헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἢν μὲν σχέδιοσ καὶ μὴ ἑδραίη γένηται ἡ κάθαρσισ, ἀλλὰ φαύλη, ἁπλοῦσ ἔμετοσ ἀπὸ σιτίων ἔλυσε τὴν νοῦσον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.252)
Ἐλλεβορισμοί· ἐλλέβοροσ λευκὸσ μὲν τῆσ ἄνω κοιλίησ κάθαρσισ· μέλασ δὲ τῆσ κάτω· καὶ ἔστιν ὁ λευκὸσ οὐκ ἐμετήριον μοῦνον, ἀλλὰ καὶ ξυμπάντων ὁμοῦ καθαρτηρίων ὁ δυνατώτατοσ , οὐ τῷ πλήθεϊ καὶ τῇ ποικιλίῃ τῆσ ἐκκρίσιοσ· τόδε γὰρ καὶ χολέρη πρήσσει·‐‐ οὐδ’ ἐντάσεσι καὶ βίῃ τῇσι ἐπὶ τοῖσι ἐμέτοισὶ,‐‐ ἐσ τόδε γὰρ ναυτίη καὶ θάλασσα κρέσσον · ἀλλὰ δυνάμι καὶ ποιότητι οὔτι φαύλῃ, τῇπερ καὶ ὑγιέασ τοὺσ κάμνοντασ ποιέει, καὶ ἐπ’ ὀλίγῃ τῇ καθάρσι, καὶ ἐπὶ σμικρῇ τῇ ἐντάσι· ἀτὰρ καὶ πάντων τῶν χρονίων νοσημάτων ἐσ Ῥίξαν ἱδρυμέν ων, ἢν ἀπαυδήσῃ τὰ λοιπὰ ἄκεα, τόδε μοῦνον ἰητήριο ν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.124)
ὅτι μὲν μικρά τισ ἔσται καὶ φαύλη καὶ τοῦ μηδενὸσ ὡσ εἰπεῖν ἀξία ἡ παρὰ τούτων αὕτη συντέλεια καὶ σπουδὴ οὐδεὶσ ἀγνοεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:6)
διὰ γὰρ τὰ προειρημένα τοῦτο συμβαίνει, καὶ ὅτι μὲν τὸ λυπούμενον ἢ ἐν φαύλῃ ὄντα ἕξει τὸν φίλον θεωρεῖν φεύγομεν ἁπλῶσ, ὥσπερ καὶ ἡμᾶσ αὐτούσ, τὸ δ’ ὁρᾶν τὸν φίλον ἡδύ, ὥσπερ ἄλλο τι τῶν ἡδίστων, διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν, καὶ μὴ κάμνοντα, εἰ αὐτόσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 259:4)
ἥτισ δ’ ἢ δι’ ἔνδειαν ἢ δι’ ὑπερβολὴν κωλύει τὸν θεὸν θεραπεύειν καὶ θεωρεῖν, αὕτη δὲ φαύλη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 71:3)
ἀργία γάρ ἐστιν ὁ ὕπνοσ τῆσ ψυχῆσ ᾗ λέγεται σπουδαία καὶ φαύλη, πλὴν εἰ μὴ κατὰ μικρὸν καὶ διικνοῦνταί τινεσ τῶν κινήσεων, καὶ ταύτῃ βελτίω γίνεται τὰ φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν ἢ τῶν τυχόντων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 143:2)
ἡ μὲν οὖν τῇ σπουδαίᾳ οἰκεία ἐπιεικήσ, ἡ δὲ τῇ φαύλῃ μοχθηρά·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 63:2)
εἰ μὲν γὰρ χρησταὶ αἱ ἐπιθυμίαι, φαύλη ἡ κωλύουσα ἕξισ μὴ ἀκολουθεῖν, ὥσθ’ ἡ ἐγκράτεια οὐ πᾶσα σπουδαία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 18:3)
ἔτι εἰ πάσῃ δόξῃ ἐμμενετικὸν ποιεῖ ἡ ἐγκράτεια, φαύλη, οἱο͂ν εἰ καὶ τῇ ψευδεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 19:2)
φανερὸν δὴ ἐκ τούτων ὅτι ἣ μὲν σπουδαία ἕξισ, ἣ δὲ φαύλη.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 109:3)
φαύλη δὲ ἡ μεταφορὰ ταῖσ ἀσήμοισ φωναῖσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 11:2)
πόθον μὲν εἶναι Ἀλεξάνδρῳ ἐκπεριπλῶσαι τὴν θάλασσαν τὴν ἀπὸ Ἰνδῶν ἔστε ἐπὶ τὴν Περσικήν, ὀκνέειν δὲ αὐτὸν τοῦ τε πλόου τὸ μῆκοσ καὶ μή τινι ἄρα χώρῃ ἐρήμῃ ἐγκύρσασ ἢ ὁρ́μων ἀπόρῳ ἢ οὐ συμμέτρωσ ἐχούσῃ τῶν ὡρέων, οὕτω δὴ διαφθαρῇ αὐτῷ ὁ στόλοσ, καὶ οὐ φαύλη κηλὶσ αὕτη τοῖσιν ἔργοισιν αὐτοῦ τοῖσι μεγάλοισιν ἐπιγενομένη τὴν πᾶσαν εὐτυχίην αὐτῷ ἀφανίσῃ·
(아리아노스, Indica, chapter 20 1:2)
ὁ δ’ Εὐριπίδησ φησί φαύλῃ διαίτῃ προσβαλὼν ἥσθη στόμα, ὡσ τῆσ ἀπὸ τῶν προσφορῶν τέρψεωσ περὶ τὸ στόμα μᾶλλον γινομένησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 18 3:3)
ἐὰν δ’ ἀποψηφίσησθε, ὃ μὴ ποιήσαιτε, οἱ μὲν χρηστοὶ διὰ τοὺσ φαύλουσ ἀδικήσονται, οἱ δ’ ἀνάξιοι συμφορᾶσ ἑτέροισ αἴτιοι γενήσονται, δίκην δ’ οὐδ’ ἡντινοῦν αὐτοὶ δώσουσιν, ἡ δὲ πόλισ τἀναντί’ ὧν εἶπον ἀρτίωσ, δόξει ἄπιστοσ, φθονερά, φαύλη παρὰ πᾶσιν εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 220:3)
οὐ μόνον δ’ αὕτη τῆσ πόλεωσ ἡ δωρειὰ προπεπηλάκισται καὶ φαύλη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ πᾶσαι διὰ τὴν τῶν καταράτων καὶ θεοῖσ ἐχθρῶν ῥητόρων, τῶν τὰ τοιαῦτα γραφόντων ἑτοίμωσ, πονηρίαν, οἳ τοσαύτην ὑπερβολὴν πεποίηνται τῆσ αὑτῶν αἰσχροκερδείασ ὥστε τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ παρ’ ὑμῶν δωρειάσ, ὥσπερ οἱ τὰ μικρὰ καὶ κομιδῇ φαῦλ’ ἀποκηρύττοντεσ, οὕτω πωλοῦσιν ἐπευωνίζοντεσ καὶ πολλοῖσ ἀπὸ τῶν αὐτῶν λημμάτων γράφοντεσ πᾶν ὅ τι ἂν βούλωνται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 284:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION