Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὀρφναίη δ’ ἐπίκουροσ ἐπαύετο δαιμονίη νύξ, ἡ πλείων, τάχα δ’ ὄρθροσ ἐγίγνετο δημιοεργόσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 12:3)
Μούρκῳ δ’ ἧκεν ἐπίκουροσ Μάρκιοσ Κρίσποσ ἐκ Βιθυνίασ μετὰ τριῶν τελῶν ἄλλων, καὶ τὸν Βάσσον ἐπολιόρκουν ὁμοῦ πάντεσ ἓξ τέλεσιν ἤδη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 8 2:10)
τὸ δὲ μέγιστον, ἐπίκουροσ ἐν ταῖσ προγραφαῖσ τῇ πόλει πανώλεθρα πασχούσῃ γενόμενοσ περιέσωσεν ἄνδρασ ἀρίστουσ τε καὶ πολλούσ, οἳ τότε δι’ αὐτὸν ἦσαν ἐν τῇ πατρίδι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 11:2)
ἀλλὰ μὴν ἀμφοτέρῳ γε τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ἐπίκουροσ γεγένηται, γυναιξὶ μὲν ταλασίαν παραδοῦσα, ἀνδράσι δὲ ὅπλων χρῆσιν ἀναθεῖσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 3:10)
ἐκ δὲ τούτων ποιηταὶ Προμηθέασ τε ὑπ’ αὐτοῦ λυομένουσ συνέθεσαν, ὡσ καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺσ, ταῦτ’ ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι, καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡσ ἀπέπαυσε διαδεξάμενοσ καὶ ἀνασχὼν τὸν οὐρανὸν αὐτὸσ, καὶ τὸν Κέρβερον ὡσ ἀνήγαγεν ἐξ Αἵδου καὶ μετ’ αὐτοῦ Θησέα τὸν τῶν Ἐρεχθειδῶν, καὶ ὡσ Πλούτωνα καὶ Ἥραν τρώσειε, καὶ τοὺσ Γίγαντασ ὡσ χειρώσαιτο ἐπίκουροσ τοῖσ θεοῖσ γενόμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:6)
τούτων ἡ μὲν διὰ τὸ χρήσιμόν ἐστιν ἡ διὰ τῶν πλείστων φιλία διὰ γὰρ τὸ χρήσιμοι εἶναι φιλοῦσιν ἀλλήλουσ, καὶ μέχρι τούτου, ὥσπερ ἡ παροιμία "Γλαῦκ’ ἐπίκουροσ ἀνὴρ τὸν σοφὸν φίλον ἔσκε μάχηται," οὐκέτι γιγνώσκουσιν Ἀθηναῖοι Μεγαρῆασ,ἡ δὲ δι’ ἡδονὴν τῶν νέων τούτου γὰρ αἴσθησιν ἔχουσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 42:1)
εἰ δὲ προσελθὼν Ἐπίκουροσ ἢ Λευκολόφασ πάππαν με καλεῖ, τοῦτ’ ἤδη δεινὸν ἀκοῦσαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 2:11)
οὐ μόνοσ δ’ Ἀρίστιπποσ καὶ οἱ ἀπ’ αὐτοῦ τὴν κατὰ κίνησιν ἡδονὴν ἠσπάζοντο, ἀλλὰ καὶ Ἐπίκουροσ καὶ οἱ ἀπὸ τούτου, καὶ ἵνα μὴ τοὺσ καταιγισμοὺσ λέγω καὶ τὰ ἐπεντρώματα,1 ἅπερ πολλάκισ προφέρεται ὁ Ἐπίκουροσ, καὶ τοὺσ γαργαλισμοὺσ καὶ τὰ νύγματα ἃ ἐν τῷ περὶ Τέλουσ εἴρηκεν, τούτων μνησθήσομαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 671)
καὶ ὁ Ἐπίκουροσ δέ φησιν ἀρχὴ καὶ ῥίζα παντὸσ ἀγαθοῦ ἡ τῆσ γαστρὸσ ἡδονή·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 67 1:2)
οὗτοσ οὖν ὁ Ἐπίκουροσ οὐ Λεόντιον εἶχεν ἐρωμένην τὴν ἐπὶ ἑταιρείᾳ διαβόητον γενομένην;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 53 2:1)
’ σοφὸν Ἐπίκουροσ οὕτω κατεπύκνου τὴν ἡδονὴν ἐμασᾶτ’ ἐπιμελῶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 60 8:2)
ὁ γοῦν Ἐπίκουρόσ φησιν εἶναι τἀγαθὸν τὴν ἡδονὴν δήπουθεν οὐκ ἔστιν δ’ ἔχειν ταύτην ἑτέρωθεν, ἐκ δὲ τοῦ ζῆν δὴ καλῶσ εὖ ζῶσ1’ ἅπαντεσ, ἢ τυχὸν δώσεισ ἐμοί;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 61 1:8)
Ἐπίκουροσ δὲ οὐ τόπον, οὐ χρόνον ἀφορίζει, οὐ προλέγει οὐδέν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 1:1)
ὁ δ’ Ἐπίκουροσ ἅπαντασ εἰσήγαγε προφήτασ ἀτόμων καὶ ταῦτ’ ἔχων παραδείγματα τήν τε τοῦ ποιητοῦ τῶν συμποσίων ποικιλίαν καὶ τὴν Πλάτωνόσ τε καὶ Ξενοφῶντοσ χάριν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 3:6)
Ἐπίκουροσ δὲ συμπόσιον φιλοσόφων μόνον πεποίηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 6:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION