헬라어 문장 내 검색 Language

κἀκεῖ δικαστὰσ τῶνδε καὶ θελκτηρίουσ μύθουσ ἔχοντεσ μηχανὰσ εὑρήσομεν, ὥστ’ ἐσ τὸ πᾶν σε τῶνδ’ ἀπαλλάξαι πόνων·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 7:10)
εὑρήσομεν γὰρ τὰ μὲν Θηβαίοισ δόξαντα, ἀναίρεσιν τῆσ πόλεωσ ἡμῶν καὶ ἀνδραποδισμὸν καὶ μηδένα μηδαμοῦ λοιπὸν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:11)
πολὺ γὰρ τὸ ἐκείνων χαλεπώτερον εὑρήσομεν ὄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 7:14)
ἣν ἄν τισ ἀκριβῶσ ἡμᾶσ ἐᾷ σκοπεῖν, τῷ μὴ νικῆσαι τὴν ψῆφον αὐτῶν οὖσαν εὑρήσομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 6:17)
σχεδὸν γὰρ πάντα ὡσ ἔποσ εἰπεῖν οὕτωσ ἔχοντα εὑρήσομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 4:3)
οἰκονομίαι δέ εἰσι τέσσαρεσ, ὡσ ἐν τύπῳ διελέσθαι τὰσ γὰρ ἄλλασ εἰσ τοῦτο ἐμπιπτούσασ εὑρήσομεν, βασιλική σατραπική πολιτική ἰδιωτική.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 4:1)
ἢ γὰρ ἕτερόν τι γένοσ εὑρήσομεν αἰτίασ ἢ ταῖσ νῦν λεγομέναισ μᾶλλον πιστεύσομεν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 56:1)
οὐ γὰρ παλαιὸν οὐδὲ τοῦτὸ γέ ἐστι παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, ἀλλὰ νεωστὶ εὑρέθη, πεμφθὲν ἐκ τῶν βαρβάρων, ἐκεῖνοι γάρ ἀπεστερημένοι τῆσ παιδείασ ὁρμῶσιν ἐπὶ τὸν πολὺν οἶνον καὶ πορίζονται τροφὰσ περιέργουσ καὶ παντοίασ, ἐν δὲ τοῖσ περὶ τὴν Ἑλλάδα τόποισ οὔτ’ ἐν γραφαῖσ οὔτ’ ἐπὶ τῶν πρότερον εὑρήσομεν ποτήριον εὐμέγεθεσ εἰργασμένον πλὴν τῶν ἐπὶ τοῖσ ἡρωικοῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 4 2:2)
καὶ τοῦτο λυμαινόμενον πάνθ’ εὑρήσομεν, καὶ ταύτην ἀρχὴν οὖσαν πάντων τῶν κακῶν, τὸ μὴ ’θέλειν τὰ δίκαια πράττειν ἁπλῶσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 32:4)
ἔτι τοίνυν οὐδ’ ὁμοίαν οὖσαν τούτῳ κἀκείνοισ συγγνώμην εὑρήσομεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 50:1)
πανταχοῦ τὴν πρόφασιν βεβαιοῦσαν τὸ πρᾶγμ’ εὑρήσομεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 65:6)
ἀλλὰ πάσασ καὶ τὰσ ἀρχὰσ καὶ τοὺσ πολιτευομένουσ εὑρήσομεν, ἐπειδὰν ἅπαξ τι καταγνῶθ’ ὑμεῖσ, τούτοισ ἐμμένοντασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 5:4)
ὅλωσ δ’ οὐδὲν οὔτε σεμνὸν οὔτε σπουδαῖον εὑρήσομεν ὃ μὴ νόμου κεκοινώνηκεν, ἐπεὶ καὶ τὸν ὅλον κόσμον καὶ τὰ θεῖα καὶ τὰσ καλουμένασ ὡρ́ασ νόμοσ καὶ τάξισ, εἰ χρὴ τοῖσ ὁρωμένοισ πιστεύειν, διοικεῖν φαίνεται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 31:4)
καὶ τοῦ μὲν λυπηροῦ τούτου τὸν δαίμον’ αἴτιον εὑρήσομεν ὄντα, ᾧ φύντασ ἀνθρώπουσ εἴκειν ἀνάγκη, τοῦ δὲ τιμίου καὶ καλοῦ τὴν τῶν ἐθελησάντων καλῶσ ἀποθνῄσκειν αἱρ́εσιν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 46:3)
εὑρήσομεν γὰρ Αἰακὸν μὲν καὶ Ῥαδάμανθυν διὰ σωφροσύνην, Ἡρακλέα δὲ καὶ Κάστορα καὶ Πολυδεύκην δι’ ἀνδρείαν, Γανυμήδην δὲ καὶ Ἄδωνιν καὶ ἄλλουσ τοιούτουσ διὰ κάλλοσ ὑπὸ θεῶν ἀγαπηθέντασ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 36:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION