Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ διαλυομένουσ, οὐδ’ ὅτε παύσαιντο τῶν στρατειῶν, ἵνα μὴ τοῖσ ἐχθροῖσ εἰε͂ν εὐεπίθετοι, ἀλλ’ ἀθρόουσ ἐν ἀλλοτρίᾳ συνοικίζεσθαι διὰ τὴν ἰσχὺν μᾶλλον ἐθέλοντασ ἢ καθ’ ἕνα τῶν πατρίδων ἀπολαύειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 5:3)
ἐπεὶ δὲ ἑάλω Τροία, προειδότεσ τὰσ ἐσομένασ ὕστερον Ἑλλήνων εἰσ τὴν Ἀσίαν ἀποικίασ καὶ ἅμα βουλόμενοι τῆσ αὐτῶν εὐεργεσίασ ὅτι πλείστουσ ἀπολαύειν, τοῦτο μὲν Τευθρανίαν ἡμεροῦσιν εἰσ ὑποδοχὴν τοῦ πατρὸσ, τοῦτο δὲ, ὡσ ὁ Κώων λόγοσ, πλεύσαντεσ εἰσ Κῶ τὴν Μεροπίδα, ἣν οἰκουμένην ὑπὸ Μερόπων Ἡρακλῆσ ἐκ Τροίασ ἀνιὼν ἔτι πρότερον ἀδικίαν ἐγκαλέσασ ἐπόρθησεν, οἰκίζουσί τε καὶ εἰσ ἤθη πρέποντα τῇ φύσει τῆσ χώρασ κατέστησαν, τὸ λεγόμενον περὶ τοῦ προγόνου τοῦτο, ὡσ ἐοίκε, μιμησάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 3:2)
τὴν μὲν δὴ ψυχὴν, ὅπερ εἶπον, σοφίᾳ καθαίρων, τὸ δὲ σῶμα ὑγίειαν διδοὺσ σώζει, ἧσ χωρὶσ οὔτε τοῖσ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθοῖσ χρῆσθαι οὔτ’ ἄλλησ οὐδεμιᾶσ εὐτυχίασ ἀπολαύειν ἔστι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:1)
οὐ δεῖ δὴ φιλοψυχεῖν οὐδὲ τὴν εὐδαιμονίαν τούτῳ μετρεῖν, εἴ τισ ὡσ πλεῖστα ἔσχε πράγματα, οὐδ’ εἴ τισ τοῦ μακροῦ γήρωσ ἀπέλαυσεν, οἱᾶ δὴ ἀπολαύειν εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ’ ἡγεῖσθαι τούτῳ κάλλιστ’ ἔχειν ὅστισ τὴν δοθεῖσαν ἑαυτῷ τοῦ βίου μοῖραν ἐν τοῖσ καλλίστοισ ἐξέπλησε καὶ ὅστισ ὥσπερ ποιητὴσ ποθούντων ἀκούειν ἔτι καὶ ὁρᾶν κατέλυσε τὸ δρᾶμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:6)
τὸ μὲν γὰρ τοὺσ ἀπὸ τῆσ πόλεωσ στρατεύεσθαι καὶ ταλαιπωρεῖν οὐκ ἄξια τῆσ ἀρχῆσ καὶ τῆσ παρούσησ εὐδαιμονίασ ἀπολαύειν εἶναι ἐνομίσατε, ξένοισ δὲ οὐκ ἐπιστεύσατε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 21:9)
ὥσπερ γὰρ οἱ γράφειν ἀγαθοὶ διὰ τῶν πινάκων τῶν ὑπὲρ κορυφῆσ μεθ’ ὑπερβολῆσ δεικνύουσι τὰ γράμματα ὡσ μέγιστα καὶ ὡσ κάλλιστα γραφόμενοι τοῖσ παισὶ μιμεῖσθαι τὸ εἰσ δύναμιν τὴν ἑαυτῶν, οὕτωσ οὗτοι τὰ κάλλιστα τῶν ἐν ἀνθρώποισ διὰ τοῦ μεγίστου τῶν παραδειγμάτων ἐξέφηναν, ὥστ’ ἔχειν ἕκαστον εἰσ δύναμιν εἶναι μιμεῖσθαι καὶ καθάπερ διδασκάλων τῶν βασιλέων ἀπολαύειν εἰσ τὰ αὑτῶν πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:2)
ἄξιον οὖν τοῖσ μὲν θεοῖσ χάριν εἰδέναι, τοῖσ δὲ βασιλεῦσι συγχαίρειν τε καὶ συνεύχεσθαι, μακαρίζειν δ’ αὑτοὺσ τοῦ χρόνου, καὶ πρὸσ τῷ μακαρίζειν ἀπολαύειν τῆσ ἀρχῆσ τὰ γιγνόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:8)
εἰπεῖν οὖν καὶ αὐτὸσ ὅτι οὐκ εἰε͂ν θεαὶ χαριέστεραι, πάντωσ δὲ εἶναι καὶ τῷ ἐπιεικεῖ ἀπολαύειν αὐτῶν, εἰ καὶ μὴ πολλὰ λουμένῳ, τά γε μέτρια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 9:3)
ἐπιστὰσ δὲ καὶ προκύψασ ἀπολαύειν εὐωδίασ θαυμαστῆσ θυωμάτων, καὶ τούτων τὰ μὲν τῆσ ἐκείνου θήκησ εἶναι, τὰ δὲ ἐμοὶ προσαποκεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 13:2)
ὅλωσ δ’ οὐκ ἔνεστι μὴ τῆσ τῶν ἰδιωτῶν δόξησ ἀπολαύειν κοινῇ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 7:8)
ὥσθ’ ὅσῳ τισ μᾶλλον ἐπαινεῖσθαι βούλεται καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἀπολαύειν πλεονεκτημάτων, τοσούτῳ μᾶλλον τῶν ἴσων ὑπαρκτέον αὐτῷ καὶ ταῖσ ἐπιεικείαισ χρηστέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:1)
τί οὖν μαθόντεσ εἰπέ μοι πράγματα ἡμῖν αὐτοῖσ παρέχομεν καὶ ὀνειρώττομεν καὶ περὶ τῆσ σκιᾶσ μαχόμεθα καὶ παρὸν ἡμῖν τῆσ ἡσυχίασ ἀπολαύειν, ἣν οὗτοι καλῶσ ποιοῦντεσ παρασκευάζουσι, τούτοισ τε ἐνοχλοῦμεν οὐδὲν δεομένοισ καὶ αὐτοὶ κακῶν ἐπισπάστων ἐπιθυμοῦμεν, ὥσπερ οὐκ ἔχοντεσ τοῖσ ἀγαθοῖσ ὅ τι χρησόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:5)
νῦν δ’ οὕτωσ ἀλογίστωσ διακείμεθα ὥστε ὑφ’ ὧν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν χρηστὸν πείσεσθαι προσδοκῶμεν, ὑπὲρ τούτων ἐρίζομεν καὶ μαχόμεθα, ὧν δ’ ἐξῆν ἡμῖν ἐπιεικείᾳ χρωμένοισ ἀπολαύειν παρ’ οὐδὲν ποιούμεθα, καὶ ταῦθ’, ὥσ γ’ ἐγὼ μέμνημαι, καὶ τοῦ κρατίστου τῶν βασιλέων καὶ πάντασ παιδείᾳ παρελθόντοσ αὐτοῦ διαρρήδην περὶ τούτων ἐπιστείλαντοσ τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὐθὺσ καὶ ὑποσχομένου τούτουσ βελτίστουσ καὶ ἀρίστουσ κρινεῖν, οἵτινεσ ἂν τῆσ ὁμονοίασ ἄρχωσιν ἑκόντεσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:6)
ἔστι δὴ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου τοῦτ’ ἀπολαύειν, παραδείγμασι τοῖσ γνωριμωτάτοισ χρωμένουσ εἰσ τὰ παρόντα, καὶ ταῦτα πρὸσ μὲν ἄλλουσ τινὰσ διεξιέναι μειρακιῶδεσ ἂν ἦν ἴσωσ, πρὸσ δὲ ὑμᾶσ καθαρῶσ ὄντασ Ἕλληνασ καὶ τεθραμμένουσ ἐκ παίδων ἐν τούτοισ οὐκ ἄχρηστον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:6)
χωρὶσ δὲ τούτων, ὦ ἄνδρεσ Ῥόδιοι, καὶ ἡ συμφορὰ μείζων, εἰ τοιούτων καιρῶν ἐν οἷσ φόβοσ μὲν οὐδεὶσ οὐδὲ κίνδυνοσ, εὐδαιμονίασ δὲ ἀπολαύειν ὁπόσησ τισ βούλεται πάρεστι, τὸ ἐπιβάλλον ἐφ’ ὑμᾶσ μέροσ ὥσπερ θεωρικοῦ προήσεσθε ἐξεπίτηδεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 8:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION