Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτοισ δὴ πᾶσιν ἐφέστηκεν οὗτοσ ὁ θεὸσ, ἐξ ἀρχῆσ τε ἡμᾶσ ἄγων εἰσ φῶσ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀρχὴν καὶ γενομένοισ ὅπωσ ἕκαστα ὑπάρξει προνοούμενοσ, τὴν μὲν ψυχὴν σοφίᾳ κοσμῶν ἡμῶν, ἣ μόνη τὴν πρὸσ θεοὺσ συγγένειαν ἀνθρώποισ δείκνυσι καὶ ᾗ τῶν ἄλλων θνητῶν ἢ ζώων διαφέρομεν, ἣ θεῶν τε αὐτῶν ἔννοιαν ἔδωκεν ἀνθρώποισ καὶ ἱερὰ καὶ τελετὰσ καὶ τιμὰσ πάσασ εὑρ͂εν, ἔτι δὲ νόμουσ καὶ πολιτείαν καὶ μηχανήματα πάντα καὶ τέχνασ πάσασ ἐδίδαξε καὶ κατεστήσατο, καὶ ψευδοῦσ καὶ ἀληθοῦσ ἔδωκε διάγνωσιν, ὡσ δ’ εἰπεῖν, ἐποίησε τὸν βίον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:12)
καὶ νὴ Δί’ εἴ γέ τισ αὐτὸν ἐρωτῴη καὶ ἀναποδίζοι καθ’ ἕκαστον ἐξ ἀρχῆσ, ὥσπερ Πλάτων εἰώθεν ἐρωτᾷν, τί διδάσκων ἢ τί συμβουλεύων ἐποίει βελτίουσ Ἀθηναίουσ, ἢ πῶσ ἄγων καὶ τρέφων ἐκ νέων εὐθὺσ, ἢ ποῖ’ ἄττα ἔθη καὶ ἐπιτηδεύματα εἰσ τὴν πόλιν εἰσάγων, φαίημεν ἂν οὐκ ἀπορήσειν αὐτὸν μετρίασ καὶ ἀληθοῦσ ἀποκρίσεωσ, ἀλλ’ ἀποκρινεῖσθαι ταυτὶ, καὶ παραγράψομεν τοῖσ ἔπεσι Μιλτιάδου ἀποκρίσεισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 46:11)
τοῦτο δὴ καὶ τότε ἀκούσασ ἐθαύμασα καὶ ἥσθην, καὶ σοὶ νῦν ἀπομνημονεύσασ ἐξήγγειλα, ὅπωσ εἰδείησ πόρρω τοῦ ἀληθοῦσ ὄντασ καὶ τοὺσ τούτῳ τῷ λόγῳ καταχρωμένουσ τε καὶ πεπιστευκότασ καὶ ὅλωσ ἐπίστῃ τὸ τοῦ Νείλου πρᾶγμα ὅτι κινδυνεύει μόνοσ ποταμῶν οὐδέποτε ὁ αὐτὸσ εἶναι, ἀλλ’ ἐν αὔξῃ καὶ φθίσει ῥέων ὁμαλῶσ, εἰ δὲ βούλει ἀνωμάλωσ διατελεῖ, ταῖσ ἡμέραισ τε καὶ νυξὶ τὰ μάλιστά πωσ παραπλησίωσ καὶ τῷ περὶ τὴν σελήνην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 9:14)
καὶ ὅ γε ἁπλοῦσ ἀνὴρ καὶ οὐ πολλαπλοῦσ οὗτόσ ἐστιν, ἐμοὶ δοκεῖν, ὅστισ οἶδε μὲν ἐπὶ τοῖσ αὐτὸσ αὑτοῦ μεῖζον φρονεῖν, οἶδε δὲ ἔλαττον, ἐπαινεῖ δὲ καὶ τὰ αὑτοῦ καὶ τὰ τῶν πλησίον, ἂν αὐτὸν προσίηται, ψέγει δὲ καὶ τὰ αὑτοῦ καὶ τὰ τῶν πλησίον, ἄν τι τοιοῦτον ἐνευρίσκῃ, μηδὲν τοῦ δοκοῦντοσ ἀληθοῦσ εἶναι προτιθεὶσ μηδαμοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:1)
κατὰ τὴν σύνθεσιν γὰρ τῆσ παραβολῆσ ἀληθοῦσ οὔσησ ἡ λύσισ <οὐκ> ἔστιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 248:2)
ἀπάγει γὰρ ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦσ, καὶ ποιεῖ ὑπολαμβάνειν ὡσ ἐνδεχόμενον εἶναι τὸν ἄνθρωπον ἄνευ τῶν μερῶν, ὥσπερ ἄνευ τοῦ χαλκοῦ τὸν κύκλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 176:1)
ὅλωσ δὲ τοὐναντίον συμβαίνει καὶ τοῦ ἀληθοῦσ καὶ τοῦ εἰωθότοσ ὑπολαμβάνεσθαι, εἴ τισ θήσει οὕτωσ εἶναι τὰ μαθηματικὰ ὡσ κεχωρισμένασ τινὰσ φύσεισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 26:3)
ἐπὶ τὸ ἔλαττον δὲ μᾶλλον τοῦ ἀληθοῦσ ἀποκλίνει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 135:3)
ἐπεὶ δ’ ἡ οἰκοδομικὴ τέχνη τίσ ἐστι καὶ ὅπερ ἕξισ τισ μετὰ λόγου ποιητική, καὶ οὐδεμία οὔτε τέχνη ἐστὶν ἥτισ οὐ μετὰ λόγου ποιητικὴ ἕξισ ἐστίν, οὔτε τοιαύτη ἣ οὐ τέχνη, ταὐτὸν ἂν εἰή τέχνη καὶ ἕξισ μετὰ λόγου ἀληθοῦσ ποιητική.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 27:3)
ἡ μὲν οὖν τέχνη, ὥσπερ εἴρηται, ἕξισ τισ μετὰ λόγου ἀληθοῦσ ποιητική ἐστιν, ἡ δ’ ἀτεχνία τοὐναντίον μετὰ λόγου ψευδοῦσ ποιητικὴ ἕξισ, περὶ τὸ ἐνδεχόμενον ἄλλωσ ἔχειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 30:1)
ὀρθὴ δ’ ἡ τοῦ ἀληθοῦσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 79:3)
" διὸ οὔτε ἐπερωτᾶν δεῖ μετὰ τὸ συμπέρασμα, οὔτε τὸ συμπέρασμα ἐπερωτᾶν, ἐὰν μὴ τὸ πολὺ περιῇ τοῦ ἀληθοῦσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 18 6:11)
εἰή ἂν οὖν ἐκ τοῦδε τοῦ λόγου ξυντιθέντι τεκμηριοῦσθαι, ὅτι οὐ πόρρω τοῦ ἀληθοῦσ ἀναγέγραπται τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ τὸ μέγεθοσ, ὅσοισ ἐσ τεσσαράκοντα σταδίουσ δοκεῖ τοῦ Ἰνδοῦ εἶναι τὸ εὖροσ, ἵνα μέσωσ ἔχει αὐτὸσ αὑτοῦ ὁ Ἰνδόσ·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 20 10:1)
φαίνεται δ’ οὐ μόνον Ὅμηροσ, ἀλλὰ καὶ Ἡσίοδοσ οὕτω φρονῶν, ὡσ φιλοσοφίασ τε ἅμα καὶ ῥητορικῆσ τῆσ ἀληθοῦσ τῷ βασιλεῖ προσῆκον;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 30:1)
ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 182:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION