헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτων δὲ τῶν εἰρημένων τε καὶ ῥηθησομένων εἴ τινα δοκεῖ χρήσιμα ταῖσ πόλεσιν, ὥσπερ νῦν οἰκουμέναισ, οἱο͂ν δὴ ἴσωσ τὸ περὶ τὴν τῶν δικῶν ἀναγραφὴν καὶ τῶν συμβολαίων, τάχα δὲ καὶ κηρυγμάτων ἐνίων, ὅπωσ ἂν ἢ ὑφ’ ὧν γιγνόμενα ἥκιστα ἂν εἰή βλαβερὰ, οὐ νῦν καιρόσ ἐστι διορίζειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 150:2)
ἐὰν δὲ δὴ βωμὸν ἢ ναὸν νῦν τινοσ ἱδρύσασθαι θελήσωμεν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 14:1)
ταῦτα δὴ πάντα ἀνέστραπται νῦν καὶ μεθέστηκεν εἰσ τοὐναντίον.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 77:2)
ἢ καὶ γένοσ τι πέφηνεν ἀνθρώπων ταῖσ ῥισὶν εὔμουσον, ὥσπερ τοὺσ κύκνουσ φασὶ τοῖσ πτεροῖσ, ἔπειτα τῶν λιγυφώνων τρόπον ὀρνέων τέρπουσιν ἀλλήλουσ ἔν τε ταῖσ ὁδοῖσ καὶ παρὰ τὰ ξυμπόσια, μηδὲν δεόμενοι λύρασ μηδὲ αὐλῶν ‐ ἀρχαῖα δὴ ταῦτα καὶ σκληρᾶσ ἔτι καὶ ἀγροίκου τινὸσ μουσικῆσ ὄργανα ‐ νῦν δὲ τρόποσ ἄλλοσ ἀνθεῖ, βαρβίτων κρείττων καὶ προσηνέστεροσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 55:1)
φημὶ δὴ τοίνυν τοὺσ ἐν τοιαύτῃ καταστάσει τυγχάνοντασ, ὁποία δὴ τὰνῦν ἐστι παρὰ πᾶσιν, οὕτω προσήκειν φρονεῖν, ὡσ μήτε πάντα ἀνεξομένουσ καὶ παρέξοντασ αὑτοὺσ ἁπλῶσ χρῆσθαι τοῖσ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ, ὅπωσ ἂν αὐτοὶ θέλωσι, κἂν εἰσ ὁτιοῦν προϊώσιν ὕβρεωσ καὶ πλεονεξίασ, μήτε ὡσ ὅλωσ μηδὲν οἴσοντασ διακεῖσθαι, μηδὲ προσδοκᾶν ὅτι Μίνωσ τισ ὑμῶν ἀφίξεται νῦν ἢ Περσεὺσ ἐπιμελησόμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 49:5)
ἐργασάμενοσ δὲ καὶ τελεώσασ ἀπέδειξεν ἐξ ἀρχῆσ τὸν ὄντα κόσμον εὐειδῆ καὶ καλὸν ἀμηχάνωσ, πολὺ δὴ λαμπρότερον ἢ οἱο͂σ ὁρᾶται νῦν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 100:1)
ὅθεν δὴ καὶ ἡμεῖσ ἐάσωμεν τὰ νῦν, ὅσον ἡμῖν δυνατὸν ἐπᾶραι τὸν λόγον οὐκ ὀκνήσαντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 105:1)
ὑμεῖσ γάρ ἐστε νῦν τὸ δὴ λεγόμενον πρῷρα καὶ πρύμνα τῆσ Ἑλλάδοσ, ὄλβιοι μὲν καὶ ἀφνειοὶ καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν ὀνομάτων ἐκ παλαιῶν χρόνων ὑπὸ τῶν ποιητῶν καὶ τῶν θεῶν ὀνομαζόμενοι, ὅτε καὶ τῶν ἄλλων τισὶν ὑπῆρχε καὶ πλουτεῖν καὶ δύνασθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 67:1)
καὶ μὴν τὸ νῦν συμβεβηκὸσ περὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν τὸ μὲν ἀληθὲσ ἅπτεται πολλῶν καὶ κνίζει τοὺσ ἄλλουσ πάντασ, ὅτι δὴ τὰσ δίκασ ὑμεῖσ ἀποδέχεσθε καὶ παῤ ὑμῖν αὐτοὺσ ἀνάγκη κρίνεσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 58:1)
καὶ γὰρ δὴ πλεῖον ἴσχυσεν ἡ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων κακοδαιμονία τῆσ τοῦ Ἀριστοτέλουσ σπουδῆσ, ὥστε οὐκ εἰάσαν προβῆναι τὸ κωμίον εἰσ ἀξίωμα πόλεωσ, καὶ νῦν ἔτι ἀοίκητόν ἐστιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 19:2)
καὶ γὰρ δὴ νῦν μὲν ἄπεισι μετὰ τὴν τήμερον ἴσωσ ἡμέραν, ἀφικνεῖται δὲ ἀλίγον ὕστερον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑΙ. 4:2)
τοῦτο δὴ νῦν ἐπὶ τῆσ δόξησ ἐστίν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 24:3)
Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἄδηλα τὰ προσήκοντα τῷ φιλοσόφῳ καὶ φιλοσοφίᾳ, τὰ δὲ τῶν ἐμπόρων καὶ γεωργῶν καὶ μουσικῶν καὶ ἀστρονόμων καὶ ὧν νῦν δὴ εἶπον ἔκδηλα καὶ φανερά;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 12:3)
ἀλλ̓ εἰ κυβερνήταισ τε καὶ ἰατροῖσ καὶ οἷσ νῦν δὴ ἐλέγομεν οὐ βέλτιον ἐν σπάνει τῶν ὁμοτέχνων ζῆν, ἦπου τοῖσ γε φρονίμοισ καὶ σοφοῖσ ἀνδράσι λῷόν τε καὶ ἄμεινον ὁρᾶσθαι μόνοισ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 26:2)
εἰ δὲ δὴ ὅτι μάλιστα ἐδούλευον καὶ δοῦλοσ ἐξ ἀρχῆσ ὑπῆρχον δικαίωσ, τί με, ἔφη, κωλύει νῦν ἐλεύθερον εἶναι μηδενὸσ ἔλαττον, σὲ δὲ αὖ τοὐναντίον, εἰ καὶ σφόδρα ἐξ ἐλευθέρων ἦσθα, δοῦλον εἶναι παντὸσ μᾶλλον;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION