헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

βασιλεὺσ δὲ ἑκὼν βασιλέα νῦν δὴ πρῶτον προείλετο κοινωνὸν ἑαυτῷ τῶν ὅλων καὶ μόνοσ τῶν ἐκ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ οὐκ ἀρχὴν προσλαβεῖν μᾶλλον ἐζήτησεν ἢ βασιλέα προσλαβεῖν ἐπὶ πᾶσι τοῖσ ἴσοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 7:4)
νῦν χρὴ πάσασ τὰσ πόλεισ ἀδελφὰσ ἀλλήλαισ ὑπολαμβάνειν, νῦν στάσεισ μὲν καὶ ταραχὰσ καὶ φιλονεικίασ καὶ τὸ μικρολογεῖσθαι περὶ τῶν ματαίων ἐκποδὼν ἀνελεῖν, νομίσαντασ θηρίων εἶναι νοσήματα ταῦτα κἀκείνοισ αὐτὰ παρεῖναι δεῖν, εἰρήνην δὲ ἀληθινὴν καὶ φιλίαν ἄδολον καὶ δικαιοσύνην καὶ τὴν διὰ πάντων εἰ οἱο͂́ν τε κοινωνίαν μέγιστον κερδῶν ὑπολαβεῖν, ἐν μὲν ταῖσ ἐπιμιξίαισ ταῖσ παρ’ ἀλλήλουσ τοῦτο δὴ τὸ πάλαι λεχθὲν ἐπισταμένουσ, ξένουσ εἶναι, ἐν δὲ ταῖσ τῶν ξένων ὑποδοχαῖσ ἐλάττω τῆσ ἐξουσίασ ποιοῦντασ, εἰδότασ ἔστιν οὗ καὶ ἧτταν νίκησ εὐσχημονεστέραν οὖσαν καὶ πλείονοσ ἀξίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:10)
ὣσ δὲ καὶ ἡμεῖσ νῦν οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφὸν λέγομεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ σχεδὸν ταῦθ’ ἃ ποιεῖτε καὶ ἐν οἷσ τέτραφθε, ταῦτα δ’ ἐστὶν ἀρχόντων αἰδὼσ, νόμων τιμὴ, ταὐτὰ φρονεῖν, ἀεὶ μὲν δή ποτε εὐδοκιμοῦν πρᾶγμα, τοῖσ δὲ παροῦσι καιροῖσ καὶ σφόδρα συμβαῖνον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:9)
ὦ πάλαι τε δὴ καὶ νῦν ὡσ ἀληθῶσ παῖδεσ Ἕλληνεσ, οἳ τοσούτου κακοῦ προσιόντοσ περιείδετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 5:6)
νῦν δὴ τὸ κάλλιστον εἶδοσ παρέσται δοκεῖν, τοῦτο μὲν ἐξαίφνησ ἐκφανὴσ ἐγγιγνομένη, τοῦτο δὲ ἀπαντικρὺ γιγνομένῳ, τοῦτο δ’ ἐκ προαστείων, ἐκ πορθμῶν, ἐκ πελάγουσ, ἐκ γῆσ, ἐκ θαλάττησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:6)
πρὶν μὲν γὰρ ἐν τούτῳ γενέσθαι τύχησ οὔπω δῆλον ἦν εἰσ ὅσον τιμᾶται οὐδὲ ὅπωσ δέοι πρὸσ αὐτὴν ἔχειν τοὺσ ἄλλουσ, νῦν δὲ τὸ τοῦ Θεμιστοκλέουσ ἔξεστιν εἰπεῖν, εἰ δὴ τοῦτό γε πιστευτέον κατ’ ἐκείνου, ὡσ ἐπὶ ταῖσ δωρεαῖσ ταῖσ παρὰ τοῦ Πέρσου γενομέναισ αὐτῷ φθέγξαιτό τι τοιοῦτον πρὸσ τοὺσ παῖδασ, ὅτι νῦν ἄρα ἐσώθησαν, ἡνίκα ἀπωλώλεσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:10)
νῦν δ’ ὅσα μὲν θρηνώδουσ ἁρμονίασ καὶ σχημάτων ἀχαρίτων καὶ παρὰ τῆσ λύπησ ἔχοντα τὴν εὐφημίαν ἐκποδὼν ἀπελήλυθε, λευχειμονεῖ δὲ ἡ ἤπειροσ, πανηγυρίζει δ’ ἡ Ἑλλὰσ ἐπὶ χρηστῆσ ὑποθέσεωσ, ἡ πόλισ δ’ ὥσπερ ἐν δράματι καὶ δὴ πάλιν ἐξ ἀρχῆσ ἀναφύεται μεταβαλοῦσα τὴν ἡλικίαν, ἡ αὐτὴ παλαιὰ καὶ νέα γενομένη, ὥσπερ τὸν φοίνικα ἀναβιώσκεσθαι λόγοσ αὐτὸν ἐξ αὑτοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 6:9)
ὅτε γὰρ ἦν καιρὸσ, πρὸσ χεῖρα ὤρεξε, τοιούτουσ ἔχων τοὺσ τῶν ὅλων προστάτασ, οἳ πάντων μὲν ἥκιστα ἔμελλον περιόψεσθαι κειμένην, πάντων δὲ μάλιστα προθυμήσεσθαι οὐκ ἀναστῆσαι μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ ὑπερβολὴν ἆραι, τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται, φησὶν ὁ παῖσ τοῦ Μέλητοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 3:13)
καὶ τέλοσ ἔδοξέ μοι χρῆναι ἀποπειραθῆναι ‐ πότε γὰρ δὴ καὶ ἄλλοτε θαρρῆσαι, εἰ μὴ νῦν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 6:6)
καὶ ἐδόκει αὐτοῖσ νῦν γε δὴ πάντωσ δεῖν τομῆσ, οὐ γὰρ εἶναι ἄλλωσ εἰσ τὸ ἀρχαῖον καταστῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 16:11)
ᾗ δὲ ἡμέρᾳ δέξεσθαι τὰ γράμματα ἔμελλε ‐ τουτὶ γὰρ ὕστερον ἔγνωμεν ἐκ τῶν ἀπαγγελθέντων, ἦν δὲ καὶ εὐθὺσ ἐκ λογισμοῦ τῶν ἡμερῶν τεκμαίρεσθαι ‐ ταύτῃ μοι ἐδόκει ὁ ἱερεὺσ ὁ τοῦ Ἀσκληπιοῦ οὗτοσ ὁ ἔτι νῦν ὢν καὶ ὁ τούτου πάπποσ, ἐφ’ οὗ τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα ὡσ ἐπυνθανόμεθα ἐχειρούργησεν ὁ θεὸσ καὶ ἔστι δὴ ἐνδοξότατοσ τῶν μέχρι τούτου, οὗτοί μοι ἐδόκουν παρελθεῖν εἰσ τὴν τοῦ Κοδράτου καταγωγὴν καὶ συνεῖναι μάλα ἐγγύθεν, ὁ μὲν οὑτωσὶ παρακαθήμενοσ, ὁ δὲ ἐπ’ αὐτῆσ καθεζόμενοσ ἄνω τῆσ κλίνησ ὁ πρεσβύτεροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 16:8)
νῦν δ’ ἐνταῦθα δὴ καὶ κάλλιστα ἴδοι τισ ἂν ὡσ θεῖον τὸ χρῆμα τῆσ ἀρχῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 10:12)
τότε μὲν γὰρ καὶ σπονδῶν οὐσῶν πρὸσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τὸν οἴκοι πόλεμον νενικηκότεσ λαμπρῶσ ἐν ἐρημίᾳ πολεμίων ὄντεσ εἰκότωσ ἐτρυφῶμεν, νῦν δὲ ὁρᾶτε μὲν δή που τοὺσ πολεμίουσ ἀπὸ τοῦ τείχουσ, ἀντὶ δὲ ὀχληροῦ κἀκείνου καὶ βαρέοσ, τοῦ καθ’ ἕκαστον ἔτοσ ἐμβάλλειν εἰσ τὴν χώραν, ἵδρυνται συνεχῶσ ἐπὶ ταῖσ πύλαισ καὶ περιέστηκεν, εἰ δεῖ μὴ ληρεῖν, ἀκριβὴσ πολιορκία·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 3:8)
τοῦτο μὲν δὴ τὸ τῆσ εἰρήνησ καὶ πάντων πλείστου πρίαιντ’ ἂν Λακεδαιμόνιοι κατ’ αὐτῶν λέγεσθαι παρὰ τὴν νῦν χρείαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:2)
γέγραπται γὰρ ἐν αὐτῇ δή που τοὺσ τὴν Ἀσίαν αὐτὴν οἰκοῦντασ Ἕλληνασ ὅ τι ἂν βούληται βασιλεὺσ ἐξεῖναι δρᾶσαι, τοὺσ δὲ τοῦτο δυσχεραίνοντασ τῆσ νῦν πρεσβείασ τῶν ἠτυχηκότων οὐκ ἔνεστιν ἀμελῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION