Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ δέ ἐστιν ὑμῖν τε ἀκοῦσαι γνώριμα, ἀκίνδυνά τε τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά, ταῦτα γέγραφα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 453)
ἀφελὼν τὰ ὀνόματα, διεξιὼν δὲ τὰ ἐπιτηδεύματα, καὶ τὰ σώματα αὐτῶν γνώριμα καταστήσω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1934)
καίτοι, ὦ Κτησιφῶν, ὅτῳ τὰ μέγιστα τῶν αἰσχρῶν οὕτωσ ἐστὶ πιστὰ καὶ γνώριμα τοῖσ ἀκούουσιν, ὥστε τὸν κατήγορον μὴ δοκεῖν ψευδῆ λέγειν, ἀλλὰ παλαιὰ καὶ λίαν προωμολογημένα, πότερα αὐτὸν δεῖ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθῆναι, ἢ ψέγεσθαι;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 532)
καί μοι ἔδοξε τὰ Ἰλλυρικά, οὔτε ἀκριβῶσ γενόμενά μοι γνώριμα οὔτε συντελοῦντα μῆκοσ ἰδίασ συγγραφῆσ οὔτε χώραν ἔχοντα ἑτέρωθι λεχθῆναι, τοῦ χρόνου, καθ’ ὃν ἐλήφθησαν, συνάγοντοσ αὐτὰ ἐσ τέλοσ, προαναγράψαι καὶ ὑποθεῖναι αὐτὰ τῇ ὁμόρῳ Μακεδονικῇ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 13:2)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ μὴ ἀναστρέφῃ τὰ πράγματα, ἀλλὰ καθ’ ἣν ἐπράχθη τάξιν, κατὰ ταύτην διεξίῃ, καὶ ὅταν μὴ ἔξωθέν τινα ἐπεμβάλλῃ νοήματα αὐτοῖσ, ἀλλ’ αὐτὰ τὰ πραχθέντα διεξίῃ, καὶ ὅταν τὰ γνώριμα ὡσ γνώριμα καὶ τὰ ἀμφισβητούμενα ὡσ ἀμφισβητούμενα διεξίῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σαφηνείασ καὶ καθαρότητοσ. 2:2)
ἃ δέ ἐστι κοινὰ πάντων καὶ γνώριμα καὶ ἐν τοῖσ πάντων ὀφθαλμοῖσ, τούτων δὲ καὶ νῦν ἄν πωσ πρέποι μνησθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 3:2)
ἀλλὰ μὴν τῶν γε μυστηρίων τὰ μὲν ὡσ ἀρχαῖα τετίμηται, τὰ δ’ ὡσ ἀναγκαῖα, τὰ δ’ ὡσ πλείστοισ γνώριμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 101:4)
πῶσ γὰρ οὐκ ἄτοπον τῷ μὲν λέγοντι μέμφεσθαι ὡσ λίαν γνώριμα καὶ παλαιὰ καὶ πᾶσι δοκοῦντα συμβουλεύει, αὐτοὺσ δὲ μὴ τολμᾶν χρῆσθαι τοῖσ οὕτω φανεροῖσ, ἀλλὰ μὴ μόνον πρὸσ αὑτοὺσ στασιαστικῶσ ἔχειν, ἀλλὰ καὶ παντὶ τῷ μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 2:11)
οὐ γὰρ ἰδὼν τοὺσ κροκοδείλουσ οὐδὲ τοὺσ ἵππουσ, εἶτ’ ἐξήγγειλεν, ἀλλ’ ἵνα τὰ ἄλλ’ ὡσ ἀληθῆ δόξειε λέγειν, τοὺσ κροκοδείλουσ καὶ τοὺσ ἵππουσ προσέθηκε, καταφεύγων ἐπὶ τὰ γνώριμα καὶ πίστιν ἐφελκόμενοσ τῷ πλάσματι προσθήκῃ πλάσματοσ ἑτέρου πρὸσ τἀληθὲσ πεποιημένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 26:10)
καίτοι πᾶσα μάθησισ διὰ προγιγνωσκομένων ἢ πάντων ἢ τινῶν ἐστί, καὶ ἡ δι’ ἀποδείξεωσ <καὶ> ἡ δι’ ὁρισμῶν δεῖ γὰρ ἐξ ὧν ὁ ὁρισμὸσ προειδέναι καὶ εἶναι γνώριμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 237:1)
οἱ μὲν οὖν περὶ Ἡσίοδον καὶ πάντεσ ὅσοι θεολόγοι μόνον ἐφρόντισαν τοῦ πιθανοῦ τοῦ πρὸσ αὑτούσ, ἡμῶν δ’ ὠλιγώρησαν θεοὺσ γὰρ ποιοῦντεσ τὰσ ἀρχὰσ καὶ ἐκ θεῶν γεγονέναι, τὰ μὴ γευσάμενα τοῦ νέκταροσ καὶ τῆσ ἀμβροσίασ θνητὰ γενέσθαι φασίν, δῆλον ὡσ ταῦτα τὰ ὀνόματα γνώριμα λέγοντεσ αὑτοῖσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 108:3)
ἡ γὰρ μάθησισ οὕτω γίγνεται πᾶσι διὰ τῶν ἧττον γνωρίμων φύσει εἰσ τὰ γνώριμα μᾶλλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 30:2)
καὶ τοῦτο ἔργον ἐστίν, ὥσπερ ἐν ταῖσ πράξεσι τὸ ποιῆσαι ἐκ τῶν ἑκάστῳ ἀγαθῶν τὰ ὅλωσ ἀγαθὰ ἑκάστῳ ἀγαθά, οὕτωσ ἐκ τῶν αὐτῷ γνωριμωτέρων τὰ τῇ φύσει γνώριμα αὐτῷ γνώριμα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 31:1)
τὰ δ’ ἑκάστοισ γνώριμα καὶ πρῶτα πολλάκισ ἠρέμα ἐστὶ γνώριμα, καὶ μικρὸν ἢ οὐθὲν ἔχει τοῦ ὄντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 31:2)
αἴτιον δ’ ὅτι καὶ τῶν καθ’ ἕκαστά ἐστιν ἡ φρόνησισ, ἃ γίνεται γνώριμα ἐξ ἐμπειρίασ, νέοσ δ’ ἔμπειροσ οὐκ ἔστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 61:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION