Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ καὶ τούτου φαίνεται τὸ καθ’ αὑτὸν ἀποστερῶν τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:8)
οὐκοῦν καὶ κατὰ τοὺσ ἀξίουσ καὶ κατ’ αὐτοὺσ δή που τοὺσ ἀναξίουσ εἰσ τοὐναντίον τὸ πρᾶγμά σοι περιίσταται καὶ σαυτὸν αὐτὸσ ἐξελέγχεισ, διὰ μὲν τοῦ τοὺσ ἀναξίουσ μόνουσ καὶ μὴ τοὺσ ἀξίουσ προί̈σχεσθαι μάτην τοὺσ ἀξίουσ τῶν πρὸσ ἀξίαν ἀποστερῶν, διὰ δ’ αὖ τοῦ καὶ τοῖσ ἀξίοισ καὶ μὴ μόνοισ τοῖσ ἀναξίοισ ἐπηρεάζειν βούλεσθαι, οὐδὲ τοὺσ ἀναξίουσ προϊσχόμενοσ ἐν καιρῷ, οὕτωσ ἡμᾶσ οἷσ λέγεισ παράγων, οἷσ πράττεισ ἃ λέγεισ ἐλέγχεισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 9:8)
οὗτοσ δὲ μηδένα τούτου ποιούμενοσ λόγον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τὸ κοινῇ συμφέρον καινοτομῶν ἃ μὴ δεῖ, ἐν τοῖσ μεγίστοισ καταβλάπτει τὴν πόλιν, οὐ μόνον ἀσύμφωνον αὐτὴν πρὸσ ἑαυτὴν καθιστὰσ, ἀλλὰ καὶ τῶν πάνυ τοι προσηκόντων ἀποστερῶν καὶ ὧν πᾶσ τισ ἂν αὐτῇ τυγχάνειν εἰσ ἅπαν συνεύξαιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 60:2)
καὶ οὐ λέγω ὅτι περ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ καὶ Ἁρμόδιον καὶ Ἀριστογείτονα, οὓσ τοσούτου δή τινοσ ἄγεισ, ὡσ δι’ αὐτοὺσ τούτουσ καὶ τοῖσ ἐξ ἐκείνων τὰσ δωρεὰσ ξυγχωρεῖν, λανθάνεισ τῶν εἰκόνων ἀποστερῶν, ἃσ ὡσ τυραννοκτόνοι γέρασ ἴσχουσι, καὶ τῆσ θαυμαστῆσ ταύτησ τόλμησ ἀξιόχρεων δῶρον καὶ μάλα σφίσι προσῆκον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 79:3)
ἐμοὶ δὲ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ Λεπτίνου θαυμάζειν ἔπεισιν, ὅπωσ πανοῦργοσ ὢν καὶ δεινὸσ πράγμασι χρῆσθαι τοῦτ’ ἠγνόηκεν ὅτι περ οἷσ τοὺσ ἄλλουσ ἀφαιρεῖται τὰσ δωρεὰσ, κατ’ αὐτὸσ αὑτοῦ κινεῖ τὸν ἀνάγυρον, ἑαυτὸν ἀποστερῶν τῶν μεγίστων, παρρησίασ καὶ δόξησ καὶ λόγων καὶ τοῦ περὶ ὧν ἂν ἑκάστοθ’ αἱρῆται παρελθεῖν εἰσ μέσουσ ἐξεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 81:1)
ὧν ἀποστερῶν ἐκείνουσ οὗτοσ, αὐτὸσ ἂν τῆσ ἐπιτιμίασ δικαίωσ νῦν στερηθείη, καὶ ταύτην ὑπὲρ τῶν προγόνων ὑμεῖσ δίκην λάβοιτε παρ’ αὐτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 402:4)
καὶ ἀπὸ μὲν τῶν ὑμετέρων παίδων καὶ γυναικῶν καὶ τῶν ἄλλων χρημάτων ὅσα λάβοι, δεκάτασ ἐκεῖ τῷ ἁρμοστῇ κατατιθεὶσ τούτων ἀκριβῶσ, τὴν δέ γ’ ἐνθάδε θεόν, πρεσβευτὴσ ἀξιωθεὶσ εἶναι ὑφ’ ὑμῶν, ἀποστερῶν τὰσ ἀπὸ τῶν ὑμετέρων πολεμίων δεκάτασ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 188:3)
τούτου δὲ πεῖραν ἔχετε, καὶ σαφῶσ ἴσθ’ ὅτι πολλὴν οὐσίαν παραλαβὼν οὐ μόνον οὐδὲν πεφιλοτίμηται πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ καὶ τἀλλότρι’ ἀποστερῶν ἀποδέδεικται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 34:3)
εἰ δέ τισ πρὸσ μὲν ταῦτα ἔχοι μετρίωσ, τοὺσ δὲ πλησίον αὑτῷ καὶ φίλουσ καλουμένουσ ἀτιμάζοι τε καὶ μὴ σκοποῖ τοῦτο, ὅπωσ δόξουσι μακάριοι καὶ ζηλωτοὶ πᾶσι, λανθάνει προδότησ αὑτοῦ καὶ τῆσ ἀρχῆσ γιγνόμενοσ, τοὺσ μὲν ὄντασφίλουσ ἀθύμουσ ποιῶν, τῶν δὲ ἄλλων μηδένα ἐπιθυμεῖν τῆσ αὐτοῦ φιλίασ, ἀποστερῶν δ’ ἑαυτὸν τοῦ καλλίστου καὶ ὠφελιμωτάτου κτήματοσ φιλίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 36:1)
ὅ φησιν ὄντωσ διδούσ, ἀλλὰ τοὺσ μὲν ἀποστερῶν τῆσ δωρεᾶσ, τοὺσ δὲ ὥσπερ ἐνεδρεύων καὶ παραλογιζόμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 16:1)
ὁ δὲ τῶν ὑφ’ ἑαυτοῦ δεδομένωνἐν μέρει τιμῆσ καὶ χάριτόσ τινα ἀποστερῶν οὐ μόνον τὸ κοινὸν τοῦτο παραβαίνει, καθ’ ὃ προσήκει μηδένα βλάπτειν, ἀλλὰ καὶ χρηστὸν ἄνδρα ἀδικεῖ, καὶ τοῦτον ὃν ἥκιστα αὐτῷ προσῆκεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 84:5)
ἱερὰν γὰρ ἤδη τῶν θεῶν εἶναι, καὶ οὔτε δίκαια οὔτε ὅσια ποιεῖν ἀποστερῶν τοὺσ θεούσ, ἃ δίδωσιν αὐτοῖσ ὁ νόμοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 52 4:4)
ὅσ μ’ ἐκκομίζει, πόλιν ἀποστερῶν τύχησ, καὶ δειλίᾳ δίδωσι.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 8:1)
ἔτι δ’ οἱ μὲν τοὺσ ζῶντασ μόνον ἀδικοῦσι προδιδόντεσ, οὗτοσ δὲ καὶ τοὺσ τετελευτηκότασ καὶ τὰ ἐν τῇ χώρᾳ ἱερά, τῶν πατρῴων νομίμων ἀποστερῶν.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 79:4)
ἡγοῦμαι δ’, ὦ ἄνδρεσ, ὑπὲρ ἁπάντων τῶν μεγίστων καὶ δεινοτάτων ἀδικημάτων μίαν ὑμᾶσ ψῆφον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ φέρειν, οἷσ ἅπασιν ἔνοχον ὄντα Λεωκράτην ἔστιν ἰδεῖν, προδοσίασ μὲν ὅτι τὴν πόλιν ἐγκαταλιπὼν τοῖσ πολεμίοισ ὑποχείριον ἐποίησε, δήμου δὲ καταλύσεωσ ὅτι οὐχ ὑπέμεινε τὸν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ κίνδυνον, ἀσεβείασ δ’ ὅτι τοῦ τὰ τεμένη τέμνεσθαι καὶ τοὺσ νεὼσ κατασκάπτεσθαι τὸ καθ’ ἑαυτὸν γέγονεν αἴτιοσ, τοκέων δὲ κακώσεωσ τὰ μνημεῖα αὐτῶν ἀφανίζων καὶ τῶν νομίμων ἀποστερῶν, λιποταξίου δὲ καὶ ἀστρατείασ οὐ παρασχὼν τὸ σῶμα τάξαι τοῖσ στρατηγοῖσ.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 206:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION