헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ δή που δικαιότερον πείθοντ’ ἂν ἡμῖν οἱ Θηβαῖοι, ὅταν πρεσβείασ Λακεδαιμονίων καλούσησ ἡμᾶσ ἐπ’ αὐτοὺσ, οὕτω προνοουμένουσ ὁρῶσι σφῶν ὥσθ’ ὅπωσ μηδὲν ἀναγκασθῶμεν κακὸν αὐτοὺσ ἐργάσασθαι παρακαλεῖν καὶ λόγῳ πείθειν, ἀλλὰ μὴ τοῖσ ὅπλοισ βιάζεσθαι, παρὸν ἡμῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 8:9)
νῦν δὲ ὁρᾶτε μὲν δή που ναῦσ ἐν τῷ Πειραιεῖ τοσαύτασ ἀθρόασ, ὁρᾶτε δὲ τὰ τείχη ταυτὶ καὶ τὴν ἄλλην ἅπασαν παρασκευὴν ᾗ πόλεμοσ ἐξηρτύσθαι βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:1)
πρῶτον μὲν, ἵν’ ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀρξώμεθα, οὗτοι σωθέντεσ ὑφ’ ἡμῶν ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, ‐ ἴστε γὰρ δή που τοῦθ’ ὅτι δέκα μὲν ναῦσ εἰσ τὸ ναυτικὸν αὐτοὶ, τετρακοσίουσ δ’ ὁπλίτασ εἰσ Πύλασ παρέσχοντο, καὶ ταῦτ’ ἦν αὐτοῖσ μόνα τὴν πρώτην, ἃ κἂν εἰ πρὸσ Μεγαρέασ ἐπολέμουν, γέλωσ ἦν, τὸ δὲ σύμπαν εἰσ ἡμᾶσ καὶ τὰσ ἡμετέρασ τριήρεισ ἀνήρτητο, αἵπερ οὖν καὶ ἐκώλυσαν τὴν Πελοπόννησον κατὰ πόλιν ληφθῆναι ‐ ἀλλ’ ὅμωσ τοιαύτησ μὲν καὶ τηλικαύτησ εὐεργεσίασ πειραθέντεσ, πρέσβεισ δ’, ὅτε Μαρδόνιοσ προὐκαλεῖθ’ ἡμᾶσ εἰσ συμμαχίαν ἐπὶ δώροισ, ἀντιπέμψαντεσ αὐτοὶ καὶ φωνὰσ οὐκ ἐλάττουσ ἢ νῦν ἀφέντεσ, μὴ προδοῦναι σφᾶσ, οὐ πολὺσ χρόνοσ μετὰ ταῦτα διεγένετο καὶ ἐκώλυον μὲν ἡμᾶσ τειχίζειν τὴν πόλιν, βοήθειαν δὲ εἰσ Ἰθώμην ᾔτησαν μὲν, ἐλθοῦσαν δ’ ἀπέπεμψαν ἀτίμωσ, τὰ τελευταῖσ δὲ εἰσ πόλεμον φανερὸν καταστήσαντεσ ἃ παθεῖν ὤφειλον αὐτοὶ, ταῦθ’ ἡμᾶσ εἰργάσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:8)
μᾶλλον δή μοι δοκοῦσι Θηβαῖοι διὰ τοὺσ ὑπάρχοντασ νῦν συμμάχουσ ἀμελήσειν βασιλέωσ ἢ δι’ ἐκεῖνον τούτουσ παρόψεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 5:8)
ἐπεὶ καὶ νῦν μία δή που μάχη πάντ’ αὐτοὺσ ἀφῄρηται, τοὺσ συμμάχουσ, τοὺσ εἵλωτασ, τὴν παρὰ τῶν περιοίκων πίστιν, ἁπλῶσ τὴν τάξιν ἐφ’ ἧσ βεβηκότεσ ἦσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 6:10)
ἐπεὶ καὶ νῦν ἐπὶ τοῦτ’ αὐτὸ δή που καλοῦσιν ὑμᾶσ Θηβαῖοι, ὥστε συνανελεῖν αὐτούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 7:1)
σκοπῶ δὲ κἀκεῖνο, εἰ μὴ ἐποιήσαντο τὴν εἰρήνην οἱ Λακεδαιμόνιοι ταύτην δὴ τὴν καλὴν, ἆρ’ ἄλλο τι ἢ πολεμοῦντεσ ἂν διετελοῦμεν πρὸσ αὐτοὺσ μέχρι νῦν, ἡμεῖσ τε καὶ οἱ Θηβαῖοι, συνεστηκότεσ ὡσ συνεστήκειμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:8)
φέρε δὴ πρὸσ τοῦ Πλαταιᾶσιν ἐλευθερίου καὶ τῶν τριάκοντα τυράννων, εἰ ὅτε πρῶτον καθίσταντο πρὸσ ἀλλήλουσ εἰσ πόλεμον πρέσβεισ πεμψάντων, ἀκούσαντεσ ἀμφοτέρων ἐπὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἀπεκλίναμεν κἀκείνουσ εἱλόμεθα, οὐκ ἂν τοῦτο ἰσχυρότατον ἦν τοῖσ νῦν ὑπὲρ αὐτῶν λέγουσιν, ὅτι ἤδη τῶν Θηβαίων κατέγνωτε καὶ οὐ δεῖ παριδεῖν οὓσ τότ’ ἐποιήσασθε συμμάχουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 7:1)
νῦν δὲ τοσοῦτον ἀπέχω τοῦ δυσχερὲσ εἰσηγεῖσθαί τι, ὡσ ταὐτὰ δὴ ταῦτα καὶ συμβουλεύσων ἥκω, μήτε λέγειν μήτ’ ἀκούειν δυσχερὲσ μηδὲν, οὕτω πολλοῦ δέω πράττειν γέ τι ἢ συμβουλεύειν τῶν δυσχερῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:5)
Σμύρνα τοι μέγιστα δὴ τῆσ νῦν Ἑλλάδοσ εὐτυχήσασα καὶ πρὸσ θεῶν καὶ πρὸσ ὑμῶν, τῶν τε ἀεὶ βασιλέων καὶ τοῦ συνεδρίου κοινῇ, μέγιστα δὴ καὶ πέπονθε τῶν μνημονευομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 1:5)
τὸ δὲ λειπόμενον πᾶν εἰσ ὑμᾶσ βλέπει, συναποβλέπει δὲ καὶ ἡ ἄλλη πᾶσα Ἀσία, ὑμῖν μὲν τἀγαθὰ νῦν τε καὶ ἀεὶ συνευχομένη, τῇ Σμύρνῃ δ’ ἔλεον παρ’ ὑμῶν, εἰ δὴ Σμύρνα γε τοὔδαφοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 2:7)
εἰσ ἃ τοίνυν τότε τοῖσ ἄλλοισ ἐπήρκει μία δὴ πόλισ οὐδ’ ἡτισοῦν αὐτῇ νῦν ἀξιόχρεωσ βοηθῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 5:1)
φέρε δὴ καὶ τὰσ πόλεισ ἐπέλθω τὰσ περὶ τοῦ πρωτείου νῦν ἁμιλλωμένασ καὶ παρ’ ὧν ἡ πλείστη τῆσ ἔριδοσ ἀρχὴ συμβαίνει, οὐκ αὐτῶν, ὥσ γ’ ἐγὼ φαίην ἂν, μᾶλλον ἁμαρτανουσῶν ἢ τῶν ἄλλων ὅσοι περὶ ταύτασ διῄρηνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:6)
καιρὸσ δὲ νῦν εἴπερ ποτὲ, ὦ ἄνδρεσ Ῥόδιοι, σῶσαι μὲν ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἐκ τῶν περιεστηκότων, βοηθῆσαι δὲ τῷ γένει τῆσ νήσου, στῆναι δὲ πρὸσ τὴν τύχην λαμπρῶσ, ἐνθυμηθέντασ ὑμῶν τὸν τοῦ πολίτου κυβερνήτου λόγον, ὃσ ἔφη χειμαζομένησ αὐτῷ τῆσ νεὼσ καὶ καταδύσεσθαι προσδοκῶν τοῦτο δὴ τὸ θρυλούμενον, ἀλλ’ ὦ Ποτειδὰν, ἴσθι ὅτι ὀρθὰν τὰν ναῦν καταδύσω·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 4:5)
ἁπλῶσ δ’ εἴσεσθε μὲν οἱάσ πόλεωσ στέρεσθε, ὁποίασ δ’ οὐχ ἕξετε δεικνύναι, καὶ ἐπὶ μέν γε τοῦ νῦν παρόντοσ χρόνου τοὺσ εἰδότασ πρότερον τῶν Ἑλλήνων ἐπιμαρτύρασθαι, ἐπειδὰν δὲ καὶ τούτουσ ἡ προσήκουσα μοῖρα ἀπαγάγῃ, τί δὴ λοιπὸν πλὴν ἐρήμην ὀφλεῖν ὅ φασι, γνωριζομένουσ, ὦ δαίμονεσ, οὐκ ἀπὸ τῶν ναυμαχιῶν οὐδ’ ἀπὸ τῶν λιμένων τε καὶ νεωρίων οὐδ’ ἀπὸ τοῦ κόσμου τοῦ κατὰ τὴν πόλιν, ἀλλ’ ὅτι μέγιστα τῶν Ἑλλήνων ἠτυχήσατε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION