헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν δὴ καὶ νῦν, ἐξ ἐκείνου πρώτου, Ῥωμαῖοι τὸν ἑκάστοτε τὴν ἀρχὴν τήνδε ἄρχοντα, ἢν μὴ τύχῃ τυραννικὸσ ὢν ἢ ἐπίμεμπτοσ, ἀποθανόντα ἀξιοῦσιν, οἳ πρότερον οὐδὲ περιόντασ αὐτοὺσ ἔφερον καλεῖν βασιλέασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 6:4)
ὅσα δὴ τῶν Καίσαροσ εὐθέωσ ἐπὶ τῷ φόνῳ πρὸσ σὲ μετενήνεκται ὡσ ἐπ’ ἀσφαλὲσ ἐξ ἐπικινδύνου τότε οἰκίασ, τὰ μὲν κειμήλια αὐτῶν καὶ τὸν ἄλλον ἅπαντα κόσμον ἔχειν ἀξιῶ σε καὶ ὅσα ἂν ἐθέλῃσ ἄλλα παρ’ ἡμῶν ἐπιλαβεῖν, ἐσ δὲ τὴν διανομὴν ἀποδοῦναί μοι τὸ χρυσίον τὸ ἐπίσημον, ὃ συνηθροίκει μὲν ἐσ τοὺσ πολέμουσ ἐκεῖνοσ, οὓσ ἐπενόει, ἀρκέσει δ’ ἐμοὶ νῦν ἐσ τριάκοντα μυριάδασ ἀνδρῶν μεριζόμενον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 9:6)
φανερᾶσ δὲ τῆσ Ἀντωνίου πρὸσ αὐτὸν ἔχθρασ γενομένησ καὶ τῆσ βουλῆσ ζήτησιν εὐθὺσ εἶναι τῶν δημοσίων χρημάτων ψηφισαμένησ, οἱ πολλοὶ ἔδεισαν ἐπὶ τῷ νέῳ Καίσαρι τῆσ πατρῴασ ἐσ τοὺσ στρατιώτασ καὶ τὸν δῆμον εὐνοίασ οὕνεκα καὶ τῆσ νῦν ἐπὶ τῇ χορηγίᾳ δημοκοπίασ καὶ περιουσίασ, ἣ δὴ πάνυ αὐτῷ πολλὴ προσελθοῦσα οὐκ ἐδόκει τοῖσ πλείοσιν αὐτὸν ἐν ἰδιώτου μέτρῳ καθέξειν, ἐπὶ δὲ Ἀντωνίῳ μάλιστα, μὴ τὸν Καίσαρα, νέον ἄνδρα καὶ ἔνδοξον καὶ πλούσιον, ἑταιρισάμενοσ ὑφ’ ἑαυτὸν εἶναι πρότεροσ ἅψαιτο τῆσ Καίσαροσ δυναστείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 1:2)
τότε δὴ καὶ μάλιστα μῖσοσ ἤδη σαφὲσ ἐκ πάντων ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἐγίγνετο, ὡσ οὐκ ἐσ τὸν νῦν Καίσαρα φιλονικοῦντα μᾶλλον ἢ ἐσ τὸν πρότερον ὑβρίζοντα ἀχαρίστωσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 4 2:8)
Ὧδε μὲν δὴ Κικέρων, ἐπί τε λόγοισ ἀοίδιμοσ ἐσ ἔτι νῦν ἀνήρ, καὶ ὅτε ἦρχε τὴν ὕπατον ἀρχήν, ἐσ τὰ μέγιστα τῇ πατρίδι γεγονὼσ χρήσιμοσ, ἀνῄρητο καὶ ἀνῃρημένοσ ἐνυβρίζετο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 4:8)
"Τάδε μὲν δὴ καὶ γένουσ ἕνεκα καὶ ἀξιώσεωσ ἡμῶν καὶ τύχησ ἐσ τὸ νῦν ἀδουλώτου καὶ συμμαχίασ καὶ προαιρέσεωσ ἐσ ὑμᾶσ, ὦ Ῥωμαῖοι, λελέχθω·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 3:5)
ἐγὼ μὲν δὴ διὰ τάδε ὀκνῶ καὶ νῦν ἔτι μαρτύρομαι μηδὲν ἀδικεῖν Ἀντώνιον μηδὲ ἀδικεῖσθαι πρὸσ Ἀντωνίου·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 11:5)
πέμψω δὴ πρὸσ τὸν κεκρατηκότα καὶ δεήσομαι ἐμοὶ μὲν ἀντὶ πάντων ὑμῶν εἰσ ὃ θέλει καταχρήσασθαι μόνῳ, ὑμῖν δὲ ἀντ’ ἐμοῦ ἀμνηστίαν δοῦναι, πολίταισ τε οὖσιν αὐτοῦ καὶ στρατιώταισ ποτὲ γενομένοισ καὶ οὐδὲ νῦν ἀδικοῦσιν οὐδὲ πολεμήσασιν ἄνευ καλῆσ αἰτίασ οὐδὲ ἡσσημένοισ πολέμῳ μᾶλλον ἢ λιμῷ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 1:14)
καὶ ἐξ ἐκείνου μοι δοκοῦσι Ῥωμαῖοι τὴν Ἰβηρίαν, ἣν δὴ νῦν Ἱσπανίαν καλοῦσιν, ἐσ τρία διαιρεῖν καὶ στρατηγοὺσ ἐπιπέμπειν, ἐτησίουσ μὲν ἐσ τὰ δύο ἡ βουλή, τὸν δὲ τρίτον βασιλεὺσ ἐφ’ ὅσον δοκιμάσειεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 4:3)
Οὐ γὰρ δὴ μὴ μετάθωνται γε καὶ νῦν οἱ Καρχηδόνιοι δέοσ ἔστιν, οἳ τοσήνδε μετάνοιαν καὶ δίκην τῆσ πρὶν ἀγνωμοσύνησ ὑφίστανται.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 4:1)
Ὁ δὲ Μιθριδάτησ ἐσ Αρμενίαν, ἣν δὴ νῦν Ῥωμαῖοι βραχυτέραν Ἀρμενίαν καλοῦσιν, ἀνεζεύγνυ, τὰ μὲν εὐκόμιστα πάντα σιτολογῶν, τὰ δὲ δυσχερῆ διαφθείρων τε καὶ Λεύκολλον ἐπιόντα προαφαιρούμενοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 4:1)
τοῦτον τὸν τρόπον προδιοικησάμενοσ τὰ περὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ νῦν προάγει καὶ αὐτὴν τὴν πρότασιν ἐπὶ προδιῳκημένῃ τῇ λύσει, ὅταν δ’ οὗτοσ αὐτίκα δὴ λέγῃ πρὸσ ὑμᾶσ, τί δήποτε ὡσ φῄσ, ὦ Δημόσθενεσ, ἀπὸ τοῦ συνειπεῖν ἐμὲ Φιλοκράτει γνοὺσ οὐδὲν ὑγιὲσ πράττοντασ ἡμᾶσ, τὴν μετὰ ταῦτα πρεσβείαν τὴν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ συνεπρέσβευσασ πάλιν καὶ οὐκ ἐξωμόσω;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 3:9)
εἰε͂ν δὴ, Μοῦσαι Διὸσ παῖδεσ, οὐ γὰρ ἔγωγε ὁρῶ πότε ἄν τισ ὑμᾶσ ἄμεινον καλέσειεν ἢ νῦν, εἴθ’ ὑμεῖσ γε ἐπ’ Ὀλύμπου σὺν Ἀπόλλωνι Μουσηγέτῃ τὴν θείαν ᾠδὴν ᾄδετε, ὑμνοῦσαι τὸν ὑμέτερόν τε καὶ τῶν ὅλων πατέρα, εἴτε Πιερία φίλον ὑμῖν ἐνδιαίτημα, εἴτε ἐν Ἑλικῶνι τῷ Βοιωτίῳ χορεύετε, τῶν Διὸσ ἔργων τε καὶ δωρεῶν ὅ τί περ ὄφελοσ, ἄγ’ ὦ πάντ’ εἰδυῖαι, πόθεν ἀρχώμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:7)
καὶ πῦρ ἄνωθεν, ὃ δὴ αἰθέρα ὀνομάζουσιν, ἐπιστήσασ, τετάρτῳ τούτῳ τὰ πάντα κατέλαβε, τῆσ τε φιλοτεχνίασ τὰ κράτιστα ἐνταῦθα τοῦτ’ εἰσηνέγκατο, κοσμήσασ μὲν ἄστροισ τὸν πάντα οὐρανὸν, ὥσπερ ταῖσ νήσοισ τὴν θάλατταν, καὶ δι’ αὐτῶν ποιήσασ διαφανῆ, τήν τε τοῦ πυρὸσ ἀπορροὴν καταπέμψασ μέχρι γῆσ, οὐκ ἐν ὅσῳ νῦν ἡμεῖσ διήλθομεν χρόνῳ περὶ αὐτῶν ἀποτελεώσασ ἅπαντα ταῦτα, ἀλλ’ ὀξύτερον ἢ νοῆσαι ἐγχωρεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 4:3)
θεασώμεθα δὴ νῦν ἐν ἡμῖν αὐτοῖσ πότεροσ αὐτῶν τὴν ἀρχὴν φιλανθρωποτέραν ἐποιήσατο τὴν αὑτοῦ καὶ κοινοτέραν, πότερον ὁ μηδὲ μεταδοὺσ μηδὲν αὐτῆσ μηδενὶ, ἢ ὁ μεταδιδοὺσ μὲν, οὐ πρότερον δὲ πρὶν ἢ οἴχεσθαι, ἢ ὁ ζῶντάσ τε ὑποδεχόμενοσ ἅπαντασ καὶ παρέχων ἑαυτῷ συζῆν καὶ συνεῖναί τε καὶ συμπολιτεύεσθαι, καὶ ἐπεργάζεσθαι τὸν κάλλιστον τῶν κλήρων τὴν θάλατταν, καὶ πάνθ’ ὅσα ἀγαθὰ ἀπὸ θαλάττησ ἔκ τε αὐτῆσ καὶ δι’ αὐτῆσ ἐξεύρηται, καὶ δοὺσ ἑαυτὸν εἰσ ἅπαντα τῷ γένει τῷ τῶν ἀνθρώπων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 3:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION