헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ θεάων φῦλον ἀείσατε, ἡδυέπειαι Μοῦσαι Ὀλυμπιάδεσ, κοῦραι Διὸσ αἰγιόχοιο, ὅσσαι δὴ θνητοῖσι παρ’ ἀνδράσιν εὐνηθεῖσαι ἀθάναται γείναντο θεοῖσ ἐπιείκελα τέκνα.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 103:2)
νῦν γὰρ δὴ γένοσ ἐστὶ σιδήρεον·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 22:2)
νῦν δὴ ἐγὼ μήτ’ αὐτὸσ ἐν ἀνθρώποισι δίκαιοσ εἰήν μήτ’ ἐμὸσ υἱόσ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 32:2)
διὰ δὴ ταύτην τὴν αἰτίην καὶ οὗτοί μοι δοκέουσι ζητῆσαι τροφὴν ἁρμόζουσαν τῇ φύσει καὶ εὑρεῖν ταύτην, ᾗ νῦν χρεώμεθα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, iii.12)
Συχνοὶ γὰρ ἤδη ἰητροὶ ἔκαυσαν ὤμουσ ἐκπίπτοντασ, κατά τε τὴν ἐπωμίδα, κατά τε τὸ ἔμπροσθεν, ᾗ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ ἐξογκέει, κατά τε τοὔπισθεν ὀλίγον τῆσ ἐπωμίδοσ‧ αὗται οὖν αἱ καύσιεσ, εἰ μὲν ἐσ τὸ ἄνω ἐξέπιπτεν ὁ βραχίων, ἢ ἐσ τοὔμπροσθεν, ἢ ἐσ τοὔπισθεν, ὀρθῶσ ἂν ἔκαιον‧ νῦν δὲ δὴ, ὅτε ἐσ τὸ κάτω ἐκπίπτει, ἐκβάλλουσιν αὗται αἱ καύσιεσ μᾶλλον, ἢ κωλύουσιν‧ ἀποκλείουσι γὰρ τῆσ ἄνω εὐρυχωρίησ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.2)
Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι τοῦτο τὸ νόσημα ἀφιερώσαντεσ τοιοῦτοι εἶναι ἄνθρωποι οἱοῖ καὶ νῦν εἰσι μάγοι τε καὶ καθάρται καὶ ἀγύρται καὶ ἀλαζόνεσ, ὁκόσοι δὴ προσποιέονται σφόδρα θεοσεβέεσ εἶναι καὶ πλέον τι εἰδέναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.6)
Ἀτρεί̈δη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντασ ὀί̈ω ἂψ ἀπονοστήσειν, εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν, εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμόσ τε δαμᾷ καὶ λοιμὸσ Ἀχαιούσ·
(호메로스, 일리아스, Book 1 8:5)
καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεισ ὡσ δὴ τοῦδ’ ἕνεκά σφιν ἑκηβόλοσ ἄλγεα τεύχει, οὕνεκ’ ἐγὼ κούρησ Χρυσηί̈δοσ ἀγλά’ ἄποινα οὐκ ἔθελον δέξασθαι, ἐπεὶ πολὺ βούλομαι αὐτὴν οἴκοι ἔχειν·
(호메로스, 일리아스, Book 1 14:7)
Ἀτρεί̈δη νῦν δή σε ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ πᾶσιν ἐλέγχιστον θέμεναι μερόπεσσι βροτοῖσιν, οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν ἥν περ ὑπέσταν ἐνθάδ’ ἔτι στείχοντεσ ἀπ’ Ἄργεοσ ἱπποβότοιο Ἴλιον ἐκπέρσαντ’ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι.
(호메로스, 일리아스, Book 2 26:5)
τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.
(호메로스, 일리아스, Book 2 27:17)
Ἀτρεί̈δη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον, μηκέτι νῦν δήθ’ αὖθι λεγώμεθα, μηδ’ ἔτι δηρὸν ἀμβαλλώμεθα ἔργον ὃ δὴ θεὸσ ἐγγυαλίζει.
(호메로스, 일리아스, Book 2 34:7)
οἳ δὴ νῦν ἑάται σιγῇ, πόλεμοσ δὲ πέπαυται, ἀσπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δ’ ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν.
(호메로스, 일리아스, Book 3 16:6)
οὕνεκα δὴ νῦν δῖον Ἀλέξανδρον Μενέλαοσ νικήσασ ἐθέλει στυγερὴν ἐμὲ οἴκαδ’ ἄγεσθαι, τοὔνεκα δὴ νῦν δεῦρο δολοφρονέουσα παρέστησ;
(호메로스, 일리아스, Book 3 45:5)
αἴθ’ οὕτωσ ἐπὶ πᾶσι χόλον τελέσει’ Ἀγαμέμνων, ὡσ καὶ νῦν ἅλιον στρατὸν ἤγαγεν ἐνθάδ’ Ἀχαιῶν, καὶ δὴ ἔβη οἶκον δὲ φίλην ἐσ πατρίδα γαῖαν σὺν κεινῇσιν νηυσὶ λιπὼν ἀγαθὸν Μενέλαον.
(호메로스, 일리아스, Book 4 15:17)
ἦ μάλα δή τινα Κύπρισ Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺσ νῦν ἔκπαγλα φίλησε, τῶν τινα καρρέζουσα Ἀχαιϊάδων ἐϋπέπλων πρὸσ χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν.
(호메로스, 일리아스, Book 5 45:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION