Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε μηδὲ τοὺσ ἐχθροὺσ δεῖν ἀποστερεῖν τοῦ τοιούτου χρηστόν γέ τι πράξαντασ θεῶν τινοσ εἶναι παραίνεσιν Ἡρακλεῖ Πίνδαροσ, οἶμαι, λέγει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 10:4)
καὶ μηδεὶσ ὑμῶν ἐν ἀδείᾳ ποιείσθω τὸ τοὺσ καιροὺσ ἑτέρουσ εἶναι, ἀλλ’ ἐκεῖνο κοινὸν ἐνθυμείσθω κατὰ πάσησ στάσεωσ ὅτι τῶν παρόντων ἀγαθῶν ἀεὶ πέφυκεν ἀποστερεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 8:7)
ἄτοπον δ’ ἄν τισ ἡγήσαιτο Ἀθηναίουσ μὲν ἐκ τούτων τῶν ἔργων ἱδρύσασθαι τῷ Πανὶ τὸν νεὼν, οὐ πρότερον συννοήσαντασ, Πλάτωνα δὲ τῶν ἔργων τούτων ὑπαρχόντων περὶ Μιλτιάδου τολμᾶν τὰ χείρω λέγειν καὶ τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ τιμᾶν ὥστε καὶ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ δικαίωσ τιμὴν τὸ καθ’ αὑτὸν ἀποστερεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:5)
οἳ τῷ μὲν ἀποστερεῖν κοινωνεῖν ὄνομα τέθεινται, τῷ δὲ φθονεῖν φιλοσοφεῖν, τῷ δ’ ἀπορεῖν ὑπερορᾶν χρημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 193:1)
οὕτω πολλοῦ τινοσ ἐδέησε Λεπτίνησ ἀμφοτέρων τουτωνὶ ποιήσασθαι λόγον, ὡσ καὶ ἀμφοτέρων τούτων δι’ οὗ γράφει νόμου τὴν πόλιν ἀποστερεῖν, ἀτέλειαν ἐκ μέσου τιθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 5:4)
εἰ μὲν οὖν τήν γ’ ἀρετὴν ὅλωσ ἐπαίνων ἔχεισ ἀποστερεῖν, καὶ τοὺσ ὑπὲρ ἡμῶν ἀποφανθέντασ σπουδαίουσ ἀποστέρει τῶν ἄθλων, καὶ μηδ’ ἡτισοῦν ἔστω φειδώ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 25:3)
εἰ τοίνυν τὸ τὰ προσήκοντ’ ἀμφοτέροισ ἀποδιδόναι πρὸσ ἀγαθοῦ, τό γ’ αὐτὰ τούτων ἀποστερεῖν πρὸσ βασκάνων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 25:6)
τὸ γὰρ τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ὧν ἀντευπεποιήκαμεν ἀποστερεῖν αὖθισ ἐθέλειν ὥσπερ ἐκ μεταμελείασ ἡμᾶσ, ἄνευ τοῦ τῶν ἀδικωτάτων εἶναι, τεκμήριον ποιήσονται δή που πάντεσ ἢ τοῦ μηδὲν ὧν ἔφην τοὺσ προγόνουσ εἰργάσθαι, ἢ τοῦ μηδὲν ἡμᾶσ ἐκείνοισ κατὰ γένοσ προσήκειν, διὰ τὸ τοὺσ μὲν καὶ τῶν αὐτοὺσ ἀδικησάντων ὥσπερ εὖ πεποιηκότων ὑπὸ μεγαλοψυχίασ πολλάκισ προστῆναι καὶ πᾶσαν ὑπὲρ τούτων εἰσενηνοχέναι σπουδὴν, ἡμᾶσ δὲ καὶ ἃ τοῖσ εὐεργέταισ δικαίωσ ἀποδεδώκαμεν, ταῦτ’ αὐτοὺσ ὡσ δυσμενεστάτουσ ἀναφανέντασ ὑπ’ ἀγνωμοσύνησ ἀφῃρηκέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 44:3)
τὸν δ’ ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκισ καὶ τὴν τελευτὴν τῆσ προαιρέσεωσ ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ, αὐτόν τε δή που καὶ τοὺσ υἱεῖσ οὐχ ὅσον τῶν ἴσων ἀξιοῦν ἐκείνοισ ἐθέλειν, ἀλλὰ καὶ τῶν δοθέντων ἀποστερεῖν, καὶ τοὺσ μὲν οὐκ ὀλιγάκισ ἐν ταῖσ μάχαισ ὑπ’ αὐτοῦ πεπονθότασ κακῶσ οὕτω καὶ πάλαι καὶ νῦν ἄνδρα ἀγαθὸν τοῦτον ἡγεῖσθαι καὶ διαφερόντωσ τιμᾶν, ὡσ καὶ συνήδεσθαι μὲν τούτῳ τῶν ἔργων καὶ τῆσ ὑπερφυοῦσ εὐψυχίασ, σφίσι δ’ αὐτοῖσ τὸ τοιούτου δή τινοσ εὐτυχηκέναι πολίτου συνεύχεσθαι, ἡμᾶσ δ’ ὑπὲρ ὧν οὕτω λαμπρῶσ παρετάξατο, καὶ οὓσ μεγάλοισ καὶ θαυμαστοῖσ ἤγαλε τοῖσ τροπαίοισ, καὶ τὴν ὑπάρχουσαν δόξαν αὐτῷ διαφθείρειν τῷ τοῖσ υἱέσιν ἐπηρεάζειν, ὥσπερ ἤτοι μηδ’ ὁτιοῦν ἐκείνου τὴν πόλιν χρηστὸν ἢ τὰ πάντων αἴσχιστα εἰργασμένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 87:2)
ἦ που μανία σαφὴσ ἡμᾶσ αὐτοὺσ τῶν τοιούτων ἀποστερεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 92:1)
καίτοι γελοῖον τοὺσ κυριωτάτουσ ἀποστερεῖν ἀρχῆσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 12:3)
ἕπεται δὲ ἅμα μὲν τῷ ὑγιαίνειν τὸ ζῆν, τούτῳ δὲ ἐκεῖνο οὔ, ὕστερον δὲ τῷ μανθάνειν τὸ ἐπίστασθαι, δυνάμει δὲ τῷ ἱεροσυλεῖν τὸ ἀποστερεῖν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 5:3)
λέγειν μὲν οὐκ ἔνεστ’, ἀποστερεῖν δ’ ἔνι.
(아리스토파네스, Clouds, Episode10)
οὐ γάρ μ’ ἐχρῆν τὰ χρήμαθ’ ἁδανεισάμην ἀποστερεῖν.
(아리스토파네스, Clouds, Episode6)
ἔπειτα συμβάλλειν πρὸσ ἀλλήλασ ἔφη ἱμάτια χρυσί’ ἀργύριον ἐκπώματα μόνασ μόναισ, οὐ μαρτύρων ἐναντίον, καὶ ταῦτ’ ἀποφέρειν πάντα κοὐκ ἀποστερεῖν, ἡμῶν δὲ τοὺσ πολλοὺσ ἔφασκε τοῦτο δρᾶν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 3:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION