Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ οὕτωσ ῥᾳδίωσ ἐκράτησε καὶ κατεστήσατο ὥστε πολλῶν μὲν καὶ ἀπείρων ὄντων τῶν διδομένων αὐτοῖσ, χαλεπῶν δὲ καὶ φοβερῶν εἰ μὴ τοσαῦτα λαμβάνοιεν, καὶ ἔτι πλείω τῶν διδομένων αὐτοῖσ, οὐχ ὅπωσ ἐπηύξησε τὰσ ἐπιθυμίασ αὐτῶν, ἀλλ’ ὁρίσασ τὸ δέον τοὺσ μὲν στρατιώτασ πρὸσ τοὺσ πόνουσ καὶ τὴν ἄσκησιν τῶν σωμάτων ἀμείνουσ ἐποίησεν, οὐκέτι τῷ λαμβάνειν αὐτοὺσ ἐάσασ προσέχειν, ἀλλὰ τὴν μελέτην τῶν πολεμικῶν αὐτοῖσ συνήθη ποιήσασ, οὐδὲ ἐν ἡδυπαθείᾳ καὶ τρυφῇ ὄντασ διάγειν, ἀλλ’ ὅπωσ μηδένα καιρὸν ἕξουσιν ἐπιθυμίασ τῆσ τοιαύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:8)
ἔτι δ’ οὓσ ἂν κομίζωμεν αὐτῶν ἐν ταῖσ ναυσὶν, οὐχ ἕξουσιν ἐκεῖ ποιεῖν ὃ νῦν ἐνταῦθα, ἀλλ’ ὥσπερ νῦν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἀπέρχονται κρατοῦντασ τῆσ χώρασ, οὕτωσ ἐκεῖ γε κρατούντων τῆσ χώρασ πάλιν ἡμῶν καὶ τῶν πολεμίων ταυτὸν τοῦθ’ ὅπερ ἡμεῖσ ἐνταῦθα πεπονθότων, οὐχ ἕξουσιν ὅπωσ μεταστήσονται, ἀλλ’ ἔκ γε τῶν εἰκότων οἱ παρ’ ἐκείνων μᾶλλον ὡσ ἡμᾶσ ἀφίξονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 7:1)
χειρωθέντεσ γὰρ ἄνθρωποι πολλοὶ καὶ παντοδαποὶ γένοσ, οὐχ ἕξουσιν ἀποστροφὴν, ἀλλὰ πᾶν τὸ μὴ περαιτέρω τοῦ παρόντοσ κακὸν ὥσπερ ἑρ́μαιον ἡγήσονται τοῖσ ὅλοισ ἀπειπόντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:5)
ὡσ εἰ φθάσαιμεν αὐτοὺσ πρὸσ τοῖσ πράγμασι γενόμενοι, δυοῖν θάτερον, ἢ οὐ κινήσονται τὸ παράπαν, ἢ πλέον οὐδὲν ἕξουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 13:11)
πρὶν μὲν γὰρ ὅπλα κινῆσαι τάχα ἄν τισ καὶ προσεδόκησεν αὐτοὺσ ἐπιέναι, ἐγχειρήσαντεσ δὲ ἐναντιοῦσθαι, κᾆτ’ ἀποστάντεσ, οὔθ’ ὡσ ἀδίκωσ κέκτησθε τὴν ἀρχὴν οὔθ’ ὡσ κωλύειν δύνανται λέγειν ἕξουσιν, ὥστ’ ἔργῳ τὴν ψῆφον οἴσουσιν ὡσ εἰκότωσ ἔχετε αὐτὴν καὶ παραδώσουσι τοὺσ Ἕλληνασ ὑμῖν πολὺ μᾶλλον ἢ ὅτε Παυσανίαν μὲν ἀπαλλαξάντων, ὑμᾶσ δ’ ἑλομένων, συνεχώρησαν αὐτοί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 5:10)
τίσιν οἱ παρ’ ἡμῶν παρακλητικοὶ μᾶλλον καιρὸν ἕξουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 8:2)
καὶ μὴν οὐδὲ Λακεδαιμόνιοι μέμψιν δικαίαν ὑμῖν ἕξουσιν, ἂν ἀντιλάβησθε τῶν πραγμάτων τοῖσ Θηβαίοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:12)
ἀλλ’ ὅτι γε αὐτονόμουσ μὲν ἐκείνουσ εἶναι δεῖν τότε γνόντεσ, ταῦτα δ’ ἐπειδήπερ οὐ συνεχωρήσατε ποιήσαντεσ τὴν πόλιν, οὐδ’ ὁτιοῦν ἕξουσιν εἰπεῖν αὐτοὶ νῦν εἰ τοιαῦτ’ ἀγνωμονήσαντεσ περὶ Θηβαίουσ καὶ τοιαύτησ ἀδικίασ ἄρξαντεσ δώσουσι μὲν ἐκείνοισ, δώσουσι δ’ ὑμῖν δίκην, ἐκ τούτων ἡγοῦμαι δείκνυσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 3:9)
καὶ μὴν ἐξιοῦσι μὲν ὑμῖν οὐκ εὔδηλον ὡσ πιστὰ τὰ παρὰ τῶν συμπολεμησάντων ἀπαντήσειεν, οὖσι δ’ οἴκοι, χωρὶσ ἧσ ὑμῖν αὐτοῖσ παρέξετ’ ἀσφαλείασ, δῆλόν ἐστι σαφῶσ ὅτι κἀκεῖνοι χάριν ἕξουσιν ἀμφότεροι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:14)
οὐ γὰρ ὧν οὐ συναγωνιζομένων μὲν ὑμῶν ἔτυχον ἑκάτεροι μέμψιν ποιήσονται, τοῦτο μὲν γὰρ ἴσασι τῶν ἀδυνάτων ὂν, ἀλλ’ ὧν οὐχὶ κακῶσ ποιούντων αὐτοὺσ ἐπειράθησαν, χάριν ἕξουσιν ἀμφότεροι δικαίωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 5:1)
τὸ γὰρ εἶναι τοὺσ ἥττουσ κέρδοσ τοῖσ κρείττοσιν, εἴπερ ἕξουσιν ὧν ἔσονται κρείττουσ δεικνύναι, τοὺσ δὲ ἀπολειπομένουσ ἢ ταῖσ οὐσίαισ ἢ κατὰ τὴν ἄλλην τύχην, ὅτι τοῖσ μείζοσιν, ἐὰν ἐπηρεάζωσι, τῇ σφετέρᾳ λυμαίνονται σωτηρίᾳ πολὺ μᾶλλον ἢ εἰ τὸ τεῖχοσ ἑκόντεσ καθῄρουν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 9:18)
οὕτω γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἐκεῖνοσ θείᾳ τινὶ μοίρᾳ καὶ ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ πάσησ ἔφυ καὶ οὐδὲν βέλτιον ἑώρα πλέον τοῦ κοινῇ συμφέροντοσ, ὥστ’ ἐπειδὴ συνελέγησαν εἰσ ταυτὸν οἱ Ἕλληνεσ, ὑπερέβαλον μὲν Ἀθηναῖοι τῷ πλήθει τῶν νεῶν σχεδὸν πάντασ, ὡρμημένων δὲ τῶν Ἑλλήνων μᾶλλον πρὸσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ κἀκείνουσ ἐθελόντων προί̈στασθαι, συνιδὼν ὁ πάντα ἄριστοσ ἐκεῖνοσ ὡσ, εἰ τὸ δίκαιον ἀκριβῶσ ἐξετάζοι καὶ στάσισ ἐγγένοιτο ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ, ἅπαντ’ ἀπολεῖται κακῶσ, καὶ οὐχ ἕξουσιν ὅ τι χρήσονται, πείθει τοὺσ Ἀθηναίουσ ὑφίεσθαι καὶ συγχωρῆσαι τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἐν τῷ τότε τὴν ἡγεμονίαν ὑποσχόμενοσ παρ’ ἑκόντων αὐτοῖσ τῶν Ἑλλήνων αὐτὴν ἀνακτήσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 73:4)
εἰ γὰρ μὴ ἴσοι, οὐκ ἴσα ἕξουσιν, ἀλλ’ ἐντεῦθεν αἱ μάχαι καὶ τὰ ἐγκλήματα, ὅταν ἢ μὴ ἴσα ἴσοι ἢ μὴ ἴσοι ἴσα ἔχωσι καὶ νέμωνται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 38:2)
πάντα γὰρ ἕξουσιν ἅπαντεσ, ἄρτουσ τεμάχη μάζασ χλαίνασ οἶνον στεφάνουσ ἐρεβίνθουσ.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 1:4)
ἐστὶν δ’ ὃ λέγει τοιοῦτον ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν, ᾧ ἑώσ τοῦ τελευταίου εἰσελθόντοσ ἐξ ἴσου πάντεσ ἕξουσιν ἤτοι μῆλα ἢ στεφάνουσ, φημὶ οὖν τὸν τῶν ἑξήκοντα ἀριθμὸν εἰσ ἓξ συμπότασ δύνασθαι τὴν ἰσότητα πληροῦν, οἶδα γὰρ ὅτι κατ’ ἀρχὰσ ἐλέγομεν μὴ συνδειπνεῖν τῶν πέντε γε πλείουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 103)

SEARCH

MENU NAVIGATION