλῳ ἀντιπέρην γαίῃ Βιθυνίδι πείσματ’ ἀνῆψαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 3:20)
τὸν δ’ ἀμφὶ περικτίται ἠγερέθοντο ἀνέρεσ, οἳ καὶ πρόσθεν ἐπ’ ἤματι κεῖσε θάμιζον, αἰὲν ὁμῶσ φορέοντεσ ἑῆσ ἀπὸ μοῖραν ἐδωδῆσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:32)
ἐπ’ ἤματι δ’ ἦμαρ ὀρώρει κύντερον, οὐδέ τισ ἠε͂ν ἀνάπνευσισ μογέοντι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:4)
αἰεὶ δὲ στονόεσσαν ἐπ’ ἤματι νύκτα φυλάσσω, ἐξότε τὸ πρώτιστον ἐμὴν χάριν ἠγερέθεσθε, φραζόμενοσ τὰ ἕκαστα σὺ δ’ εὐμαρέωσ ἀγορεύεισ οἰο͂ν ἑῆσ ψυχῆσ ἀλέγων ὕπερ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:13)
τοῦ μέν θ’ ἱερὸν αἶψα, καὶ εὐρείασ ποταμοῖο ἠιόνασ πεδίον τε, βαθυρρείοντά τε Κάλπην δερκόμενοι παράμειβον, ὁμῶσ δ’ ἐπὶ ἤματι νύκτα νήνεμον ἀκαμάτῃσιν ἐπερρώοντ’ ἐλάτῃσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:26)
οὐδέ ἕ φημι ἤματι τῷδ’ ἀέκητι θεῶν ἐπελάσσαι ἄρηα, Τυνδαρίδην Βέβρυξιν, ὅτ’ ἀνέρα κεῖνον ἔπεφνεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 13:10)
Ηᾦοι δἤπειτα δυωδεκάτῳ ἐπέβαινον ἤματι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:11)
ἔνθεν δ’ αὖτε Κάραμβιν ἅμ’ ἠελίοιο βολῇσιν γνάμψαντεσ παρὰ πουλὺν ἔπειτ’ ἤλαυνον ἐρετμοῖσ Αἰγιαλὸν πρόπαν ἦμαρ ὁμῶσ καὶ ἐπ’ ἤματι ϝύκτα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:31)
ἤματι δ’ αὐτῷ γνάμψαν Ἀμαζονίδων ἕκαθεν λιμενήοχον ἄκρην.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 16:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION