헬라어 문장 내 검색 Language

πόλεμον ποιῆσαι τοῖσ Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τὴν Πυλαίαν ταραχήν, τὸ μὲν γὰρ χωρὶσ τῆσ διαστάσεωσ τοιοῦτον οἱο͂ν ἡγεῖτο γὰρ ὁ Φίλιπποσ, εἰ μὲν τῆσ ἰδίασ ἕνεκα ἔχθρασ ἢ τοὺσ Θετταλοὺσ ἢ τοὺσ Θηβαίουσ συμπείθοι βαδίζειν ἐφ’ ὑμᾶσ, οὐδένα προσέξειν αὐτῷ τὸν νοῦν, ἐὰν δὲ τὰσ ἐκείνων κοινὰσ αἰτίασ λαβὼν ἡγεμὼν αἱρεθῇ, ῥᾷον ἤλπιζε τὰ μὲν παρακρούσασθαι, τὰ δὲ οἷστισι δήποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 13:2)
τοῦτον τὸν τρόπον προδιοικησάμενοσ τὰ περὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ νῦν προάγει καὶ αὐτὴν τὴν πρότασιν ἐπὶ προδιῳκημένῃ τῇ λύσει, ὅταν δ’ οὗτοσ αὐτίκα δὴ λέγῃ πρὸσ ὑμᾶσ, τί δήποτε ὡσ φῄσ, ὦ Δημόσθενεσ, ἀπὸ τοῦ συνειπεῖν ἐμὲ Φιλοκράτει γνοὺσ οὐδὲν ὑγιὲσ πράττοντασ ἡμᾶσ, τὴν μετὰ ταῦτα πρεσβείαν τὴν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ συνεπρέσβευσασ πάλιν καὶ οὐκ ἐξωμόσω;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 3:9)
εἴπερ οἱ τῶν ὅλων κύριοι θεοί τε καὶ δαίμονεσ οὐ μόνον οἷσ τὸ πᾶν ἐξ ἀρχῆσ ὑπεστήσαντο, μεγάλην καὶ θαυμαστήν τινα ταύτην εἰσήνεγκάν τε καὶ προὔφηναν λειτουργίαν τῷ βίῳ, ἀλλὰ καὶ νῦν οὐχ ἥκιστα τοῦτο δρῶσιν οἷσ ἡμῶν τοσοῦτον αὐτοῖσ ἑκάστοτε μέλει καὶ οὕτω κηδομένωσ ἔχουσιν ὡσ μηδὲν τῶν εἰσ ἡμετέραν σύστασιν καὶ σωτηρίαν ἡκόντων μηδὲ καθ’ ὅντινα δήποτε τρόπον ἐλλείπειν, ἀλλ’ ἀπὸ πολλοῦ τοῦ μείζονοσ ἢ ὥστε καὶ προσδοκᾶν ἐξεῖναι τὰ παρ’ ἑαυτῶν χορηγεῖν, δι’ ἀλλήλων ἄμφω δεικνύντεσ, διὰ μὲν τῆσ ἀκαμάτου καὶ συνεχοῦσ ταύτησ προνοίασ τὸ δημιουργοὶ γεγενῆσθαι, διὰ δ’ αὖ τοῦ γενέσθαι δημιουργοὶ τὸ καὶ πρὸσ ἀνάγκην ἔχειν ἡμῶν ὅσαι ὡρ͂αι φροντίζειν, ἵνα μὴ δίχα τῆσ τούτων προνοίασ εἰσ τὸ μηδὲν ἥκωμεν, καθάπερ τι σκάφοσ κυβερνητῶν ἀποροῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 12:1)
εἰ γὰρ οἱ μὲν νόμοι κελεύουσι, φῂσ, διαρρήδην βεβαίασ εἰσ τέλοσ εἶναι τοῖσ εἰληφόσι τὰσ δωρεὰσ καὶ μηδὲ καθ’ ὅντινα δήποτε τρόπον ταυτασὶ κεκινῆσθαι, ὁ δὲ ἃσ δεδώρηταί τισιν ἀτελείασ ἡ πόλισ ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, ταύτασ δι’ ὧν νομοθετεῖ νῦν ἀκύρουσ καθάπαξ ποιεῖ καὶ νῦν καὶ εἰσαῦθισ, πῶσ οὕτω παραβαίνων τοὺσ νόμουσ καὶ κατὰ τοῦτο δίκαιοσ ὢν τὴν τῶν παρανομούντων καὶ αὐτὸσ ὑποσχεῖν δίκην, ἔπειθ’ οἱο͂σ ἔσται περὶ ὧν συμβουλεύει παρ’ ἡμῶν πεπιστεῦσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:3)
ὥσπερ γὰρ ὁ τοῖσ πράγμασι κεχρημένοσ ἀβούλωσ τὴν μὲν ἐντεῦθεν ἀηδίαν μόνοσ εἰκότωσ φέρεται, ἂν δέ τι χρηστὸν ἀποβῇ, ἑτέρωθεν δεῖ τὴν αἰτίαν ζητεῖν, οὕτωσ ὁ μετὰ βουλῆσ ὅτι πλείστησ ἐπὶ τὰ ἔργα χωρῶν κατορθοῖ μὲν, ὡσ τὸ εἰκὸσ, ἀεὶ δήποτε καὶ ὧν ἐθέλει τυγχάνει, ἂν δέ τί που καὶ σφαλῇ τύχῃ τινὶ, καὶ οὕτωσ ἐπαίνων ἄξιοσ ἂν εἰή, τοῦ δικαίου νικῶντοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 17:5)
εἰ δὲ τὸ μὴ βούλεσθαι μὲν εὖ ποιεῖν μέμψεωσ οὐκ ἀπήλλακται, οὐδέ γε πολὺ μᾶλλον τὸ μὴ τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ἀντευποιεῖν, τῷ καὶ τὰ δεδομένα σφίσιν ἐπιχειρεῖν ἀφελέσθαι, Ἡράκλεισ, πᾶσ τισ ἂν καθ’ ὑπερβολὴν νεμεσήσαι, ὡσ μήτε πώποτε παρ’ οἱστισινοῦν τῶν ἁπάντων γεγενημένῳ νῦν τε οὐκ ἂν παρ’ ἡμῖν ἀρχὴν εἰληφότοσ, νόμων ὄντων καὶ δίκησ, καὶ τοῦ κοινῇ διὰ πάντων λυσιτελοῦντοσ θεῶν βουλομένων ἀεὶ δήποτε νικῶντοσ τῇ πόλει, καὶ προσέθ’ ἡμῶν τοσοῦτον ἀπεχόντων τοῦ ταῦτα ποιεῖν αἱρεῖσθαι ὡσ καὶ τοὺσ παρ’ ἡμῶν δωρεὰσ εἰληφότασ, ἐάν ποθ’ ἡμῖν ἐθελήσωσι ταύτασ πάλιν προέσθαι, ἐχθροὺσ ἂν τῷ ὄντι νομίσαι, ὡσ ἀναξίωσ ἐν τούτοισ καὶ τοῦ τῆσ πόλεωσ ἤθουσ καὶ τῶν προγόνων βεβουλευμένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 92:3)
"τὸ δὲ δεῖπνον ἦν ἄρτοσ μέγασ καὶ κρέασ, τὸ δὲ ποτὸν κεκραμένοσ οἶνοσ οἱο͂σ δήποτε ὕδατι ψυχρῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 38 2:3)
̓ οἶδα ὅτι ὁ τὴν Τιτανομαχίαν ποιήσασ, εἴτ’ Εὔμηλόσ ἐστιν ὁ Κορίνθιοσ ἢ Ἀρκτῖνοσ ἢ ὅστισ δήποτε χαίρει ὀνομαζόμενοσ, ἐν τῷ δευτέρῳ οὕτωσ εἴρηκεν ἐν δ’ αὐτῇ πλωτοὶ χρυσώπιδεσ ἰχθύεσ ἑλλοὶ νήχοντεσ παίζουσι δι’ ὕδατοσ ἀμβροσίοιο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 5 3:1)
εἰ γὰρ ὃ βέλτιστον εἰπεῖν ἂν ἔχοισ, τοῦτό σοι δοίημεν ἀληθὲσ λέγειν, ὡσ ὑπὲρ φιλοτιμίασ καὶ δόξησ ταῦτα πάντα ποιεῖσ, θαυμάζω τί δήποτε σαυτῷ μὲν ὑπὲρ τούτων ἅπαντα ποιητέον εἶναι νομίζεισ καὶ πονητέον καὶ κινδυνευτέον, τῇ πόλει δὲ προέσθαι ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίασ συμβουλεύεισ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 80:2)
τί δήποτε;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 9:7)
τί γὰρ δήποτε τῷ μὲν Φιλίππῳ πάντα τἄλλα ποιεῖν ἐξουσίαν δώσομεν, ἂν τῆσ Ἀττικῆσ ἀπέχηται, τῷ Διοπείθει δ’ οὐδὲ βοηθεῖν τοῖσ Θρᾳξὶν ἐξέσται, ἢ πόλεμον ποιεῖν αὐτὸν φήσομεν;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 10:2)
τί δήποτε τούτων;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 8:1)
ἔτι τοίνυν τοιοῦτό τι μέλλειν αὐτὸν ἀκούω λέγειν, ὅτι θαυμάζει τί δήποτε Δημοσθένησ αὐτοῦ κατηγορεῖ, Φωκέων δ’ οὐδείσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 109:1)
τί δήποτε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 214:2)
τί γὰρ δήποτε Μοιροκλέα μὲν ἔκρινεσ, εἰ παρὰ τῶν τὰ μέταλλ’ ἐωνημένων εἴκοσιν ἐξέλεξεν δραχμὰσ παρ’ ἑκάστου, καὶ Κηφισοφῶντα γραφὴν ἱερῶν χρημάτων ἐδίωκεσ, εἰ τρισὶν ὕστερον ἡμέραισ ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἔθηκεν ἑπτὰ μνᾶσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 380:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION