헬라어 문장 내 검색 Language

ἄκουε δή νυν·
(에우리피데스, episode, anapests 5:15)
ἄκουε δή νυν θεσφάτων ἐμῶν ὁδόν·
(에우리피데스, Phoenissae, episode 2:1)
ἄκουε δή νυν καὶ τὰ πρὸσ τούτοισ κακά.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 5:1)
ἄκουε δή νυν·
(에우리피데스, Suppliants, episode11)
καὶ νῦν ἄπαισ ἄτεκνοσ γηράσκω δυστανοτάτωσ, οὔτ’ ἐν φθιμένοισ οὔτ’ ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶσ δή τινα τῶνδ’ ἔχουσα μοῖραν.
(에우리피데스, Suppliants, choral, antistrophe 12)
κἀμαυτῷ δὴ πρέπειν ἐνόμισα τὸ μὲν τοῦ ἀρχιερέωσ μιμήσασθαι μεγαλόψυχον, τῷ βασιλεῖ δὲ πολλοὺσ ὁμοίωσ ὑπολαβεῖν καὶ νῦν εἶναι φιλομαθεῖσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 16:1)
νῦν μὲν γὰρ ἐν τῷ τοὺσ εὐεργέτασ ὑβρίζειν ἐν τούτῳ τὴν παρρησίαν τίθεσθε, ὃ δὴ τοῦ λοιποῦ φυλαττομένοισ ὑμῖν ἄμεινον ἕξει τὰ πράγματα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 236:1)
πέπεισμαι δὴ νῦν, ὅτι σοὶ τὴν βασιλείαν ὁ θεὸσ φυλάττει καὶ περιμένει σε τὸ πάντων τῶν Ἑβραίων κράτοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 372:1)
Μεταπεμψαμένου δ’ αὐτὸν κρύφα τοῦ βασιλέωσ καὶ τί δύναται φράζειν αὐτῷ παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ πρὸσ τὰ παρόντα σημαίνειν ἐρομένου, ἔχειν μὲν ἔλεγεν, οὐ πιστευθήσεσθαι δ’ εἰπὼν οὐδὲ παραινέσασ ἀκουσθήσεσθαι, ἀλλ’ ὡσ δὴ μέγα κακόν τι εἰργασμένον ἀπολέσαι διέγνωσαν οἱ σοὶ φίλοι, φησί, καὶ ποῦ νῦν εἰσιν οἱ τὸν Βαβυλώνιον οὐκέθ’ ἡμῖν ἐπιστρατεύσειν φάσκοντεσ καὶ ἀπατῶντεσ ὑμᾶσ;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 156:1)
τὰ γὰρ βιβλία, ὅσα δὴ συγγραψάμενοσ καταλέλοιπεν, ἀναγινώσκεται παρ’ ἡμῖν ἔτι καὶ νῦν καὶ πεπιστεύκαμεν ἐξ αὐτῶν, ὅτι Δανίηλοσ ὡμίλει τῷ θεῷ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 330:1)
καὶ γὰρ δὴ καὶ νῦν, εἴ τι πάσχειν, αὐτὸν ἀδελφῷ μᾶλλον ἢ παιδὶ τῷ αὐτοῦ κελεύειν τὴν ἀρχὴν δίδοσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 82:1)
ἀλλὰ μετὰ τοιαύτησ δυστυχίασ, ὁποίᾳ δὴ Γάιον συνελθεῖν πρὸ τῶν ἐπαναστάντων καὶ συνθέντων τὴν ἐπίθεσιν αὐτὸν ἐπίβουλον αὐτῷ γενόμενον καὶ διδάξαντα οἷσ ὑβρίζων ἀφόρητοσ ἦν ἀφανίζων τοῦ νόμου τὴν πρόνοιαν πολέμῳ πρὸσ αὐτὸν χρῆσθαι τοὺσ φιλτάτουσ, καὶ νῦν λόγῳ μὲν εἶναι τούτουσ οἳ ἀνῃρήκασι Γάιον, ἔργῳ δὲ αὐτὸν ὑφ’ ἑαυτοῦ κεῖσθαι διολωλότα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 176:1)
οἱ δὲ δὴ δουλεύοντεσ τοῖσ ἀνθρώποισ θεοὶ καὶ νῦν μὲν οἰκοδομοῦντεσ ἐπὶ μισθῷ νῦν δὲ ποιμαίνοντεσ, ἄλλοι δὲ τρόπον κακούργων ἐν χαλκῷ δεσμωτηρίῳ δεδεμένοι, τίνα τῶν εὖ φρονούντων οὐκ ἂν παροξύνειαν, ὡσ τοῖσ ταῦτα συνθεῖσιν ἐπιπλῆξαι καὶ πολλὴν εὐήθειαν καταγνῶναι τῶν προσεμένων;
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 216:1)
Ἀρχαιολογεῖν μὲν δὴ τὰ Ιοὐδαίων, τίνεσ τε ὄντεσ καὶ ὅπωσ ἀπανέστησαν Αἰγυπτίων, χώραν τε ὅσην ἐπῆλθον ἀλώμενοι καὶ πόσα ἑξῆσ κατέλαβον καὶ ὅπωσ μετανέστησαν, νῦν τε ἄκαιρον ᾠήθην εἶναι καὶ ἄλλωσ περιττόν, ἐπειδήπερ καὶ Ιοὐδαίων πολλοὶ πρὸ ἐμοῦ τὰ τῶν προγόνων συνετάξαντο μετ’ ἀκριβείασ καί τινεσ Ἑλλήνων ἐκεῖνα τῇ πατρίῳ φωνῇ μεταβαλόντεσ οὐ πολὺ τῆσ ἀληθείασ διήμαρτον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 24:1)
τί γὰρ δὴ καὶ παθόντεσ ἂν ἡμεῖσ Ῥωμαίοισ προσπωλοῖμεν ἑαυτοὺσ νῦν, παρὸν ἢ μηδὲ ἀποστῆναι τὸ πρῶτον ἢ προσχωρῆσαι ταχέωσ ἀποστάντασ ὄντων ἔτι τῶν πέριξ ἀπορθήτων;
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 284:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION