헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ δὲ σχεδὸν Λἰσονίδαο ἔσταν, ἕλον δ’ ἀπὸ χερσὶ καρήατοσ ἠρέμα πέπλον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:46)
ἄρτι γὰρ τὸ πάθοσ ἥπτετο τῆσ θαλάσσησ, καὶ ὁ στόλοσ ἐσαλεύετο, ἠρέμα πρῶτον, εἶτα ὀξύτερον, μέχρι σὺν βιαίῳ τάχει διέπλευσεν ὁ Καῖσαρ ἐσ τὴν Βρεττανίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:3)
τρίτησ δὲ ἤδη φυλακῆσ ἠρέμα τῇ σάλπιγγι ὑπεσήμαινε, καὶ μετὰ σιγῆσ βαθυτάτησ στρατὸσ τοσοῦτοσ ἐβάδιζεν, ἑώσ οἱ μὲν ἱππεῖσ περιέστησαν ἐν κύκλῳ τοὺσ πολεμίουσ, οἱ πεζοὶ δ’ ἐπὶ τὴν τάφρον αὐτῶν ἀφίκοντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 3:2)
δοκεῖ δ’ ὁ ἀνδρεῖοσ ἄφοβοσ εἶναι ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ὁ δὲ δειλὸσ φοβητικόσ, καὶ ὃ μὲν καὶ πολλὰ καὶ ὀλίγα καὶ μεγάλα καὶ μικρὰ φοβεῖσθαι, καὶ σφόδρα καὶ ταχύ, ὃ δὲ τὸ ἐναντίον ἢ οὐ φοβεῖσθαι ἢ ἠρέμα καὶ μόλισ καὶ ὀλιγάκισ καὶ μεγάλα, καὶ ὃ μὲν ὑπομένει τὰ φοβερὰ σφόδρα, ὃ δὲ οὐδὲ τὰ ἠρέμα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 10:1)
φόβου ποιητικὰ ἑκάστῳ ᾧ φοβερά, οἱο͂ν εἰ μὲν σφόδρα φοβερά, εἰή ἂν ἰσχυρὸσ ὁ φόβοσ, εἰ δ’ ἠρέμα, ἀσθενήσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 12:4)
ἐδόκει δὲ τοὐναντίον ἡ ἀνδρεία ἄφοβον παρασκευάζειν, τοῦτο δ’ εἶναι ἐν τῷ ἢ μηθὲν ἢ ὀλίγα φοβεῖσθαι, καὶ ἠρέμα καὶ μόλισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 13:1)
ἃ μὲν δὴ δειλὸσ φοβεῖται ᾗ δειλόσ, τὰ μὲν οὐδενί ἐστι φοβερά, τὰ δ’ ἠρέμα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 13:5)
ὁ δ’ ἀνδρεῖοσ πρὸσ ταῦτ’ ἔχει ἀφόβωσ, καὶ ὑπομένει τὰ τοιαῦτα φοβερά, ἃ ἔστι μὲν ὡσ φοβερὰ αὐτῷ, ἔστι δ’ ὡσ οὔ, ᾗ μὲν ἄνθρωποσ, φοβερά, ᾗ δ’ ἀνδρεῖοσ, οὐ φοβερὰ ἀλλ’ ἢ ἠρέμα ἢ οὐδαμῶσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 15:1)
καὶ γὰρ οὗτοι οὐ τῷ ὑπὸ μηθενὸσ ὃ μὲν πόνου τρίβεσθαι, ὃ δ’ ὑπὸ μηδεμιᾶσ ὑπερβολῆσ, τοιοῦτοι εἰσίν, ἀλλὰ τῷ ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖσ εἶναι, ἢ ἁπλῶσ ἢ ἠρέμα, ὑφ’ ὧν οἱ πολλοὶ καὶ οἱ πλεῖστοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 16:4)
οἱ μὲν οὖν νοσώδεισ καὶ ἀσθενεῖσ καὶ δειλοὶ καὶ ὑπὸ τῶν κοινῶν παθημάτων πάσχουσί τι, πλὴν θᾶττόν τε καὶ μᾶλλον ἢ οἱ πολλοί, καὶ ἔτι ὑφ’ ὧν οἱ πολλοὶ πάσχουσιν, ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖσ ἢ ὅλωσ ἢ ἠρέμα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 17:1)
τῷ μὲν γὰρ δειλῷ τά τε μὴ φοβερὰ δοκεῖ φοβερὰ εἶναι καὶ τὰ ἠρέμα σφόδρα, τῷ δὲ θρασεῖ τὸ ἐναντίον τά τε φοβερὰ θαρραλέα καὶ τὰ σφόδρα ἠρέμα, τῷ δ’ ἀνδρείῳ τἀληθῆ μάλιστα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 39:2)
ἂν μὲν γὰρ <ὁ> φίλοσ καὶ σπουδαῖοσ, ἴσωσ οὐ λίαν χαλεπόν, ἂν μή τισ τὸ μὲν αὐξήσῃ τὸ δὲ ταπεινώσῃ, φίλον μὲν σφόδρα ποιῶν, ἐπιεικῆ δὲ ἠρέμα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 214:3)
ἀπαθῆ δὲ τῶν τοιούτων ἃ μόλισ καὶ ἠρέμα πάσχει διὰ δύναμιν καὶ τῷ δύνασθαι καὶ τῷ ἔχειν πώσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 143:1)
τὰ δ’ ἑκάστοισ γνώριμα καὶ πρῶτα πολλάκισ ἠρέμα ἐστὶ γνώριμα, καὶ μικρὸν ἢ οὐθὲν ἔχει τοῦ ὄντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 31:2)
διὸ χαίροντεσ ὁτῳοῦν σφόδρα οὐ πάνυ δρῶμεν ἕτερον, καὶ ἄλλα ποιοῦμεν ἄλλοισ ἠρέμα ἀρεσκόμενοι, οἱο͂ν καὶ ἐν τοῖσ θεάτροισ οἱ τραγηματίζοντεσ, ὅταν φαῦλοι οἱ ἀγωνιζόμενοι ὦσι, τότε μάλιστ’ αὐτὸ δρῶσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 60:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION