헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τέλοσ εἶπεν, οὐ μὴ ἡμῶν καταφρονήσωσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 26:14)
καὶ μέντοι καὶ ἦρξεν αὐτῷ σωφροσύνησ ἐκείνη ἡ ἡμέρα, τὸ πέρα δ’ οὐ λέγω, οὐδ’ ἂν τούτων ἐμνήσθην, εἰ μὴ τό τε ἐνύπνιον ὡσ ἐναργὲσ ἐξέβη ἐβουλόμην ἐνδείξασθαι καὶ ὅτι καὶ τούτων ἐμέλησε τῷ θεῷ, καὶ ἅμα τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ ὡμολόγει λόγοισ ὡσ αὐτὸσ ἀνέστησέ τε καὶ κατέστησεν εἰσ τὴν Σμύρναν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 8:6)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον εἰ διότι μὲν τοσαῦτα νενικήκαμεν ἑξῆσ μὴ θαρρεῖν οἰησόμεθα χρῆναι, ὅτι δ’ ἡ νῦν οὐ κατὰ νοῦν ἐχώρησε μάχη μία, τοῦτ’ εἰσ ἄφυκτον θήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 4:7)
ἐκείνουσ μὲν ἐμβάλλειν ἐᾶν, αὐτοὺσ δὲ ταῖσ ναυσὶ χρῆσθαι, καὶ τῆσ μὲν γῆσ δῃουμένησ μὴ προτιμᾶν, πολλὴν ἔχοντασ τὴν ἄλλην, τῇ Πελοποννήσῳ δ’ ἐγκεῖσθαι, ὡσ οὐ τὸ τοῖσ πρὸ ποδῶν μάχεσθαι τοῦτο σῶσον τὰ πράγματα, ἀλλὰ τὸ τὰσ ἔξω δυνάμεισ κακοῦν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 7:7)
εἰ δὲ διαιρήσομεν ἀμφοτέρων ἐχόμενοι, τοῦ μηδ’ ἐκείνουσ προέσθαι δοκεῖν καὶ τἀνταῦθα δύνασθαι διασώζειν, δέδοικα μὴ τοὐναντίον οὗ βουλόμεθα ποιήσωμεν, διαρκῆ μὲν οὐδετέρῳ τῷ μέρει τὴν ὠφέλειαν, ἑκατέρῳ δὲ ἐνδεεστέραν διὰ θάτερον, εἶτα μέσοι δυοῖν καθιζώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:8)
μὴ γὰρ ὅτι κρατηθέντοσ ἡμῶν τοῦ στόλου, ἢ τοῖσ ὅλοισ ἐκείνων ὑπερεχόντων, ἀλλ’ εἰ ψευδὴσ μόνον φήμη καὶ δόξα ἀφίκοιτο, ὅτι ἐπταίκαμεν, πάντα ἀνακεχαίτισται καὶ μεθέστηκε, καὶ τῶν νῦν κατ’ ἀνάγκασ ὑμῶν ἀκροωμένων οὐδείσ ἐστιν ὅστισ οὐ διὰ Λακεδαιμονίων εὐθὺσ τὰ ἑαυτοῦ ποιήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 8:10)
ὅτι δ’ αὐτὸσ οὗτοσ ἀνὴρ Περικλῆσ ὁ ταῦτα πείθων κἀκεῖνο συνέπειθεν, ἀρχὴν μὴ ἐπικτᾶσθαι παρὰ τὸν πόλεμον, τοῦτο οὐ βούλονται μεμνῆσθαι, πάντων μάλιστα εἰκὸσ ὄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 8:14)
ἐγὼ γὰρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν ἁπασῶν πόλεων τοσοῦτον προέχειν ὑπολαμβάνω ὥστε μὴ μόνον καθ’ ἑκάστην οἱάν τε εἶναι νικᾶν, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἔθνη τινὰσ αὐτῶν, οὐ μέντοι κρείττω γε τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ γενέσθαι ποτ’ ἂν, οὐδ’ εἰκὸσ εἶναι ταῦτ’ ἀξιοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 8:15)
οὗτοι μὲν οὖν φοβοῦνται μὴ φεύγειν δοκῶμεν, ἐγὼ δὲ ἀπεύχομαι μὲν τοῦ λόγου τὴν ἀλήθειαν, τὸν ἐναντίον δὲ φοβοῦμαι φόβον μὴ πλεονάζοντεσ, εἶτ’ οὐ δυνηθῶμεν φεύγειν, ἀλλὰ πάθωμεν ταυτὸν τοῖσ περὶ τοὺσ κύβουσ φιλονεικοῦσιν, οἷσ ἐξὸν παριδεῖν ὅσον ἐζημιώθησαν, εἶτα ἀθώοισ εἶναι τοῦ πλείονοσ, ἡ μετὰ τῆσ ὀργῆσ ἔρισ τὴν εἰσ τοὔσχατον ἤνεγκε βλάβην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 13:3)
ἐγὼ δ’ ὅσοι μὲν, ὦ Ἀθηναῖοι, παρ’ ἀξίαν ἢ παρ’ ἐλπίδασ εὐτυχοῦσιν, τούτουσ μὲν εἰκόσ τι πάσχειν ὑπολαμβάνω μὴ δυναμένουσ χρῆσθαι μείζοσιν ἢ καθ’ αὑτοὺσ πράγμασιν, ὅσοισ δὲ πλεῖστα μὲν τῶν Ἑλλήνων ὑπάρχει κατωρθωκέναι, οὐκ ἐλάττω δὲ τούτων εὐβουλίασ σύμβολα πᾶσι παρεσχῆσθαι, λόγοσ οὐ λείπεται ταυτὸν τοῖσ πολλοῖσ καὶ τοῖσ ἀνοήτοισ παθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 1:4)
οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ μὲν ὁμοίωσ ἦν τῶν τε λόγων καὶ τῶν πραγμάτων γενέσθαι κύριον, ὥστε μὴ μόνον εἰπεῖν τὰ ἥδιστα, ἀλλὰ καὶ καταπρᾶξαι, δικαίωσ ἄν τισ τοῖσ οὐκ ἐθέλουσιν οὕτω ποιεῖν ἤχθετο καὶ δυσκόλουσ ὑπελάμβανεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:5)
οὐκ ἐξ ἴσου τὰ πράγματα οἱ θεοὶ σφίσι τ’ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ ἀνθρώποισ ἔνειμαν, ἀλλ’ αὐτοὶ μὲν, ἅτ’ ὄντεσ ἀθάνατοι καὶ κύριοι τῶν ἁπάντων, ἀθανάτουσ καὶ τὰσ εὐτυχίασ ἔχουσι καὶ οὐ δέοσ μή τισ αὐτοὺσ ἀφέληται κρείττων γενόμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:9)
τότε μὲν τοίνυν τούτων οὐ δεχομένων, ἀναγκαίωσ εἰσ τὸν πόλεμον κατέστητε, νῦν δὲ πῶσ εἰκὸσ ἐφ’ ὑμῖν γεγενημένων μὴ χρῆσθαι τούτοισ, ἅ γ’ ἐξ ἀρχῆσ ἂν, εἰ μηδεὶσ ἐκώλυσε μηδὲν, ἐπράξατε, ἀλλ’ ἀμφοτέρωθεν τὸ πρᾶγμα ἀναστραφῆναι, καὶ τοὺσ μὲν τότε φυγόντασ τὴν εἰρήνην νῦν ἥκειν ἐπὶ ταύτην προκαλουμένουσ, ἡμᾶσ δ’ οἳ τότε τῆσ εἰρήνησ εἰχόμεθα, αὖθισ αὖ τὸν πόλεμον φαίνεσθαι προαιρουμένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 3:2)
ἀνδρείασ μὲν ἄν τι τοῦτ’ ἴσωσ σύμβολον ἐξηνέγκαμεν, τὴν δ’ ἐπιείκειαν οὐδεὶσ ἰδεῖν εἶχεν ἂν, οὔκουν ἐν αὐτοῖσ γε οἷσ ᾑρούμεθα, εἴτε καὶ βουλομένων ἡμῶν τὴν εἰρήνην ἄγειν ἐπείσθησαν οὗτοι, τὸ μὲν προορᾶσθαι τῆσ Ἑλλάδοσ ἡμᾶσ καὶ τὸ μὴ προχείρωσ ἔχειν πρὸσ τὰσ πλεονεξίασ ἐπῄνεσεν ἄν τισ δικαίωσ, τὰ δὲ τῆσ ἀνδρείασ καὶ τῆσ δυνάμεωσ οὐ πάντεσ ἔμελλον συνείσεσθαι, οὔκουν ἐν αὐτῷ γε τῷ τὴν εἰρήνην ἄγειν αἱρεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 3:6)
μὴ τοίνυν ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἀναμείνητε, ἐν ᾗ κατ’ ἀνάγκασ δόξετε τῆσ εἰρήνησ ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ βουλήθητε ἐν ὅσῳ κύριοι καθέστατε καὶ πολεμεῖν καὶ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν χαρίσασθαι τοῖσ Ἕλλησιν, εἰ καὶ μὴ τούτοισ, παραδείγμασιν οὐ τοῖσ παροῦσι μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ πρότερον χρώμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 7:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION