Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ μόνοσ τῶν ὄντων ἀνθρώπων ἐπὶ μὲν τοῦ βίου τοσαύτησ ὑπερηφανίασ πλήρησ ὢν πάντων ἀνθρώπων ἔσει φανερώτατοσ, ὥστε καὶ πρὸσ οὓσ μηδέν ἐστί σοι πρᾶγμα, λυπεῖσθαι τὴν σὴν θρασύτητα καὶ φωνὴν καὶ τὸ σχῆμα καὶ τοὺσ σοὺσ ἀκολούθουσ καὶ πλοῦτον καὶ ὕβριν θεωροῦντασ, ἐν δὲ τῷ κρίνεσθαι παραχρῆμ’ ἐλεηθήσει;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 253:3)
ὅπου δὲ θεὸσ ὁ πάντων κάλλιστοσ καὶ φανερώτατοσ οὐχ ὑπερορᾷ τὸν ἅπαντα χρόνον ἀνθρώπων ἐπιμελούμενοσ, ἦπού γε ἄνθρωπον θεοφιλῆ καὶ φρόνιμον χρὴ βαρύνεσθαι τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ καθ’ ὅσον οἰο͂́σ τέ ἐστι μιμεῖσθαι τὴν ἐκείνου δύναμιν καὶ φιλανθρωπίαν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 91:1)
Ἀναμνηστέον οὖν αὖθισ αὐτόν, κἂν μὴ βούληται, τῶν νεφρῶν καὶ λεκτέον, ὡσ ἔλεγχοσ οὗτοι φανερώτατοσ ἁπάντων τῶν ἀποχωρούντων τῆσ ὁλκῆσ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 21)
ἐλέγχων γὰρ οὗτόσ γε ὁ φανερώτατοσ, ὥσπερ ἂν .
(루키아노스, De Domo, (no name) 17:2)
ὤφελεν ὡσ ἀφανὴσ οὕτω φανερώτατοσ εἶναι καιρόσ, ὃσ αὐξάνεται πλεῖστον ἀπ’ εὐλαβίησ.
(작자 미상, 비가, Ἀγάθωνος, Ἐλεγείον4)

SEARCH

MENU NAVIGATION