Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode

οὐκ οἶδ’ ὅπωσ σε φῶ βεβουλεῦσθαι καλῶσ· κρείσσων γὰρ ἦσθα μηκέτ’ ὢν ἢ ζῶν τυφλόσ. ὡσ μὲν τάδ’ οὐχ ὧδ’ ἔστ’ ἄριστ’ εἰργασμένα, μή μ’ ἐκδίδασκε, μηδὲ συμβούλευ’ ἔτι. ἐγὼ γὰρ οὐκ οἶδ’ ὄμμασιν ποίοισ βλέπων πατέρα ποτ’ ἂν προσεῖδον εἰσ Αἵδου μολὼν οὐδ’ αὖ τάλαιναν μητέρ’, οἷν ἐμοὶ δυοῖν ἔργ’ ἐστὶ κρείσσον’ ἀγχόνησ εἰργασμένα. ἀλλ’ ἡ τέκνων δῆτ’ ὄψισ ἦν ἐφίμεροσ, βλαστοῦσ’ ὅπωσ ἔβλαστε, προσλεύσσειν ἐμοί; οὐ δῆτα τοῖσ γ’ ἐμοῖσιν ὀφθαλμοῖσ ποτε· οὐδ’ ἄστυ γ’ οὐδὲ πύργοσ οὐδὲ δαιμόνων ἀγάλμαθ’ ἱερά, τῶν ὁ παντλήμων ἐγὼ κάλλιστ’ ἀνὴρ εἷσ ἔν γε ταῖσ Θήβαισ τραφεὶσ ἀπεστέρησ’ ἐμαυτόν, αὐτὸσ ἐννέπων ὠθεῖν ἅπαντασ τὸν ἀσεβῆ, τὸν ἐκ θεῶν φανέντ’ ἄναγνον καὶ γένουσ τοῦ Λαί̈ου. τοιάνδ’ ἐγὼ κηλῖδα μηνύσασ ἐμὴν ὀρθοῖσ ἔμελλον ὄμμασιν τούτουσ ὁρᾶν; ἥκιστά γ’· ἀλλ’ εἰ τῆσ ἀκουούσησ ἔτ’ ἦν πηγῆσ δι’ ὤτων φραγμόσ, οὐκ ἂν ἐσχόμην τὸ μὴ ἀποκλῇσαι τοὐμὸν ἄθλιον δέμασ, ἵν’ ἦ τυφλόσ τε καὶ κλύων μηδέν· τὸ γὰρ τὴν φροντίδ’ ἔξω τῶν κακῶν οἰκεῖν γλυκύ. ἰὼ Κιθαιρών, τί μ’ ἐδέχου; τί μ’ οὐ λαβὼν ἔκτεινασ εὐθύσ, ὡσ ἔδειξα μήποτε ἐμαυτὸν ἀνθρώποισιν ἔνθεν ἦ γεγώσ; ὦ Πόλυβε καὶ Κόρινθε καὶ τὰ πάτρια λόγῳ παλαιὰ δώμαθ’, οἱο͂ν ἆρά με κάλλοσ κακῶν ὕπουλον ἐξεθρέψατε· νῦν γὰρ κακόσ τ’ ὢν κἀκ κακῶν εὑρίσκομαι. ὦ τρεῖσ κέλευθοι καὶ κεκρυμμένη νάπη δρυμόσ τε καὶ στενωπὸσ ἐν τριπλαῖσ ὁδοῖσ, αἳ τοὐμὸν αἷμα τῶν ἐμῶν χειρῶν ἄπο ἐπίετε πατρόσ, ἆρά μου μέμνησθ’ ἔτι οἷ’ ἔργα δράσασ ὑμὶν εἶτα δεῦρ’ ἰὼν ὁποῖ’ ἔπρασσον αὖθισ; ᾧ γάμοι γάμοι, ἐφύσαθ’ ἡμᾶσ, καὶ φυτεύσαντεσ πάλιν ἀνεῖτε ταὐτοῦ σπέρμα, κἀπεδείξατε πατέρασ, ἀδελφούσ, παῖδασ, αἷμ’ ἐμφύλιον, νύμφασ, γυναῖκασ μητέρασ τε, χὠπόσα αἴσχιστ’ ἐν ἀνθρώποισιν ἔργα γίγνεται. ἀλλ’ οὐ γὰρ αὐδᾶν ἔσθ’ ἃ μηδὲ δρᾶν καλόν, ὅπωσ τάχιστα πρὸσ θεῶν ἔξω μέ που καλύψατ’ ἢ φονεύσατ’ ἢ θαλάσσιον ἐκρίψατ’, ἔνθα μήποτ’ εἰσόψεσθ’ ἔτι. ἴτ’, ἀξιώσατ’ ἀνδρὸσ ἀθλίου θιγεῖν. πίθεσθε, μὴ δείσητε· τἀμὰ γὰρ κακὰ οὐδεὶσ οἱο͂́σ τε πλὴν ἐμοῦ φέρειν βροτῶν.