Strabo, Geography, book 2, chapter 5 82:

(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 82:)

ἐν δὲ τοῖσ περὶ τὸ Βυζάντιον ἡ μεγίστη ἡμέρα ὡρῶν ἐστιν ἰσημερινῶν δεκαπέντε καὶ τετάρτου, ὁ δὲ γνώμων πρὸσ τὴν σκιὰν λόγον ἔχει ἐν τῇ θερινῇ τροπῇ ὃν τὰ ἑκατὸν εἴκοσι πρὸσ τετταράκοντα δύο λείποντα πέμπτῳ. ἀπέχουσι δ’ οἱ τόποι οὗτοι τοῦ διὰ μέσησ τῆσ Ῥοδίασ περὶ τετρακισχιλίουσ καὶ ἐνακοσίουσ, τοῦ δ’ ἰσημερινοῦ ὡσ τρισμυρίουσ τριακοσίουσ. εἰσπλεύσασι δ’ εἰσ τὸν Πόντον καὶ προελθοῦσιν ἐπὶ τὰσ ἄρκτουσ ὅσον χιλίουσ καὶ τετρακοσίουσ ἡ μεγίστη ἡμέρα γίνεται ὡρῶν ἰσημερινῶν δεκαπέντε καὶ ἡμίσουσ ἀπέχουσι δ’ οἱ τόποι οὗτοι ἴσον ἀπό τε τοῦ πόλου καὶ τοῦ ἰσημερινοῦ κύκλου, καὶ ὁ ἀρκτικὸσ κύκλοσ κατὰ κορυφὴν αὐτοῖσ ἐστιν, ἐφ’ οὗ κεῖται ὅ τ’ ἐν τῷ τραχήλῳ τῆσ Κασσιεπείασ καὶ ὁ ἐν τῷ δεξιῷ ἀγκῶνι τοῦ Περσέωσ μικρῷ βορειότεροσ ὤν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION