Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅτι ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, λαβέ μοι τὰ ψηφίσματα, καὶ τὴν ἐκμαρτυρίαν ἀνάγνωθι τὴν Ἀριστοδήμου, καὶ κάλει πρὸσ οὓσ ἐξεμαρτύρησεν, ἵν’ εἰδῶσιν οἱ δικασταί, τίσ ὁ Φιλοκράτουσ ἑταῖροσ, καὶ τίσ ὁ τὰσ δωρεὰσ Ἀριστοδήμῳ φάσκων πείσειν δοῦναι τὸν δῆμον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 192)
ἵνα μὴ τοῦθ’ οὕτωσ λεγόντων ἀρτίωσ αἱρ́εσιν εἶναι δοκῶσιν αὑτοῖσ Ἀθηναῖοι ἢ κατὰ γῆν νικῆσαι ἢ κατὰ θάλατταν, μηδὲ τρυφῶσιν, ἀλλ’ εἰδῶσιν ὅτι ἐν ταῖσ ναυσὶν ἅπαντα τὰ πράγματα ἕστηκε καὶ ἄλλωσ οὐκ ἔνεστι σώζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 96:9)
"ἐκείνων μὲν οὖν ἕκαστοσ ἀπώλετο ὥσπερ εἰκὸσ τοὺσ τοιούτουσ, τοῦτον δὲ τὸν ὑπὸ πλείστων γιγνωσκόμενον οἱ θεοὶ οὕτωσ διέθεσαν ὥστε τοὺσ ἐχθροὺσ βούλεσθαι αὐτὸν ζῆν μᾶλλον ἢ τεθνάναι παράδειγμα τοῖσ ἄλλοισ, ἵν’ εἰδῶσιν ὅτι τοῖσ λίαν ὑβριστικῶσ πρὸσ τὰ θεῖα διακειμένοισ οὐκ ἀεὶ εἰσ τοὺσ παῖδασ ἀποτίθενται τὰσ τιμωρίασ, ἀλλ’ αὐτοὺσ κακῶσ ἀπολλύουσι, μείζουσ καὶ χαλεπωτέρασ καὶ τὰσ συμφορὰσ καὶ τὰσ νόσουσ ἢ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ προσβάλλοντεσ, τὸ μὲν γὰρ ἀποθανεῖν ἢ καμεῖν νομίμωσ κοινὸν ἡμῖν ἅπασίν ἐστι, τὸ δ’ οὕτωσ ἔχοντα τοσοῦτον χρόνον διατελεῖν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀποθνῄσκοντα μὴ δύνασθαι τελευτῆσαι τὸν βίον τούτοισ μόνοισ προσήκει τοῖσ τὰ τοιαῦτα ἅπερ οὗτοσ ἐξημαρτηκόσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 76 1:7)
καὶ διὰ ταῦτα ἐν τῷ ἀρχαιοτάτῳ ἱερῷ τοῦ Διονύσου καὶ ἁγιωτάτῳ ἐν Λίμναισ ἔστησαν, ἵνα μὴ πολλοὶ εἰδῶσιν τὰ γεγραμμένα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 115:2)
τὸ δὲ ἀνάλωμα τὸ εἰσ τὰσ στήλασ γινόμενον μερίσαι τὸν ἐπὶ τῇ διοικήσει, ὅπωσ <ἂν> ἅπαντεσ εἴδωσιν ὅτι ὁ δῆμοσ ὁ [τῶν] Ἀθηναίων τοὺσ ἀγαθοὺσ καὶ ζῶντασ τιμᾷ καὶ τελευτήσαντασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 11:3)
καῖε αὐτούσ, ὦ βελτίστη, καὶ τὰσ κεφαλὰσ ἀπότεμνε καὶ ἀνασκολόπιζε, ὡσ εἰδῶσιν ἄνθρωποι ὄντεσ·
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 14:8)
λαβὲ δ’ αὐτοῖσ καὶ τὸ ἕτερον ψήφισμα <τὸ> περὶ τῶν εἰσ Δεκέλειαν μεταστάντων, ὅτε ὁ δῆμοσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐπολιορκεῖτο, ὅπωσ εἰδῶσιν ὅτι περὶ τῶν προδοτῶν οἱ πρόγονοι ὁμοίασ καὶ ἀκολούθουσ ἀλλήλαισ τὰσ τιμωρίασ ἐποιοῦντο.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 163:1)
ἆρ’ οὖν τούτουσ φρονίμουσ ὑπολαμβάνεισ, οἳ ἂν εἰδῶσιν ἅττα δεῖ πράττειν καὶ λέγειν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 17:1)
Λυσιτελεῖ ἄρα τοῖσ πολλοῖσ μήτ’ εἰδέναι μηδὲν μήτ’ οἰέσθαι εἰδέναι, εἴπερ γε μᾶλλον προθυμήσονται πράττειν μὲν ταῦτα ἅττ’ ἂν εἰδῶσιν ἢ οἰηθῶσιν εἰδέναι, πράττοντεσ δὲ βλάπτεσθαι τὰ πλείω μᾶλλον ἢ ὠφελεῖσθαι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 52:2)
τοῦτο μὲν οὖν τοῦ πράγματοσ σφῶν τὸ σοφὸν πρὸσ μὲν τὸ ταχὺ παραδιδόναι καλόν, ἐναντίον δ’ ἀνθρώπων διαλέγεσθαι οὐκ ἐπιτήδειον, ἀλλ’ ἄν γέ μοι πείθησθε, εὐλαβήσεσθε μὴ πολλῶν ἐναντίον λέγειν, ἵνα μὴ ταχὺ ἐκμαθόντεσ ὑμῖν μὴ εἰδῶσιν χάριν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 422:1)
ἐν δὲ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ πολιτικῇ ἀρετῇ, ἐάν τινα καὶ εἰδῶσιν ὅτι ἄδικόσ ἐστιν, ἐὰν οὗτοσ αὐτὸσ καθ’ αὑτοῦ τἀληθῆ λέγῃ ἐναντίον πολλῶν, ὃ ἐκεῖ σωφροσύνην ἡγοῦντο εἶναι, τἀληθῆ λέγειν, ἐνταῦθα μανίαν, καί φασιν πάντασ δεῖν φάναι εἶναι δικαίουσ, ἐάντε ὦσιν ἐάντε μή, ἢ μαίνεσθαι τὸν μὴ προσποιούμενον δικαιοσύνην·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 118:1)
εἰ δὲ δεῖ τι πάντωσ εἰπεῖν πρὸσ τοὺσ δικαστάσ, ἀξιοῦν, ἂν ἀποκτείνωσιν αὐτόν, ἐπιγράψαι τῇ στήλῃ τὴν καταδίκην, ὅπωσ οἱ Ἕλληνεσ εἰδῶσιν ὅτι μὴ βουλομένουσ Θηβαίουσ Ἐπαμεινώνδασ ἠνάγκασε τὴν Λακωνικὴν πυρπολῆσαι, πεντακοσίοισ ἐνιαυτοῖσ ἀδῄωτον οὖσαν οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην δι’ ἐτῶν τριάκοντα καὶ διακοσίων συντάξαι δὲ καὶ συναγαγεῖν εἰσ ταὐτὸν Ἀρκάδασ·
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Ἐπαμεινώνδου, section 23 1:1)
εἰπεῖν πρὸσ τοὺσ δικαστάσ, ἀξιοῦν, ἂν ἀποκτείνωσιν αὐτὸν , ἐπιγράψαι τῇ στήλῃ τὴν καταδίκην, ὅπωσ οἱ Ἕλληνεσ εἰδῶσιν ὅτι μὴ βουλομένουσ Θηβαίουσ Ἐπαμεινώνδασ ἠνάγκασε τὴν Λακωνικὴν πυρπολῆσαι , πεντακοσίοισ ἐνιαυτοῖσ ἀδῄωτον οὖσαν οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην δι’ ἐτῶν τριάκοντα καὶ διακοσίων·
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Ἐπαμεινώνδου, section 23 3:1)
τοῦτο δὲ χαλεπὸν ὁμολογῆσαι οἵτινεσ ἂν εἰδῶσιν ὅτι οὐδὲ δι’ ἓν ἄλλο τρέφονται ἢ ὅπωσ μαχοῦνται ὑπὲρ τῶν τρεφόντων.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1 26:5)
καὶ σὺ δέ, ὦ Ἀρμένιε, ἀπάγου τὴν γυναῖκα καὶ τοὺσ παῖδασ μηδὲν αὐτῶν καταθείσ, ἵν’ εἰδῶσιν ὅτι ἐλεύθεροι πρὸσ σὲ ἀπέρχονται.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Γ, chapter 1 41:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION