Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἵνα εἰδῇσ ὅσον ἡμῖν ἐπιεικείασ περίεστι καὶ ὅσον πανταχῆ τοῦ πλεονεκτεῖν ἐθέλειν ἀπέχομεν, ἔστω τὸ πᾶν κοινὸν, ἀφαίρει πάσασ, εἰ βούλει, τὰσ ἄνω προσθήκασ, ἐπὶ τοῖσ ἴσοισ καταλυώμεθα ‐ πάντωσ δ’ οὐκ ἄπειροι συνθηκῶν ἡμεῖσ ‐ μήτε σὺ μέμνησο πρὸσ ἡμᾶσ περὶ συμφορῶν οὔθ’ ἡμεῖσ πρὸσ σὲ τούτῳ χρησόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:7)
εἰ δὲ καὶ αὗται ἀρχαί, ἄπειροι ὡσ εἰπεῖν ἀρχαὶ γίγνονται, ἄλλωσ τε κἄν τισ τὸ πρῶτον γένοσ ἀρχὴν τιθῇ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 81:2)
διαιρετόσ τε γὰρ καὶ εἰσ ἀδιαίρετα οὐ γὰρ ἄπειροι οἱ λόγοι, καὶ ὁ ἀριθμὸσ δὲ τοιοῦτον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 44:1)
εἰ δ’ ἄπειρα καὶ ἁπλᾶ, καὶ οἱ τόποι ἄπειροι καὶ ἔσται ἄπειρα στοιχεῖα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 168:2)
οἱ δ’ ὅμοιοι καὶ ἀδιάφοροι ἄπειροι, ὥστ’ οὐθὲν μᾶλλον ἥδε ἡ τριὰσ αὐτοάνθρωποσ ἢ ὁποιαοῦν, εἰ δὲ μὴ εἰσὶν ἀριθμοὶ αἱ ἰδέαι, οὐδ’ ὅλωσ οἱο͂́ν τε αὐτὰσ εἶναι ἐκ τίνων γὰρ ἔσονται ἀρχῶν αἱ ἰδέαι;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 106:1)
ἅμα δὲ δῆλον ὅτι εἰ οὕτωσ ἡ τριὰσ αὐτοάνθρωποσ, καὶ αἱ ἄλλαι τριάδεσ ὅμοιαι γὰρ αἱ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ ἀριθμοῖσ, ὥστ’ ἄπειροι ἔσονται ἄνθρωποι, εἰ μὲν ἰδέα ἑκάστη τριάσ, αὐτὸ ἕκαστοσ ἄνθρωποσ, εἰ δὲ μή, ἀλλ’ ἄνθρωποί γε.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 173:4)
ἕνεκά γε τούτου ἄπειροι αἱ ὅμοιαι συλλαβαί.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 237:1)
ἄπειροί τε γὰρ τῆσ ἐνδείασ, καὶ πάντεσ ἀγαπῶσι μᾶλλον τὰ αὑτῶν ἔργα, ὥσπερ οἱ γονεῖσ καὶ οἱ ποιηταί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 16:1)
διχῶσ γὰρ ἀπαθεῖσ γίγνονται οἱ ἄνθρωποι, ἢ τῷ μὴ πεπειρᾶσθαι ἢ τῷ βοηθείασ ἔχειν, ὥσπερ ἐν τοῖσ κατὰ θάλατταν κινδύνοισ οἵ τε ἄπειροι χειμῶνοσ θαρροῦσι τὰ μέλλοντα καὶ οἱ βοηθείασ ἔχοντεσ διὰ τὴν ἐμπειρίαν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 5 18:2)
καὶ αἰσχυντηλοί οὐ γάρ πω καλὰ ἕτερα ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλὰ πεπαίδευνται ὑπὸ τοῦ νόμου μόνον, καὶ μεγαλόψυχοι οὐ γὰρ ὑπὸ τοῦ βίου πω τεταπείνωνται, ἀλλὰ τῶν ἀναγκαίων ἄπειροί εἰσιν, καὶ τὸ ἀξιοῦν αὑτὸν μεγάλων μεγαλοψυχία·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 10:1)
αὐτῷ τε κινδυνεύοντι τὸ πολὺ ἐν ταῖσ μάχαισ σφαλερὰ ἡ νὺξ κατεφαίνετο, καὶ ἅμα ἡσσηθέντι τε αὖθισ Δαρείῳ τὴν ξυγχώρησιν τοῦ χείρονι ὄντι χειρόνων ἡγεῖσθαι ἡ λαθραία τε καὶ νυκτερινὴ ἐκ σφῶν ἐπίθεσισ ἀφῃρεῖτο, εἴ τέ τι ἐκ τοῦ παραλόγου πταῖσμα σφίσι ξυμπέσοι, τοῖσ μὲν πολεμίοισ τὰ κύκλῳ φίλια καὶ αὐτοὶ τῆσ χώρασ ἔμπειροι, σφεῖσ δὲ ἄπειροι ἐν πολεμίοισ τοῖσ πᾶσιν, ὧν οὐ μικρὰ μοῖρα οἱ αἰχμάλωτοι ἦσαν, ξυνεπιθησόμενοι ἐν νυκτὶ μὴ ὅτι πταίσασιν, ἀλλὰ καὶ εἰ μὴ παρὰ πολὺ νικῶντεσ φαίνοιντο.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 10 3:2)
οὐχ οὕτωσ ἡμεῖσ ἀναίσχυντοί ἐσμεν οὐδ’ ἄπειροι τοῦ ζημιοῦσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 3:2)
ἔπειτα νόσων ἀπαθεῖσ τὰ σώματα καὶ λυπῶν ἄπειροι τὰσ ψυχάσ, ἃσ ἐπὶ τοῖσ συμβεβηκόσιν οἱ ζῶντεσ ἔχουσιν, ἐν μεγάλῃ τιμῇ καὶ πολλῷ ζήλῳ τῶν νομιζομένων τυγχάνουσιν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 42:1)
ἀλλ’ ἐκείναισ μὲν τὰ πολλὰ τῶν ἔργων κατ’ οἰκίαν ἐστί, καὶ ἄπειροι μὲν ὡσ τὸ πολὺ χειμώνων διατελοῦσιν, ἄπειροι δὲ πολέμων, ἄπειροι δὲ κινδύνων.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 77:2)
ὅτι δὲ ἔξεστιν αὐτοῖσ σκιᾷ μὲν ἀφθόνῳ χρῆσθαι τοῦ θέρουσ, πίνειν δὲ οἶνον ὁπόσον βούλονται, διὰ τοῦτο ἄπειροι μὲν ἡλίου διατελοῦσιν, ἄπειροι δὲ τοῦ διψῆν κατὰ φύσιν, οἰκότροφοι μὲν οὐχ ἧττον τῶν γυναικῶν, ἄπονοι δὲ καὶ ἀργοὶ τὰ σώματα, κραιπάλησ δὲ καὶ λήθησ τὰσ ψυχὰσ γέμοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION