Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δέ τισ τῇ Πλάτωνοσ δόξῃ περὶ πάντων ἰσχυρίζοιτο, καὶ φάσκοι μὲν ζῆν Σωκράτη, ὅτε ὁ τῶν ἐν Κορίνθῳ καὶ Λεχαίῳ τετελευτηκότων ἐλέγετο ἐπιτάφιοσ, πίνειν δ’ ἐν Ἀγάθωνοσ μετὰ τὴν εἰρήνην, λύζειν δ’ Ἀριστοφάνη ἐν τῷ συμποσίῳ, κωμάζειν δὲ Ἀλκιβιάδην, μειράκια δ’ εἶναι τηνικαῦτα Ἀγάθωνα καὶ Ἀλκιβιάδην, ὁμοῦ δ’ εἶναι πάντα χρήματα, πῶσ οὐχὶ ληρήσει μὴ προσεξετάζων, εἴ τι καὶ κατ’ ἐξουσίαν ἁνὴρ λέγοι, ἀλλ’ ὥσπερ παῖσ ἔμβραχυ τοῦτ’ ἀρκεῖν ὑπολαμβάνων ὅ τι φαίη Πλάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 172:10)
ποῦ δ’ οὐχὶ διαβέβληχ’, ὅπουπερ ἔμβραχυ εἰσὶν θεαταὶ καὶ τραγῳδοὶ καὶ χοροί, τὰσ μοιχοτρόπουσ, τὰσ ἀνδρεραστίασ καλῶν, τὰσ οἰνοπότιδασ, τὰσ προδότιδασ, τὰσ λάλουσ, τὰσ οὐδὲν ὑγιέσ, τὰσ μέγ’ ἀνδράσιν κακόν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene15)
ἀλλ’ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ ὅστισ ἂν μὴ ’χῃ τὸ κέντρον, μὴ φέρειν τριώβολον.
(아리스토파네스, Wasps, Parabasis, antepirrheme9)
χρὴ δὲ ἐᾶν ὑμᾶσ ἔμβραχυ, ὅ,τι ἂν ἐπίῃ μοι, τούτῳ ἕπεσθαι, καὶ μὴ ἀγανακτεῖν, ἐὰν φαίνωμαι πλανώμενοσ ἐν τοῖσ λόγοισ, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸν ἄλλον χρόνον ἔζηκα ἀλώμενοσ, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχειν, ἅτε ἀκούοντασ ἀνδρὸσ ἰδιώτου καὶ ἀδολέσχου.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 20:1)
τελευτῶν δὲ αὑτὸν ἀπέφαινεν οὐ μόνον μέτρων ποιητήν, ἀλλὰ καὶ ῥημάτων, παρ’ αὑτοῦ φθεγγόμενοσ, τὰ μὲν ἁπλῶσ τιθέμενοσ ὀνόματα τοῖσ πράγμασι, τὰ δ’ ἐπὶ τοῖσ κυρίοισ ἐπονομάζων, οἱο͂ν σφραγῖδα σφραγῖδι ἐπιβάλλων ἐναργῆ μᾶλλον καὶ εὔδηλον, οὐδενὸσ φθόγγου ἀπεχόμενοσ, ἀλλὰ ἔμβραχυ ποταμῶν τε μιμούμενοσ φωνὰσ καὶ ὕλησ καὶ ἀνέμων καὶ πυρὸσ καὶ θαλάττησ,ἔτι δὲ χαλκοῦ καὶ λίθου καὶ ξυμπάντων ἁπλῶσ ζῴων καὶ ὀργάνων, τοῦτο μὲν θηρίων, τοῦτο δὲ ὀρνίθων, τοῦτο δὲ αὐλῶν τε καὶ συρίγγων·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 86:2)
ὁ δὲ λόγοσ οὗτοσ ἔμβραχυ ἐσπούδακε ξυναρμόσαι τῷ θείῳ τὸ ἀνθρώπειον γένοσ καὶ ἑνὶ λόγῳ περιλαβεῖν πᾶν τὸ λογικόν, κοινωνίασ ἀρχὴν καὶ δικαιοσύνησ μόνην ταύτην ἰσχυρὰν καὶ ἄλυτον εὑρίσκων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 55:1)
ἀποθνῄσκοντεσ γὰρ ὑμῖν ἐπέσκηψαν καὶ ἡμῖν καὶ τοῖσ φίλοισ ἅπασι τιμωρεῖν ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν Ἀγόρατον τουτονὶ ὡσ φονέα ὄντα, καὶ κακῶσ ποιεῖν καθ’ ὅσον ἂν ἔμβραχυ ἕκαστοσ δύνηται.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 125:2)
δυνατὸσ μὲν γὰρ πρὸσ ἅπαντάσ ἐστιν ὁ ῥήτωρ καὶ περὶ παντὸσ λέγειν, ὥστε πιθανώτεροσ εἶναι ἐν τοῖσ πλήθεσιν ἔμβραχυ περὶ ὅτου ἂν βούληται·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 61:4)
ἀλλ’ ἐρώτα ἔμβραχυ ὅτι βούλει.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ Ἐλαττών 16:3)
ἀλλ’ ἐγὼ ἤδη ποτ’ εἶδον, καί μοι ἔδοξεν οὕτω θεῖα καὶ χρυσᾶ εἶναι καὶ πάγκαλα καὶ θαυμαστά, ὥστε ποιητέον εἶναι ἔμβραχυ ὅτι κελεύοι Σωκράτησ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 483:3)
ἐὰν δ’ ὡσ ἐννέα πρὸσ ὀκτὼ γένηται τῶν βαρῶν ἢ τῶν μηκῶν ἡ ἀνισότησ, ποιήσει διάστημα τονιαῖον οὐ σύμφωνον ἀλλ’ ἐμμελὲσ ὡσ εἰπεῖν ἔμβραχυ, τῷ τοὺσ φθόγγουσ, ἂν ἀνὰ μέροσ κρουσθῶσι, παρέχειν ἡδὺ φωνοῦντασ καὶ προσηνέσ ἂν δ’ ὁμοῦ, τραχὺ καὶ λυπηρόν·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 17 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION