헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τἄλλα εἰσ ταυτὸν φέροντα ἐνῆν, ἅπαντα ἐν βιβλίοισ τισὶν ἐγγεγραμμένα, ἃ πάντα γράψαντοσ τοῦ Ἀλκίμου ἐδόκει ἀποκομίζειν ὁ Τελεσφόροσ οἴκαδε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 6:10)
τίσιν οἱ παρ’ ἡμῶν παρακλητικοὶ μᾶλλον καιρὸν ἕξουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 8:2)
σκοπῶν γὰρ τὰσ παλαιὰσ αἰτίασ, ἃσ ἡμῖν ἐπήνεγκαν οἱ Ἕλληνεσ, ἄλλο μὲν οὐδὲν ἐχούσασ εὑρίσκω, τοῦτο δὲ, μὴ μετρίωσ ἡμᾶσ χρῆσθαί τισιν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 2:10)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄλογον τῶν μὲν πολιτευομένων τούτουσ μάλιστα ἐπαινεῖν οἵτινεσ ἂν πλείστασ ὑμῖν τὰσ εὐφροσύνασ παρασκευάζωσιν, ἢ θεάματα ἀνευρίσκοντεσ, ἢ χρήματα νέμοντεσ, ἢ κοσμοῦντεσ ἑνί γέ τῳ τρόπῳ τὴν πόλιν, αὐτοὺσ δὲ τοσούτων ἀγαθῶν ἑκόντασ ἀποστατεῖν, ὥσπερ ἄλλοισ τισὶν, ἀλλ’ οὐχ ὑμῖν αὐτοῖσ λυμαινομένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 12:1)
καίτοι σχολῇ γ’ ἂν Ἀθηναίουσ ἑαυτῶν ὄντασ εἰάσεν ἀργεῖν, ἢ ὑποκατακλίνεσθαί τισιν ἀνθρώπων, ὅστισ οὐδὲ κάμνειν αὐτοῖσ ἐπέτρεπεν, ἀλλ’ εἴσ γε τὸν περὶ τῆσ ἐλευθερίασ ἀγῶνα καὶ τὸ μὴ λιπεῖν τὴν τοῦ φρονήματοσ τάξιν ἠξίου καὶ παρὰ τὴν ὑπάρχουσαν τύχην ἐρρῶσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 28:3)
ἄτοπον δέ μοι φαίνεται, εἰ μὲν συμμάχουσ τινὰσ ἢ φρούριον προὔδοσαν, ἢ ναῦν μίαν ἢ δύο, ἢ φυγῆσ αἴτιοί τισιν ἢ θανάτου κατέστησαν, πολλοῖσ ἂν καὶ πυκνοῖσ ἐλαύνειν αὐτοὺσ τοῖσ ῥήμασι καὶ μετ’ Εὐρυβάτου καὶ Φρυνώνδου καταλέγειν, ὥσπερ τὸν Ἀρχέλαον κακοδαίμονα δή που καὶ ἄθλιον προσείρηκεν, ἀποκτείναντα οὓσ οὐ προσῆκεν, ἐπεὶ δ’ ἅπαντασ μὲν ἠλευθέρωσαν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν προκινδυνεύοντεσ, ἔσωσαν δὲ οὐ μόνον τὰ σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν ἑαυτοὺσ παρακαταθεμένων, ἀλλὰ καὶ πόλεισ καὶ χώραν καὶ πολιτείαν καὶ ἔθη καὶ νόμουσ καὶ τὴν ἐπωνυμίαν αὐτὴν τοῦ γένουσ, ἀνδρείασ δὲ καὶ δικαιοσύνησ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπέλιπον, μείζω δὲ ἢ παρέλαβον παρέδοσαν τὴν Ἑλλάδα, τοῖσ δὲ θεοῖσ πρέποντα χαριστήρια τούτων ἀπήγαγον, διεγένοντο δ’ ὡσ εἰπεῖν πανηγυρίζοντεσ καὶ ταῖσ πράξεσι καὶ τοῖσ πολιτεύμασι καὶ φανερὰν ἅπασι τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν, ἣν εἴσ τε θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ εἶχον, κατέστησαν, τῆσ Μιθαίκου καὶ Θεαρίωνοσ μοίρασ αὐτοὺσ ἀξιοῦν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:7)
ἀλλὰ τῶν μὲν Σικελίαν οἰκούντων οὐδενὶ, τῶν δ’ ἐν Ἰταλίᾳ βαρβάρων ἢ Ἑλλήνων τίσιν εἰπέ μοι κάλλιον ἢ πρὸ τοῦ προσηνέχθησαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:13)
οὐ γὰρ ἀφώριστο τοῦτ’ εἶναι τὸ φιλοσοφεῖν, ἀλλὰ παιδεία τισ ἦν, ἧσ τούτοισ οὐδ’ ὁτιοῦν μέτεστιν, ἀπ’ αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ἀρξαμένοισ, οὔτ’ αὖ κατὰ τὴν Πλάτωνοσ, ἣν ἰδίᾳ τισὶν ἀξιοῖ σώζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 197:8)
ὥστ’ εἰ τὰ μάλιστα μὴ πρὸσ ἡδονήν τισιν ἦσαν οἱ λόγοι, ἔλεγχον δὲ εἶχον ἢ τῶν λόγων τῶν ἐκείνου ἢ τοῦ βίου, ἀρχαῖοσ ὁ νόμοσ χρῆσθαι τοῖσ τοιούτοισ, καὶ οὐκ ἐγὼ κατέδειξα αὐτὸν, ἀλλὰ παντάπασα παλαιόσ ἐστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 9:1)
ἀλλὰ δὴ εἰ μὴ δημοσίᾳ, ἰδίᾳ τισὶν ἡγεμὼν παιδείασ ζῶν αὐτὸσ λέγεται Ὅμηροσ γενέσθαι, οἳ ἐκεῖνον ἠγάπων ἐπὶ συνουσίᾳ καὶ τοῖσ ὑστέροισ ὁδόν τινα παρέδοσαν βίου Ὁμηρικὴν, ὥσπερ Πυθαγόρασ αὐτόσ τε ὑπερβαλλόντωσ ἐπὶ τούτῳ ἠγαπήθη καὶ οἱ ὕστερον ἔτι νῦν τρόπον τὸν αὐτὸν ἐπονομάζοντεσ τοῦ βίου διαφανεῖσ πη δοκοῦσιν εἶναι ἐν τοῖσ ἄλλοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:16)
τὸ δὲ πάντων μέγιστον, καὶ γὰρ Σιμωνίδησ καὶ Πίνδαροσ ἀμφότεροι φανοῦνται σφίσιν αὐτοῖσ ἐπινίκουσ πεποιηκότεσ ἐκ τοῦ εὐθέοσ ὥσπερ ἄλλοισ τισίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 15:11)
ἐγὼ δὲ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐχ οὕτω δεινὸν εἶναι τοῦτον ἠξίουν ὡσ τοῦ βούλεσθαί τισιν ἕνεκα καταθέσθαι χάριν τῇ πόλει λυμαίνεσθαι, μηδὲ τῶν πρὸσ ταύτην δικαίων μείζω τὰ τούτων ποιεῖσθαι, μηδὲ βοηθεῖν τούτοισ οἰόμενον δεῖν ἔπειτ’ αὐτῇ πολεμεῖν, ἀλλ’ ὃ μέλλει κοινῇ συνοίσειν, τοῦθ’ ὡσ ἔθοσ αὐτῷ καὶ διανοεῖσθαι καὶ πράττειν ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 2:4)
ἀτέλεια δέ τισιν ὕστερον κατὰ τὸ τῆσ γνώμησ ἐπινενόηται δόξαν, ὥσπερ τι φιλοτιμίασ φάρμακον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 11:8)
δι’ ἧσ οὐδ’ αὐτὴν ταύτην, ὡσ ἔφην, ἔτ’ ἔχειν τοῖσ βουλομένοισ ἐξέσται, ἀλλὰ πρὸσ σφίσιν αὐτοῖσ καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν, εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸσ μᾶλλον εἰδότεσ, ἡμεῖσ δ’ ἐξεπίτηδεσ δρῶμεν ἃ παντὸσ ἡμᾶσ μᾶλλον ἐκτρίψει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 19:4)
εἰ γὰρ οἱ μὲν νόμοι κελεύουσι, φῂσ, διαρρήδην βεβαίασ εἰσ τέλοσ εἶναι τοῖσ εἰληφόσι τὰσ δωρεὰσ καὶ μηδὲ καθ’ ὅντινα δήποτε τρόπον ταυτασὶ κεκινῆσθαι, ὁ δὲ ἃσ δεδώρηταί τισιν ἀτελείασ ἡ πόλισ ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, ταύτασ δι’ ὧν νομοθετεῖ νῦν ἀκύρουσ καθάπαξ ποιεῖ καὶ νῦν καὶ εἰσαῦθισ, πῶσ οὕτω παραβαίνων τοὺσ νόμουσ καὶ κατὰ τοῦτο δίκαιοσ ὢν τὴν τῶν παρανομούντων καὶ αὐτὸσ ὑποσχεῖν δίκην, ἔπειθ’ οἱο͂σ ἔσται περὶ ὧν συμβουλεύει παρ’ ἡμῶν πεπιστεῦσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION