Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σύνθεσίσ ἐστιν ἡ μὲν συνεχὴσ ἡ διὰ πλειόνων ἑξῆσ εἰρομένη, ὡσ τὸ νόσημα γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐμπέπτωκεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα χαλεπόν, ἡ δὲ λελυμένη, τότε μὲν κεχυμένη, ὥσπερ τὸ ἔστω, γινέσθω ταῦτα, οὐδὲν ἀντιλέγω, ἡ δὲ κατὰ περίοδον, ἥτισ ἐστὶν σύνταξισ κώλων καὶ κομμάτων εἰσ διάνοιαν ἀπηρτισμένη φράσισ, ὥσπερ τὸ καὶ σπουδαῖα νομίζων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει πειράσομαι περὶ αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 2:1)
ἀλλ’ εἰ προσδεῖ τοῖσ ἐκεῖ βοηθείασ, ὥσπερ ἔγωγε οὐκ ἀντιλέγω, πέμπειν ἥτισ μετρία, καὶ τάσ τε ναῦσ τὰσ διαβρόχουσ ἰᾶσθαι ταῖσ διαδοχαῖσ, αἳ παρέξουσι σχολὴν ἀναψύχειν, καὶ τὸν Γύλιππον μὴ φοβεῖσθαι, στρατιὰν ἐκ τῆσ Σικελίασ συλλέγοντα, ἀλλ’ οἵτινεσ ἀντιπρεσβεύσαντεσ διακωλύσουσιν, ἢ καὶ ἑτέραν ἡμῖν ποριοῦσι, τὴν μὲν ἐξ αὐτῆσ Σικελίασ, τὴν δ’ ὅθεν ἂν συμβῇ, ταῦτα σκοπεῖσθαι, καὶ τοῖσ λόγοισ ἐκείνοισ ἐρρῶσθαι λέγειν, ὡσ οὐδ’ εἰ λάβοιμεν τὴν Σικελίαν, ῥᾳδίωσ ἂν φυλάξαιμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 10:5)
εἰ γὰρ ὅτι μάλιστα οὕτω διενοεῖτο, ὥσπερ ἔγωγε οὐκ ἀντιλέγω, ἀλλ’ ὑπεξήρηται τὴν καθαρὰν καὶ τῷ ὄντι ῥητορικὴν, ἄξιον μὴ παρακρουσθῆναι μηδὲ ἀγνοῆσαι τοῦτο αὐτὸ τοὺσ πολλοὺσ, μηδὲ ὡσ ψήφῳ καθαρᾷ προσέχοντασ θᾶττον ἢ συμφέρει βουλεύσασθαι περὶ τῶν τηλικούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 112:8)
ἔστω, γιγνέσθω ταῦτα, οὐδὲν ἀντιλέγω.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 11:2)
εἰ γάρ τισ ἔροιτο Φίλιππον, εἰπέ μοι, πότερ’ ἂν βούλοιο τούτουσ τοὺσ στρατιώτασ οὓσ Διοπείθησ νῦν ἔχει, τοὺσ ὁποιουστινασοῦν οὐδὲν γὰρ ἀντιλέγω εὐθενεῖν καὶ παρ’ Ἀθηναίοισ εὐδοξεῖν καὶ πλείουσ γίγνεσθαι τῆσ πόλεωσ συναγωνιζομένησ, ἢ διαβαλλόντων τινῶν καὶ κατηγορούντων διασπασθῆναι καὶ διαφθαρῆναι;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 24:1)
‐ Οὐκ ἀντιλέγω τὸ μὴ οὐ φρόνιμον εἶναι τὴν Χρυσηίδα, εἰ ταῦτα οὕτω γέγονε.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 32:4)
οὐδὲν ἀντιλέγω.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 78 2:5)
‐ Οὐδ’ ἐγώ σοι ἀντιλέγω, ἔφη, ὅτι οὐ γίνεται, τὸ δ’ ἀμφισβητούμενον ἡμῖν ἐκεῖνό ἐστιν, εἰ ὀρθῶσ.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ φιλοστοργίασ. 6:2)
ἐπεὶ ἐὰν δ[είξῃσ προει]πὼν ἐμ[οὶ το]ὺσ ἐράνουσ [καὶ τὰ χρέα, ἢ γράψασ ἐν ταῖσ συν]θήκαισ ὅσουσ [ἐπυθόμην, οὐδὲν ἀντιλέ]γω σοι ἀλλ’ ὁμολογῶ [ὀφείλειν.
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 14:3)
ἐγὼ δ̓ οὖν τό γε ἐπ̓ ἐμοὶ οὐδὲν ἀντιλέγω.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ζευσ. 2:5)
οὐδὲν ἔτι ἀντιλέγω, ἀλλ’ ἄγε ὅπῃ ’θέλεισ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 167:3)
ἐγὼ δὲ οὐ χαλεπαίνω, ἀλλ’ ἀντιλέγω πρὸσ ταῦτα ἅ μοι δοκεῖ πρόσ με μὴ καλῶσ λέγειν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 134:1)
καὶ ἡ παιδεία Κυρίου Κυρίου ἀνοίγει μου τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ οὐκ ἀπειθῶ οὐδὲ ἀντιλέγω,
(70인역 성경, 이사야서 50:5)
ἐπεὶ μέντοι ἐκεῖνοσ βούλεται εἰσ λόγουσ ἀφικέσθαι, οὐδ’ ἐγὼ ἀντιλέγω.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 2 23:5)
ἐγὼ δὲ πρὸσ τοῦτο μὲν οὐκ ἀντιλέγω·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 2 21:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION