헬라어 문장 검색 - Τηεοξρ́Ιδψλλσ́18́0́0́

(테오크리토스, Idylls, Ἐγκώμιον εἰσ Πτολεμαῖον)

Ἐκ Διὸσ ἀρχώμεσθα καὶ ἐσ Δία λήγετε Μοῖσαι, ἀθανάτων τὸν ἄριστον ἐπὴν αὐδῶμεν ἀοιδαῖσ· ἀνδρῶν δ’ αὖ Πτολεμαῖοσ ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω καὶ πύματοσ καὶ μέσσοσ· ὁ γὰρ προφερέστατοσ ἄλλων. ἡρ́ωεσ, τοὶ πρόσθεν ἀφ’ ἡμιθέων ἐγένοντο, ῥέξαντεσ καλὰ ἔργα σοφῶν ἐκύρησαν ἀοιδῶν· αὐτὰρ ἐγὼ Πτολεμαῖον ἐπιστάμενοσ καλὰ εἰπεῖν ὑμνήσαιμ’· ὕμνοι δὲ καὶ ἀθανάτων γέρασ αὐτῶν. Ἴδαν ἐσ πολύδενδρον ἀνὴρ ὑλατόμοσ ἐλθὼν παπταίνει, παρεόντοσ ἄδην, πόθεν ἄρξεται ἔργου. τί πρῶτον καταλέξω; ἐπεὶ πάρα μυρία εἰπεῖν, οἷσι θεοὶ τὸν ἄριστον ἐτίμησαν βασιλήων. Ἐκ πατέρων οἱο͂σ μὲν ἐήν τελέσαι μέγα ἔργον Λαγείδασ Πτολεμαῖοσ, ὅτε φρεσὶν ἐγκατάθοιτο βουλάν, ἃν οὐκ ἄλλοσ ἀνὴρ οἱο͂́σ τε νοῆσαι. τῆνον καὶ μακάρεσσι πατὴρ ὁμότιμον ἔθηκεν ἀθανάτοισ, καί οἱ χρύσεοσ δόμοσ ἐν Διὸσ οἴκῳ δέδμηται· παρὰ δ’ αὐτὸν Ἀλέξανδροσ φίλα εἰδὼσ ἑδριάει, Πέρσαισι βαρὺσ θεὸσ αἰολομίτρασ. ἀντία δ’ Ἡρακλῆοσ ἕδρα κενταυροφόνοιο ἵδρυται στερεοῖο τετυγμένα ἐξ ἀδάμαντοσ· ἔνθα σὐν ἄλλοισιν θαλίασ ἔχει οὐρανίδαισι, χαίρων υἱωνῶν περιώσιον υἱωνοῖσιν, ὅττί σφεων Κρονίδησ μελέων ἐξείλετο γῆρασ, ἀθάνατοι δὲ καλεῦνται ἑοὶ νέποδεσ γεγαῶτεσ. ἄμφω γὰρ πρόγονόσ σφιν ὁ καρτερὸσ Ἡρακλείδασ, ἀμφότεροι δ’ ἀριθμεῦνται ἐσ ἔσχατον Ἡρακλῆα. τῷ καὶ ἐπεὶ δαίτηθεν ἰοί κεκορημένοσ ἤδη νέκταροσ εὐόδμοιο φίλασ ἐσ δῶμ’ ἀλόχοιο, τῷ μὲν τόξον ἔδωκεν ὑπωλένιόν τε φαρέτραν, τῷ δὲ σιδάρειον σκύταλον κεχαραγμένον ὄζοισ. οἱ δ’ εἰσ ἀμβρόσιον θάλαμον λευκοσφύρου Ἥβησ ὅπλα καὶ αὐτὸν ἄγουσι γενειήταν Διὸσ υἱόν. οἱά δ’ ἐν πινυταῖσι περικλειτὰ Βερενίκα ἔπρεπε θηλυτέραισ, ὄφελοσ μέγα γειναμένοισι. τᾷ μὲν Κύπρον ἔχοισα Διώνασ πότνια κούρα κόλπον ἐσ εὐώδη ῥαδινὰσ ἐσεμάξατο χεῖρασ. τῷ οὔπω τινὰ φαντὶ ἁδεῖν τόσον ἀνδρὶ γυναικῶν, ὅσσόν περ Πτολεμαῖοσ ἑὴν ἐφίλησεν ἄκοιτιν. ἦ μὰν ἀντεφιλεῖτο πολὺ πλέον· ὧδέ κε παισὶ θαρσήσασ σφετέροισιν ἐπιτρέποι οἶκον ἅπαντα, ὁππότε κεν φιλέων βαίνῃ λέχοσ ἐσ φιλεούσησ. ἀστόργου δὲ γυναικὸσ ἐπ’ ἀλλοτρίῳ νόοσ αἰεί, ῥηίδιοι δὲ γοναί, τέκνα δ’ οὐ ποτεοικότα πατρί. κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν’ Ἀφροδίτα, σοὶ τήνα μεμέλητο· σέθεν δ’ ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴσ Ἀχέροντα πολύστονον οὐκ ἐπέρασεν, ἀλλά μιν ἁρπάξασα, πάροιθ’ ἐπὶ νῆα κατελθεῖν κυανέαν καὶ στυγνὸν ἀεὶ πορθμῆα καμόντων, ἐσ ναὸν κατέθηκασ, ἑᾶσ δ’ ἀπεδάσσαο τιμᾶσ. πᾶσιν δ’ ἤπιοσ ἥδε βροτοῖσ μαλακοὺσ μὲν ἔρωτασ προσπνείει, κούφασ δὲ διδοῖ ποθέοντι μερίμνασ. ‐‐ Ἀργεία κυάνοφρυ, σὺ λαοφόνον Διομήδεα μισγομένα Τυδῆι τέκεσ, Καλυδώνιον ἄνδρα, ἀλλὰ Θέτισ βαθύκολποσ ἀκοντιστὰν Ἀχιλῆα Αἰακίδᾳ Πηλῆι, σὲ δ’ αἰχμητὰ Πτολεμαῖε αἰχμητᾷ Πτολεμαίῳ ἀρίζηλοσ Βερενίκα. καί σε Κόωσ ἀτίταλλε βρέφοσ νεογιλλὸν ἐόντα, δεξαμένα παρὰ ματρόσ, ὅτε πρώταν ἴδεσ ἀῶ. ἔνθα γὰρ Εἰλείθυιαν ἐβώσατο λυσίζωνον Ἀντιγόνασ θυγάτηρ βεβαρημένα ὠδίνεσσιν· ἡ δέ οἱ εὐμενέοισα παρίστατο, κὰδ δ’ ἄρα πάντων νωδυνίαν κατέχευε μελῶν· ὁ δὲ πατρὶ ἐοικὼσ παῖσ ἀγαπητὸσ ἔγεντο. Κόωσ δ’ ὀλόλυξεν ἰδοῖσα, φᾶ δὲ καθαπτομένα βρέφεοσ χείρεσσι φίλῃσιν· "̓́Ολβιε κοῦρε γένοιο, τίοισ δέ με τόσσον, ὅσον περ Δᾶλον ἐτίμησεν κυανάμπυκα Φοῖβοσ Ἀπόλλων· ἐν δὲ μιᾷ τιμᾷ Τρίοπον καταθεῖο κολώναν, ἶσον Δωριέεεσσι νέμων γέρασ ἐγγὺσ ἐοῦσιν. " ἶσον καὶ ̔Ρήναιαν ἄναξ ἐφίλησεν Ἀπόλλων. ̔̀Ωσ ἄρα νᾶσοσ ἐείπεν· ὁ δ’ ὑψόθεν ἔκλαγε φωνᾷ ἐσ τρὶσ ἀπὸ νεφέων μέγασ αἰετὸσ αἴσιοσ ὄρνισ. Ζηνόσ που τόδε σᾶμα. Διὶ Κρονίωνι μέλοντι αἰδοῖοι βασιλῆεσ· ὁ δ’ ἔξοχοσ, ὅν κε φιλήσῃ γεινόμενον τὰ πρῶτα· πολὺσ δέ οἱ ὄλβοσ ὀπαδεῖ, πολλᾶσ δὲ κρατέει γαίασ, πολλᾶσ δὲ θαλάσσασ. μυρίαι ἄπειροί τε καὶ ἔθνεα μυρία φωτῶν λήιον ἀλδήσκουσιν ὀφελλόμεναι Διὸσ ὄμβρῳ· ἀλλ’ οὔτισ τόσα φύει, ὅσα χθαμαλὰ Αἴγυπτοσ, Νεῖλοσ ἀναβλύζων διερὰν ὅτε βώλακα θρύπτει. οὐδέ τισ ἄστεα τόσσα βροτῶν ἔχει ἔργα δαέντων. τρεῖσ μέν οἱ πολίων ἑκατοντάδεσ ἐνδέδμηνται, τρεῖσ δ’ ἄρα χιλιάδεσ τρισσαῖσ ἐπὶ μυριάδεσσι, δοιαὶ δὲ τριάδεσ, μετὰ δέ σφισιν ἐννεάδεσ τρεῖσ· τῶν πάντων Πτολεμαῖοσ ἀλήνωρ ἐμβασιλεύει. καὶ μὴν Φοινίκασ ἀποτέμνεται Ἀρραβίασ τε καὶ Συρίασ Λιβύασ τε κελαινῶν τ’ Αἰθιοπήων. Παμφύλοισί τε πᾶσι καὶ αἰχμηταῖσ Κιλίκεσσι σαμαίνει, Λυκίοισ τε φιλοπτολέμοισί τε Καρσί, καὶ νάσοισ Κυκλάδεσσιν, ἐπεί οἱ νᾶεσ ἄρισται πόντον ἐπιπλώοντι, θάλασσα δὲ πᾶσα καὶ αἰᾶ καὶ ποταμοὶ κελάδοντεσ ἀνάσσονται Πτολεμαίῳ. πολλοὶ δ’ ἱππῆεσ, πολλοὶ δέ μιν ἀσπιδιῶται. χαλκῷ μαρμαίροντι σεσαγμένοι ἀμφαγέρονται. ὄλβῳ μὲν πάντάσ κε καταβρίθοι βασιλῆασ· τόσσον ἐπ’ ἆμαρ ἕκαστον ἐσ ἀφνεὸν ἔρχεται οἶκον πάντοθε. λαοὶ δ’ ἔργα περιστέλλουσιν ἕκηλοι. οὐ γάρ τισ δηίων πολυκήτεα Νεῖλον ὑπερβὰσ πεζὸσ ἐν ἀλλοτρίαισι βοὰν ἐστάσατο κώμαισ, οὐδέ τισ αἰγιαλόνδε θοᾶσ ἐξάλατο ναὸσ θωρηχθεὶσ ἐπὶ βουσὶν ἀνάρσιοσ Αἰγυπτίῃσι· τοῖοσ ἀνὴρ πλατέεσσιν ἐνίδρυται πεδίοισι ξανθοκόμασ Πτολεμαῖοσ, ἐπιστάμενοσ δόρυ πάλλειν, ᾧ ἐπὶ πάγχυ μέλει πατρώια πάντα φυλάσσειν οἷ’ ἀγαθῷ βασιλῆι, τὰ δὲ κτεατίζεται αὐτόσ. οὐ μὰν ἀχρεῖόσ γε δόμῳ ἐνὶ πίονι χρυσὸσ μυρμάκων ἅτε πλοῦτοσ ἀεὶ κέχυται μογεόντων· ἀλλὰ πολὺν μὲν ἔχοντι θεῶν ἐρικυδέεσ οἶκοι, αἰὲν ἀπαρχομένοιο σὺν ἄλλοισιν γεράεσσι, πολλὸν δ’ ἰφθίμοισι δεδώρηται βασιλεῦσι, πολλὸν δὲ πτολίεσσι, πολὺν δ’ ἀγαθοῖσιν ἑταίροισ. οὐδὲ Διωνύσου τισ ἀνὴρ ἱεροὺσ κατ’ ἀγῶνασ ἵκετ’ ἐπιστάμενοσ λιγυρὰν ἀναμέλψαι ἀοιδάν, ᾧ οὐ δωτίναν ἀντάξιον ὤπασε τέχνασ. Μουσάων δ’ ὑποφῆται ἀείδοντι Πτολεμαῖον ἀντ’ εὐεργεσίασ. τί δὲ κάλλιον ἀνδρί κεν εἰή ὀλβίῳ ἢ κλέοσ ἐσθλὸν ἐν ἀνθρώποισιν ἀρέσθαι; τοῦτο καὶ Ἀτρείδαισι μένει· τὰ δὲ μυρία τῆνα, ὅσσα μέγαν Πριάμοιο δόμον κτεάτισσαν ἑλόντεσ, ἀέρι πᾳ κέκρυπται, ὅθεν πάλιν οὐκέτι νόστοσ· μοῦνοσ δὲ προτέρων τε καὶ ὧν ἔτι θερμὰ κονία στειβομένα καθύπερθε ποδῶν ἐκμάσσεται ἴχνη, ματρὶ φίλᾳ καὶ πατρὶ θυώδεασ εἵσατο ναούσ· ἐν δ’ αὐτοὺσ χρυσῷ περικαλλέασ ἠδ’ ἐλέφαντι ἵδρυται πάντεσσιν ἐπιχθονίοισιν ἀρωγούσ. πολλὰ δὲ πιανθέντα βοῶν ὅγε μηρία καίει μησὶ περιπλομένοισιν ἐρευθομένων ἐπὶ βωμῶν, αὐτόσ τ’ ἰφθίμα τ’ ἄλοχοσ, τᾶσ οὔτισ ἀρείων νυμφίον ἐν μεγάροισι γυνὰ περιβάλλετ’ ἀγοστῷ, ἐκ θυμοῦ στέργοισα κασίγνητόν τε πόσιν τε. ὧδε καὶ ἀθανάτων ἱερὸσ γάμοσ ἐξετελέσθη, οὓσ τέκετο κρείουσα ̔Ρέα βασιλῆασ Ὀλύμπου· ἓν δὲ λέχοσ στόρνυσιν ἰαύειν Ζηνὶ καὶ Ἥρῃ χεῖρασ φοιβήσασα μύροισ ἔτι παρθένοσ ͂̓Ιρισ. χαῖρε ἄναξ Πτολεμαῖε· σέθεν δ’ ἐγὼ ἶσα καὶ ἄλλων μνάσομαι ἡμιθέων, δοκέω δ’ ἔποσ οὐκ ἀπόβλητον φθέγξομαι ἐσσομένοισ· ἀρετήν γε μὲν ἐκ Διὸσ αἰτεῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Theocritus, Idylls, Ἐγκώμιον εἰσ Πτολεμαῖον

(테오크리토스, Idylls, Ἐγκώμιον εἰσ Πτολεμαῖον)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION