헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

παντάπασι δή, ὦ Θεαίτητε, κατὰ τὸν νῦν λόγον μία τισ ἰδέα ἀμέριστοσ συλλαβὴ ἂν εἰή.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 383:1)
καὶ μὲν δὴ κατὰ τύχην γε, ὦ Σώκρατεσ, λόγων ἐπελάβου παραπλησίων ὧν καὶ πρὶν ἡμᾶσ δεῦρ’ ἐλθεῖν διερωτῶντεσ αὐτὸν ἐτυγχάνομεν, ὁ δὲ ταὐτὰ ἅπερ πρὸσ σὲ νῦν καὶ τότε ἐσκήπτετο πρὸσ ἡμᾶσ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 8:4)
ἀλλ’ οἶμαι μὲν δὴ νῦν οὕτωσ οὐκ ἀπερεῖν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 14:1)
νῦν γὰρ δὴ σύ τε κἀγὼ τούτου πέρι τοὔνομα μόνον ἔχομεν κοινῇ, τὸ δὲ ἔργον ἐφ’ ᾧ καλοῦμεν ἑκάτεροσ τάχ’ ἂν ἰδίᾳ παρ’ ἡμῖν αὐτοῖσ ἔχοιμεν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 15:1)
καὶ νῦν δὴ τοῦτον ἰδιώτην θήσομεν, ὦ Θεαίτητε, ἢ παντάπασιν ὡσ ἀληθῶσ σοφιστήν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 34:1)
κατὰ δὴ τὸν νῦν, ὦ Θεαίτητε, λόγον, ὡσ ἐοίκεν, ἡ τέχνησ οἰκειωτικῆσ, <χειρωτικῆσ>, κτητικῆσ, θηρευτικῆσ, ζῳοθηρίασ, πεζοθηρίασ, χερσαίασ, ἡμεροθηρικῆσ, ἀνθρωποθηρίασ, <πιθανοθηρίασ>, ἰδιοθηρίασ, μισθαρνικῆσ, νομισματοπωλικῆσ, δοξοπαιδευτικῆσ, νέων πλουσίων καὶ ἐνδόξων γιγνομένη θήρα προσρητέον, ὡσ ὁ νῦν λόγοσ ἡμῖν συμβαίνει, σοφιστική.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 44:1)
ἴθι δὴ νῦν συναγάγωμεν αὐτὸ λέγοντεσ ὡσ τὸ τῆσ κτητικῆσ, μεταβλητικῆσ, ἀγοραστικῆσ, ἐμπορικῆσ, ψυχεμπορικῆσ περὶ λόγουσ καὶ μαθήματα ἀρετῆσ πωλητικὸν δεύτερον ἀνεφάνη σοφιστική.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 51:6)
ἔτι δὴ σκοπῶμεν εἴ τινι τοιῷδε προσέοικεν ἄρα τὸ νῦν μεταδιωκόμενον γένοσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 53:4)
καὶ δὴ καὶ νῦν, ὅπερ ἤρου, τί προσεροῦμεν ὄνομα συμπάσασ δυνάμεισ ὅσαι σῶμα εἴτε ἔμψυχον εἴτε ἄψυχον εἰλήχασι καθαίρειν, οὐδὲν αὐτῇ διοίσει ποῖόν τι λεχθὲν εὐπρεπέστατον εἶναι δόξει·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 68:1)
ἄγε δή, νῦν ἡμέτερον ἔργον ἤδη τὸν θῆρα μηκέτ’ ἀνεῖναι·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 114:5)
κατὰ δὴ τὸν παρεληλυθότα τρόπον τῆσ διαιρέσεωσ ἔγωγέ μοι καὶ νῦν φαίνομαι δύο καθορᾶν εἴδη τῆσ μιμητικῆσ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 116:4)
ὥστε ἐν ἔμοιγε λέγοντι, καθάπερ εἶπον, μὴ σκοπῶμεν τὴν ὀρθολογίαν περὶ τὸ μὴ ὄν, ἀλλ’ εἰᾶ δὴ νῦν ἐν σοὶ σκεψώμεθα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 139:3)
εἶπόν που νυνδὴ λέγων ὡσ πρὸσ τὸν περὶ ταῦτ’ ἔλεγχον ἀεί τε ἀπειρηκὼσ ἐγὼ τυγχάνω καὶ δὴ καὶ τὰ νῦν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 156:5)
σκόπει δὴ σαφέστερον εἰ τὰ νῦν συνομολογοῦντεσ δικαίωσ ἂν ἐπερωτηθεῖμεν ἅπερ αὐτοὶ τότε ἠρωτῶμεν τοὺσ λέγοντασ εἶναι τὸ πᾶν θερμὸν καὶ ψυχρόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 202:5)
τὸν μὲν δὴ φιλόσοφον ἐν τοιούτῳ τινὶ τόπῳ καὶ νῦν καὶ ἔπειτα ἀνευρήσομεν ἐὰν ζητῶμεν, ἰδεῖν μὲν χαλεπὸν ἐναργῶσ καὶ τοῦτον, ἕτερον μὴν τρόπον ἥ τε τοῦ σοφιστοῦ χαλεπότησ ἥ τε τούτου.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 226:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION