헬라어 문장 검색 - Τηεοξρ́Ιδψλλσ́07́0́0́

(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Δαμοίτας)

Δαμοίτασ χὡ Δάφνισ ὁ βουκόλοσ εἰσ ἕνα χῶρον τὰν ἀγέλαν πόκ’ Ἄρατε συνάγαγον· ἦσ δ’ ὁ μὲν αὐτῶν πυρρόσ, ὁ δ’ ἡμιγένειοσ· ἐπὶ κράναν δέ τιν’ ἄμφω ἑζόμενοι θέρεοσ μέσῳ ἄματι τοιάδ’ ἀείδον. πρᾶτοσ δ’ ἄρξατο Δάφνισ, ἐπεὶ καὶ πρᾶτοσ ἔρισδε. Βάλλει τοι Πολύφαμε τὸ ποίμνιον ἁ Γαλάτεια μάλοισιν, δυσέρωτα τὸν αἰπόλον ἄνδρα καλεῦσα· καὶ τύ νιν οὐ ποθόρησθα τάλαν τάλαν, ἀλλὰ κάθησαι ἁδέα συρίσδων. πάλιν ἅδ’ ἴδε τὰν κύνα βάλλει, ἅ τοι τᾶν ὀίων ἕπεται σκοπόσ· ἁ δὲ βαΰσδει εἰσ ἅλα δερκομένα, τὰ δέ νιν καλὰ κύματα φαίνει ἅσυχα καχλάζοντα ἐπ’ αἰγιαλοῖο θέοισαν. φράζεο μὴ τᾶσ παιδὸσ ἐπὶ κνάμαισιν ὀρούσῃ ἐξ ἁλὸσ ἐρχομένασ, κατὰ δὲ χρόα καλὸν ἀμύξῃ. ἁ δὲ καὶ αὐτόθε τοι διαθρύπτεται, ὡσ ἀπ’ ἀκάνθασ ταὶ καπυραὶ χαῖται, τὸ καλὸν θέροσ ἁνίκα φρύγει· καὶ φεύγει φιλέοντα καὶ οὐ φιλέοντα διώκει, καὶ τὸν ἀπὸ γραμμᾶσ κινεῖ λίθον· ἦ γὰρ ἔρωτι πολλάκισ ὦ Πολύφαμε τὰ μὴ καλὰ καλὰ πέφανται. Τῷ δ’ ἐπὶ Δαμοίτασ ἀνεβάλλετο καὶ τάδ’ ἀείδεν. Εἶδον ναὶ τὸν Πᾶνα, τὸ ποίμνιον ἁνίκ’ ἔβαλλε, κοὔ μ’ ἔλαθ’, οὔ, τὸν ἐμὸν ἕνα τὸν γλυκύν, ᾧπερ ὁρ́ημι ἐσ τέλοσ· αὐτὰρ ὁ μάντισ ὁ Τήλεμοσ ἔχθρ’ ἀγορεύων ἐχθρὰ φέροι ποτὶ οἶκον, ὅπωσ τεκέεσσι φυλάσσοι. ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ ἐγὼ κνίζων πάλιν οὐ ποθόρημι, ἀλλ’ ἄλλαν τινὰ φαμὶ γυναῖκ’ ἔχεν· ἁ δ’ ἀίοισα ζαλοῖ μ’ ὦ Παιὰν καὶ τάκεται, ἐκ δὲ θαλάσσασ οἰστρεῖ παπταίνοισα ποτ’ ἄντρά τε καὶ ποτὶ ποίμνασ. σίξα δ’ ὑλακτεῖν νιν καὶ τᾷ κυνί· καὶ γὰρ ὅκ’ ἤρων αὐτᾶσ, ἐκνυζεῖτο ποτ’ ἰσχία ῥύγχοσ ἔχοισα. ταῦτα δ’ ἴσωσ ἐσορεῦσα ποεῦντά με πολλάκι πεμψεῖ ἄγγελον. αὐτὰρ ἐγὼ κλᾳξῶ θύρασ, ἕστέ κ’ ὀμόσσῃ αὐτά μοι στορεσεῖν καλὰ δέμνια τᾶσδ’ ἐπὶ νάσω. καὶ γάρ θην οὐδ’ εἶδοσ ἔχω κακόν, ὥσ με λέγοντι. ἦ γὰρ πρᾶν ἐσ πόντον ἐσέβλεπον, ἦσ δὲ γαλάνα, καὶ καλὰ μὲν τὰ γένεια, καλὰ δέ μευ ἁ μία κώρα, ὡσ παρ’ ἐμὶν κέκριται, κατεφαίνετο, τῶν δέ τ’ ὀδόντων λευκοτέραν αὐγὰν Παρίασ ὑπέφαινε λίθοιο. ὡσ μὴ βασκανθῶ δέ, τρὶσ εἰσ ἐμὸν ἔπτυσα κόλπον· ταῦτα γὰρ ἁ γραία με Κοτυταρὶσ ἐξεδίδαξε. [ἃ πρᾶν ἀμάντεσσι παρ’ Ἱπποκίωνι ποταύλει. ] Τόσσ’ εἰπὼν τὸν Δάφνιν ὁ Δαμοίτασ ἐφίλησε, χὡ μὲν τῷ σύριγγ’, ὁ δὲ τῷ καλὸν αὐλὸν ἔδωκεν. αὔλει Δαμοίτασ, σύρισδε δὲ Δάφνισ ὁ βούτασ, ὠρχεῦντ’ ἐν μαλακᾷ ταὶ πόρτιεσ αὐτίκα ποίᾳ. νίκη μὰν οὐδάλλοσ, ἀνήσσατοι δ’ ἐγένοντο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Theocritus, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Δαμοίτας

(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Δαμοίτας)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION