헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ ἀντὶ μὲν τοῦ ἰῶτα ἢ εἶ ἢ ἦτα μεταστρέφουσιν, ἀντὶ δὲ τοῦ δέλτα ζῆτα, ὡσ δὴ μεγαλοπρεπέστερα ὄντα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 212:1)
ἐρωτῶ δὴ τὰ μέγιστα καὶ τὰ κάλλιστα, τήν τε "ἀλήθειαν" καὶ τὸ "ψεῦδοσ" καὶ τὸ "ὂν" καὶ αὐτὸ τοῦτο περὶ ὧν νῦν ὁ λόγοσ ἡμῖν ἐστιν, "ὄνομα," δι’ ὅτι τὸ ὄνομα ἔχει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 228:1)
ἔχε δή, ἴδωμεν τίσ ποτ’ ἂν εἰή ὁ τρόποσ οὗτοσ τῆσ διδασκαλίασ τῶν ὄντων ὃν σὺ λέγεισ νῦν, καὶ πότερον ἔστι μὲν καὶ ἄλλοσ, οὗτοσ μέντοι βελτίων, ἢ οὐδ’ ἔστιν ἄλλοσ ἢ οὗτοσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 316:3)
σκοπῶμεν δὴ ἐξ αὐτῶν ἀναλαβόντεσ πρῶτον μὲν τοῦτο τὸ ὄνομα, τὴν "ἐπιστήμην," ὡσ ἀμφίβολόν ἐστι, καὶ μᾶλλον ἐοίκε σημαίνοντι ὅτι ἵστησιν ἡμῶν ἐπὶ τοῖσ πράγμασι τὴν ψυχὴν ἢ ὅτι συμπεριφέρεται, καὶ ὀρθότερόν ἐστιν ὥσπερ νῦν αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν λέγειν μᾶλλον ἢ ἐμβάλλοντασ τὸ εἶ "ἑπεϊστήμην," ἀλλὰ τὴν ἐμβολὴν ποιήσασθαι ἀντὶ τῆσ ἐν τῷ εἶ ἐν τῷ ἰῶτα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 324:2)
ταῦτα δή, οἰόμαι, ὁμολογήματα τρία μάχεται αὐτὰ αὑτοῖσ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ψυχῇ, ὅταν τὰ περὶ τῶν ἀστραγάλων λέγωμεν, ἢ ὅταν φῶμεν ἐμὲ τηλικόνδε ὄντα, μήτε αὐξηθέντα μήτε τοὐναντίον παθόντα, ἐν ἐνιαυτῷ σοῦ τοῦ νέου νῦν μὲν μείζω εἶναι, ὕστερον δὲ ἐλάττω, μηδὲν τοῦ ἐμοῦ ὄγκου ἀφαιρεθέντοσ ἀλλὰ σοῦ αὐξηθέντοσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 82:3)
ὥσπερ νῦν οἶμαι ὑμᾶσ πείσειν ἐμὲ μὲν ἐᾶν θεᾶσθαι καὶ μὴ ἕλκειν πρὸσ τὸ γυμνάσιον σκληρὸν ἤδη ὄντα, τῷ δὲ δὴ νεωτέρῳ τε καὶ ὑγροτέρῳ ὄντι προσπαλαίειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 124:3)
καὶ πολλάκισ μέν γε δή, ὦ δαιμόνιε, καὶ ἄλλοτε κατενόησα, ἀτὰρ καὶ νῦν, ὡσ εἰκότωσ οἱ ἐν ταῖσ φιλοσοφίαισ πολὺν χρόνον διατρίψαντεσ εἰσ τὰ δικαστήρια ἰόντεσ γελοῖοι φαίνονται ῥήτορεσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 185:3)
καὶ ὁρ́α δὴ νῦν πάλιν ἐξ ἀρχῆσ, πάντα τὰ πρόσθεν ἐξαλείψασ, εἴ τι μᾶλλον καθορᾷσ, ἐπειδὴ ἐνταῦθα προελήλυθασ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 273:5)
καὶ δὴ καὶ νῦν τί φῄσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 275:2)
θράττει μέ πωσ νῦν τε καὶ ἄλλοτε δὴ πολλάκισ, ὥστ’ ἐν ἀπορίᾳ πολλῇ πρὸσ ἐμαυτὸν καὶ πρὸσ ἄλλον γεγονέναι, οὐκ ἔχοντα εἰπεῖν τί ποτ’ ἐστὶ τοῦτο τὸ πάθοσ παρ’ ἡμῖν καὶ τίνα τρόπον ἐγγιγνόμενον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 276:1)
σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι διστάζων, πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ ἢ ἐπισκεψώμεθα ἄλλον τρόπον ἢ ὀλίγον πρότερον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 276:4)
ἰδὲ δὴ ἐάν τι μᾶλλον νῦν ἐπίσπῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 307:6)
παρελείπετο δέ γέ που τὸ νῦν λεγόμενον, ἐν ᾧ δή φαμεν τὴν ψευδῆ δόξαν γίγνεσθαι τὸ ἄμφω γιγνώσκοντα καὶ ἄμφω ὁρῶντα ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν ἔχοντα ἀμφοῖν τὼ σημείω μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ αἴσθησιν ἑκάτερον ἔχειν, ἀλλ’ οἱο͂ν τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ καὶ ἁμαρτεῖν, ὃ δὴ καὶ ψεῦδοσ ἄρα ὠνόμασται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 313:3)
πάλιν δή, ὥσπερ ἐν τοῖσ πρόσθεν κήρινόν τι ἐν ταῖσ ψυχαῖσ κατεσκευάζομεν οὐκ οἶδ’ ὅτι πλάσμα, νῦν αὖ ἐν ἑκάστῃ ψυχῇ ποιήσωμεν περιστερεῶνά τινα παντοδαπῶν ὀρνίθων, τὰσ μὲν κατ’ ἀγέλασ οὔσασ χωρὶσ τῶν ἄλλων, τὰσ δὲ κατ’ ὀλίγασ, ἐνίασ δὲ μόνασ διὰ πασῶν ὅπῃ ἂν τύχωσι πετομένασ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 336:1)
ἐχέτω δὴ ὡσ νῦν φαμεν, μία ἰδέα ἐξ ἑκάστων τῶν συναρμοττόντων στοιχείων γιγνομένη ἡ συλλαβή, ὁμοίωσ ἔν τε γράμμασι καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ἅπασι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 375:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION