Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τί γὰρ ξένου ξένοισίν ἐστιν εὐμενέστερον;
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 1:5)
ἀλλ’ αὐτίκα μὲν τότε εἰσήγαγον εἰσ στρατιὰν ὑμῶν οὖσαν ἐν Σάμῳ κωπέασ, τῶν τετρακοσίων ἤδη τὰ πράγματα ἐνθάδε κατειληφότων, ὄντοσ μοι Ἀρχελάου ξένου πατρικοῦ καὶ διδόντοσ τέμνεσθαί τε καὶ ἐξάγεσθαι ὁπόσουσ ἐβουλόμην.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 19:2)
εἰ δ’ ὀρθὴ δόξα τοῦ Θασίου ξένου ἤτοι Μακεδόνοσ γε, ὃσ ἔφη ποτὲ παιᾶνα δόξαι ᾄδειν ὑπ’ ἐμοῦ πεποιημένον, εἶναι δ’ αὐτῷ τοῦτο ἐπᾳδόμενον, ἰὴ Παιὰν Ἥρακλεσ Ἀσκληπιὲ, εἰ ταῦτ’ ἀληθῆ καὶ κύρια, καλὸν ἄν τι χρῆμα καὶ τοῦτο συζυγίασ πεφηνὸσ, ὁ καλλίνικοσ ἅμα τῷ σωτῆρι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 6:1)
ὅτι, οἶμαι, φῆσαι, μᾶλλον δ’ εἶπεν ἂν, Δίωνοσ χάριν ἀνδρὸσ ἑταίρου καὶ ξένου πλεῦσαι, θέσθαι βουλόμενοσ τὰ πρὸσ Διονύσιον αὐτῷ καὶ μὴ περιιδεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 65:8)
εἶτ’ ὦ πλέων καλῶσ καὶ δικαίωσ ἀποδημῶν, σὺ μὲν ξένου Συρακοσίου κοινοῦ τῆσ πατρίδοσ ἐχθροῦ τῆσ σεαυτοῦ, ‐ οὐ γὰρ προεδρία γ’ ἦν Ἀθηναίοισ ἐν Συρακούσαισ, ἀλλ’ ἃ μηδ’ εἰπεῖν ἔστ’ ἀδακρυτὶ, ταῦθ’ ὑπὸ τῶν Δίωνοσ ἑταίρων καὶ πολιτῶν ὀλίγοισ πρότερον χρόνοισ ἐπεπόνθεσαν ‐ ἀλλ’ οὖν ἐπειδή γε ἅπαξ αὐτὸν ἐδέξω φίλον νομίσασ, ἔπλεισ ἐκείνου χάριν ἐν γήρᾳ πέλαγοσ τοσοῦτον, καὶ ταῦτα πρὸσ ἄνδρα παρ’ ᾧ πάλιν κινδυνεύειν ἔδει καὶ οὗ συμμαχίαν ὑπισχνουμένου συνῄδεισ οὐ δεξαμένην τὴν σαυτοῦ πατρίδα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 65:9)
εἴ που δικίδιον εἶπασ εὖ κατὰ ξένου μετοίκου, τὴν νύκτα θρυλῶν καὶ λαλῶν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ σεαυτῷ, ὕδωρ τε πίνων κἀπιδεικνὺσ τοὺσ φίλουσ τ’ ἀνιῶν, ᾤου δυνατὸσ εἶναι λέγειν.
(아리스토텔레스, Agon, epirrheme19)
Καλλίμαχοσ δ’ ἐοίκε διαμαρτάνειν ἐν τῇ συγχρήσει τῶν ὀνομάτων, λέγων ἐπὶ τοῦ οἰκείου ξένου τοῦ παρὰ τῷ Ἀθηναίῳ Πόλλιδι συνεστιασθέντοσ αὐτῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 53 3:1)
καὶ τῶν ἐραστῶν Συριακοῦ τινοσ ξένου πέμψαντοσ αὐτῇ χιόνα σαπέρδην θ’ ἕνα, αἰσχυνομένη τὰ δῶρα μή τισ καταμάθῃ φυλαττομένη τε πολὺ μάλιστα Δίφιλον μὴ δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη, τὸ μὲν τάριχοσ εἶπε ταχέωσ ἀποφέρειν πρὸσ τοὺσ σπανίζειν ὁμολογουμένουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 43 2:1)
Ἑρμησίλεω δὲ ξένου οἱ ἐόντοσ καὶ προξένου Ἀθηναίων ἑστιῶντοσ αὐτόν, ἐπεὶ παρὰ τὸ πῦρ ἑστεὼσ ὁ τὸν οἶνον ἐγχέων παῖσ ὡραῖοσ καὶ ἐρυθρὸσ ἐὼν , δῆλοσ ἦν πτοεόμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 815)
ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 9 2:8)
οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ, ξένου ὑποδοχὴν ἔχει, ὄντων καὶ αὐτῶν τῶν Φαιάκων τρυφερῶν, ὅπερ συμβάλλων τισ πρὸσ τὰ τῶν φιλοσόφων συμπόσια κοσμιώτερον ἂν εὑρ́οι, καίτοι τοῦτο περιέχον καὶ ἱλαρότητα καὶ παιδιὰν εὐσχήμονα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 1:5)
καὶ πρὸσ μὲν τὸν ἄνδρα δεινὸν ἔφη ποιήσειν αὐτὸν εἰ ξένου χάριν τὸν πίθον τοῦτον ἀνοίξειεν, ὕδωρ δ’ ἐκέλευσεν αὐτὸν προσενεγκεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 56 4:4)
καὶ ἐγὼ μὲν ἐπειδὴ ἔλαβον τοῦτον ἀδικοῦντα, διωρθωσάμην ὑπὲρ ἐμαυτοῦ καὶ τοῦ ξένου·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 14:1)
κἀγὼ πεισθεὶσ ὑπὸ τοῦ Θρασυμήδουσ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ Λακρίτου τουτουὶ ἀναδεχομένου μοι πάντ’ ἔσεσθαι τὰ δίκαια παρὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν αὑτοῦ, ἐδάνεισα μετὰ ξένου τινὸσ ἡμετέρου Καρυστίου τριάκοντα μνᾶσ ἀργυρίου.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 10:2)
ἐὰν δέ τισ παρὰ ταῦτα ποιῇ, γραφὴν πεποίηκεν κατ’ αὐτῶν εἶναι πρὸσ τοὺσ θεσμοθέτασ, κατά τε τοῦ ξένου καὶ τῆσ ξένησ, κἂν ἁλῷ, πεπρᾶσθαι κελεύει.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 26:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION