헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ μὲν διὰ πάντων ἀποδεικνύναι συχνοῦ καὶ λόγου καὶ χρόνου, μόνοι δ’ ἁπάντων ἀνθρώπων τρία ταῦτ’ ἐνομίσατε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 100:5)
ἀλλὰ μὴν ὡσ αὐτό γε οὐκ ἄτιμον τὸ δύνασθαι λέγειν οὐδ’ εἰσ ὄνειδοσ φέρον, οὐδὲ κατηγορίασ ἄξιον, οὐδέ γε συγγνώμησ, ἀλλά τινοσ κρείττονοσ, αἰσχυνοίμην ἂν τοὺσ λογίουσ θεοὺσ, εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι, πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι, ‐ ἐμοὶ γὰρ εἰή εἴ τισ ἄλλοσ δυσχεραίνει καὶ τρέποιτο ἅπαν εἰσ ἐμὲ, καὶ οὐ μέμψομαι τῷ δαίμονι ‐ ὡσ ἐγὼ δεξαίμην ἂν δύνασθαι λέγειν μετὰ χρηστοῦ βίου καὶ σώφρονοσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τε κάλλιστα ἀνθρώπων μᾶλλον ἢ μυριάκισ Δαρεῖοσ ὁ Ὑστάσπου γενέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 20:3)
ὅτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ συκοφαντῶν οἷσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου κέχρηται δείκνυται αἰσχυνοίμην ἂν ἐμαυτὸν εἰ τοῦτ’ ἀποδεικνύναι διὰ πλείστου πειρῴμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:6)
ἀξιοῦσι δὴ καὶ τοῦτο ἀποδεικνύναι τινὲσ δι’ ἀπαιδευσίαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 62:3)
φανερὸν οὖν ἐν τούτων ὅτι ἐνδέχεται ἐχθροὺσ καὶ φίλουσ καὶ ὄντασ ἀποδεικνύναι καὶ μὴ ὄντασ ποιεῖν καὶ φάσκοντασ διαλύειν, καὶ δι’ ὀργὴν ἢ δι’ ἔχθραν ἀμφισβητοῦντασ ἐφ’ ὁποτέραν ἂν προαιρῆταί τισ ἄγειν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 32:1)
ἀποδεικνύναι δὲ χρή, ἐπεί περ τεττάρων ἡ ἀμφισβήτησισ, περὶ τοῦ ἀμφισβητουμένου φέροντα τὴν ἀπόδειξιν, οἱο͂ν, εἰ ὅτι οὐ γέγονεν ἀμφισβητεῖται, ἐν τῇ κρίσει δεῖ τούτου μάλιστα τὴν ἀπόδειξιν φέρειν, εἰ δ’ ὅτι οὐκ ἔβλαψεν, τούτου, καὶ ὅτι οὐ τοσόνδε ἢ ὅτι δικαίωσ, ὡσαύτωσ καὶ εἰ περὶ τοῦ γενέσθαι τοῦτο ἡ ἀμφισβήτησισ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 1:2)
ὑμεῖσ οὖν, ἐάν τι τοιοῦτον τεχνάζῃ, μὴ ἐπιτρέπετε αὐτῷ, ἀλλ’ ἐξελέγχετε, καὶ ὅ τι ἂν μὴ ἕκαστοσ ὑμῶν εἰδῇ, μηδὲ τὸν πλησίον δοκιμαζέτω εἰδέναι, ἀλλ’ ἀξιούτω τοῦτον ἀποδεικνύναι σαφῶσ ὑπὲρ ὧν ἂν λέγῃ, καὶ μὴ ὑμᾶσ φάσκοντα εἰδέναι, περὶ ὧν αὐτὸσ οὐδὲν ἕξει εἰπεῖν δίκαιον, ἀποδιδράσκειν τὴν ἀλήθειαν, ἐπεὶ καὶ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πάντων ὑμῶν εἰδότων ὃν τρόπον ἀναγκασθεὶσ ὁ πατήρ μου ἐποιήσατο τούτουσ, οὐδὲν ἧττον δικάζομαι νῦν αὐτοῖσ καὶ μάρτυρασ ὑποδίκουσ παρέσχημαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 66:1)
οἷσ ὃν ἂν ὅμοιον ὑπολαμβάνωσιν, ἕτοιμοί εἰσιν ἅπαντεσ ἐκείνῳ πείθεσθαι καὶ ὑπηρετεῖν, ὅ,τι ἂν προστάττῃ, καὶ βασιλέα καὶ ἄρχοντα ἀποδεικνύναι ἑαυτῶν καὶ τὰ σφέτερα ἐπιτρέπειν , ὅν ἂν σώφρονα καὶ δίκαιον καὶ φρόνιμον ὄντωσ ὑπολαμβάνωσι καὶ ἁπλῶσ ἄνδρα ἀγαθόν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 1:5)
ὅπου μὲν γὰρ ἀμφίλογον τὸ εἶναί τινα τοιοῦτον, τότε ἀποδεικνύναι χρή·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 13:3)
εἰ μὲν οὖν καὶ ὑμῖν ταῦτα βουλομένοισ ἐστίν, ὦ δημόται, τοὺσ μὲν ἀνδροφόνουσ κατάγειν καὶ βασιλεῖσ ἀποδεικνύναι, τοὺσ δὲ τῶν εὐεργετῶν παῖδασ ἐξελαύνειν καὶ τὴν ὑπὸ τοῦ πάππου καταλειφθεῖσαν ἀρχὴν ἀφαιρεῖσθαι, στέρξομεν τὴν τύχην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 11 7:2)
ἡμῖν σκοπουμένοισ, τίσ ἀρχὴ γενήσεται τῶν κοινῶν κυρία, βασιλείαν μὲν οὐκέτι καταστήσασθαι δοκεῖ, ἄρχοντασ δὲ δύο καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδεικνύναι βασιλικὴν ἕξοντασ ἐξουσίαν, οὓσ ἂν ὑμεῖσ ἐν ἀρχαιρεσίαισ ἀποδείξητε ψῆφον ἐπιφέροντεσ κατὰ λόχουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 84 6:1)
ὑποτυχόντοσ δὲ τοῦ Μενηνίου καὶ κελεύσαντοσ λέγειν τὴν ἀσφάλειαν, ἧσ ἔτι τὸν δῆμον οἰέται δεῖσθαι, συγχωρήσατε, φησίν, ἡμῖν ἄρχοντασ ἀποδεικνύναι καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐξ ἡμῶν ὁσουσδήτινασ, οἵτινεσ ἄλλου μὲν οὐδενὸσ ἔσονται κύριοι, τοῖσ δ’ ἀδικουμένοισ ἢ κατισχυομένοισ τῶν δημοτῶν βοηθήσουσι καὶ οὐ περιόψονται τῶν δικαίων ἀποστερούμενον οὐθένα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 87 5:1)
τῇ πόλει θεοῖσ χαριστήρια, καὶ τοὺσ πατρικίουσ πείσαντεσ ἐπικυρῶσαι τὴν ἀρχὴν ψῆφον ἐπενέγκαντασ, ἐπειδὴ καὶ τούτου παρ’ αὐτῶν ἔτυχον, ἐδεήθησαν ἔτι τῆσ βουλῆσ ἐπιτρέψαι σφίσιν ἄνδρασ ἐκ τῶν δημοτικῶν δύο καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδεικνύναι τοὺσ ὑπηρετήσοντασ τοῖσ δημάρχοισ ὅσων ἂν δέωνται καὶ δίκασ, ἃσ ἂν ἐπιτρέψωνται ἐκεῖνοι, κρινοῦντασ ἱερῶν τε καὶ δημοσίων τόπων καὶ τῆσ κατὰ τὴν ἀγορὰν εὐετηρίασ ἐπιμελησομένουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 90 3:1)
ὑμεῖσ, ὦ δημόται, διαλλαττόμενοι πρὸσ τὴν βουλὴν ἀποχρῆν ὑμῖν ᾤεσθε τῶν δανείων ἀφεῖσθαι, καὶ βοηθείασ ἕνεκα τῶν κατισχυομένων πενήτων ἄρχοντασ ἐξ αὑτῶν ᾐτήσασθε ἀποδεικνύναι, καὶ ταῦτ’ ἀμφότερα πολλὴν εἰδότεσ ἡμῖν χάριν ἐλάβετε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 30 3:2)
οὐκ ἠγάπησε ταύτησ τυχὼν τῆσ χάριτοσ, ἧσ μόνησ μεμνημένοσ ἔφη πεποιῆσθαι τὴν ἀπόστασιν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἑτέραν ἔτι ταύτησ ᾔτει μείζω καὶ παρανομωτέραν δωρεάν, ἐξουσίαν αὐτῷ δοθῆναι δημάρχουσ ἐξ αὐτοῦ καθ’ ἕκαστον ἔτοσ ἀποδεικνύναι, πρόφασιν μὲν ποιούμενοσ τὴν ἡμετέραν ἰσχύν, ἵνα δὴ τοῖσ ἀδικουμένοισ καὶ κατισχυομένοισ τῶν πενήτων ἐπικουρία τισ ὑπάρχῃ καὶ καταφυγή·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 49 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION