Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔλεγχε σὺ τὸν πατέρα, ἢ οὐκ ἔστι σοι ἄδεια.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 46:5)
οὐ πᾶσα μὲν ἄδεια πᾶσιν ὅπη βούλεταί τισ, πάντεσ δὲ οἱ πανταχοῦ λιμένεσ ἐνεργοὶ, οὐ τὰ μὲν ὄρη τὴν αὐτὴν ἔχει τοῖσ ὁδεύουσιν ἥνπερ αἱ πόλεισ τοῖσ οἰκοῦσιν αὐτὰσ ἀσφάλειαν, χάρισ δὲ πάντα ἐπέχει πεδία, πᾶσ δὲ διὰ πάντων λέλυται φόβοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:8)
ἔτι δὲ καὶ μέτεστιν αὐτῇ πᾶσιν ἄδεια τοῖσ πλήθεσιν ἐκ τῶν παρ’ αὐτοῖσ δυνατῶν, ἡ παρ’ ὑμῶν ἐπ’ αὐτοὺσ, ἐάν τι τολμῶσι παρακινεῖν, εὐθὺσ ἥξουσα ὀργή τε καὶ τιμωρία·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 19:6)
νῦν δὲ κοινὴ καὶ σαφὴσ πᾶσι πάντων ἄδεια δέδοται αὐτῇ τε τῇ γῇ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ κατοικοῦσι, καὶ τοῦ μὲν κακῶσ πάσχειν ἅπαντα ἀφεῖσθαι, τοῦ δὲ καλῶσ ἄγεσθαι πολλὰσ τὰσ ἀφορμὰσ εἰληφέναι μοι δοκοῦσι, καὶ οἱ θεοὶ καθορῶντεσ συγκατορθοῦν ὑμῖν εὐμενῶσ τὴν ἀρχὴν καὶ διδόναι βέβαιον τὴν κτῆσιν αὐτῆσ, Ζεὺσ μὲν, ὅτι αὐτῷ τῆσ οἰκουμένησ καλοῦ, φασὶν, ἔργου καλῶσ ἐπιμέλεσθε, Ἥρα δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη, Ἀθηνᾶ δὲ καὶ Ἥφαιστοσ τεχνῶν τιμωμένων, Διόνυσοσ δὲ καὶ Δημήτηρ, ὅτι αὐτοῖσ οἱ καρποὶ οὐχ ὑβρίζονται, Ποσειδῶν δὲ ναυμαχιῶν μὲν καθαρευούσησ τῆσ θαλάττησ αὐτῷ, τὰσ δ’ ὁλκάδασ ἀντὶ τῶν τριήρων μετειληφυίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:4)
καὶ μηδεὶσ ὑμῶν ἐν ἀδείᾳ ποιείσθω τὸ τοὺσ καιροὺσ ἑτέρουσ εἶναι, ἀλλ’ ἐκεῖνο κοινὸν ἐνθυμείσθω κατὰ πάσησ στάσεωσ ὅτι τῶν παρόντων ἀγαθῶν ἀεὶ πέφυκεν ἀποστερεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 8:7)
οὐ κοινὴ μὲν ἅπασα γῆ, βασιλεὺσ δὲ εἷσ, νόμοι δὲ κοινοὶ πᾶσι, πολιτεύεσθαι δὲ καὶ σιωπᾶν καὶ ἀπαίρειν καὶ μένειν ἄδεια ὁπόσην τισ βούλεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 9:3)
μόνη μὲν γὰρ τὰσ ἐκ Διὸσ ὡρ́ασ βεβαιοῖ, μόνη δὲ ἅπαντα ἐπισφραγίζεται, τὰ μὲν κατὰ τὴν χώραν γεωργίαισ κοσμοῦσα καὶ τῶν τε ὑπαρχόντων ἐπικαρπίασ καὶ ἑτέρων κτῆσιν διδοῦσα, τὰ δ’ ἐν τῇ πόλει κατ’ εὐχὴν ἄγουσα, δι’ ἣν γάμοι τε ὡραῖοι καὶ ἐκδιδόναι καὶ λαμβάνειν εἰσ οὕσ τισ βούλεται καὶ ὅθεν βούλεται, καὶ παίδων τροφαὶ καὶ παιδεία κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, καὶ ὑπὲρ γυναικῶν ἄδεια καὶ πίστεισ συμβολαίων, καὶ ξένων ὑποδοχαὶ καὶ θεῶν θεραπεῖαι καὶ πρόσοδοι καὶ χοροὶ καὶ θυμηδίαι, ἔτι δὲ ἐκκλησίαι καὶ βουλευτήρια, ἃ θεῶν ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμισ, καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοισ ἀπόλαυσισ τῶν ὄντων, καὶ πρεσβύταισ γηροκομηθῆναι καὶ νέοισ ἐν κόσμῳ ζῆν, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο πάντα κοινὰ, ὥσπερ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ὑφ’ ᾧ σωζόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 11:7)
ἐοίκε δέ τι καὶ τῆσ φύσεωσ ἀπολαύειν, ὥσπερ οἱ βασιλεῖσ τῆσ ἐξουσίασ, οἱο͂ν καὶ περὶ αὐτὴν τὴν λέξιν ἔστιν οὗ φανήσεται ποιῶν, ἀδείᾳ λόγων πλείονι χρώμενοσ, καὶ περί γε αὐτὰσ τὰσ ὑποθέσεισ, οἱο͂́ν ἐστιν ἐν τῷ λόγῳ οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμεμνήμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 171:7)
οὐ γάρ πώ σε ἤνεγκεν ἡ γῆ, ἀλλ’ ἔτι τοῖσ ἐλευθέροισ ἦν ἄδεια τῶν τοιούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 15:12)
Κοῖνον δὲ ἐπιτειχίσαι τῇ πόλει τῶν Βαζιρέων καρτερόν τι χωρίον προσέταξε, καὶ ἐν τούτῳ φυλακὴν καταλιπόντα ἀποχρῶσαν, ὡσ μὴ ἄδεια εἰή τοῖσ ἐν τῇ πόλει χρῆσθαι τῇ χώρᾳ, αὐτὸν ἄγοντα τῆσ στρατιᾶσ τὴν λοιπὴν παῤ αὑτὸν ἰέναι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 27 7:2)
καὶ οὖν καὶ Μουσικανῷ ἐπὶ τοῖσδε ἄδεια ἐδόθη ἐξ Ἀλεξάνδρου, καὶ τὴν πόλιν ἐθαύμασεν Ἀλέξανδροσ καὶ τὴν χώραν, καὶ ἄρχειν αὐτῆσ Μουσικανῷ ἔδωκεν·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 15 7:1)
ἀ]γάλλεται ἢ δολιχαύχενι κύκνῳ, ὀπὶ ἁ]δεί̈ᾳ φρένα τερπόμενοσ, !
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 16 [Ἡρακλῆσ] 1:12)
νῦν δὲ γέλωσ, ἄδεια, εἰ μὴ τὴν ἄγαν ταύτην ἐξουσίαν σχήσετε νῦν ὑμεῖσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 355:4)
οὐδὲ φοβεῖ με Φίλιπποσ, ἂν τὰ παρ’ ὑμῶν ὑγιαίνῃ, ἀλλ’ εἰ παρ’ ὑμῖν ἄδεια γενήσεται τοῖσ παρ’ ἐκείνου μισθαρνεῖν βουλομένοισ, καὶ συνεροῦσί τινεσ τούτοισ τῶν ὑφ’ ὑμῶν πεπιστευμένων, καὶ πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον ἀρνούμενοι μὴ πράττειν ὑπὲρ Φιλίππου νῦν ἀναβήσονται, ταῦτα φοβεῖ με.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 376:3)
ὁ δὲ καὶ τοῖσ γεγενημένοισ πονηροῖσ, ὅπωσ μὴ δώσουσι δίκην, ὁδὸν δείκνυσιν, καὶ τοῖσ οὖσιν ὅπωσ ἄδεια γενήσεται κακουργεῖν εὑρίσκει, καὶ τοῖσ μέλλουσιν ἔσεσθαι, τοὺσ ἐξ ἁπάντων τῶν χρόνων πονηρούσ, ὅπωσ ἔσονται σῷοι καὶ μηδὲν πείσονται, παρασκευάζων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 161:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION