Sophocles, episode 2:

(소포클레스, episode 2:)

χωροῖσ ἂν εἴσω σὺν τάχει· λόγων γὰρ οὐ νῦν ἐστιν ἁγών, ἀλλὰ σῆσ ψυχῆσ πέρι. τί δ’ ἐσ δόμουσ ἄγεισ με; πῶσ, τόδ’ εἰ καλὸν τοὔργον, σκότου δεῖ κοὐ πρόχειροσ εἶ κτανεῖν; μὴ τάσσε· χώρει δ’ ἔνθαπερ κατέκτανεσ πατέρα τὸν ἀμόν, ὡσ ἂν ἐν ταὐτῷ θάνῃσ. ἦ πᾶσ’ ἀνάγκη τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν τά τ’ ὄντα καὶ μέλλοντα Πελοπιδῶν κακά; τὰ γοῦν σ’· ἐγώ σοι μάντισ εἰμὶ τῶνδ’ ἄκροσ. ἀλλ’ οὐ πατρῴαν τὴν τέχνην ἐκόμπασασ. πόλλ’ ἀντιφωνεῖσ, ἡ δ’ ὁδὸσ βραδύνεται. ἀλλ’ ἑρ́φ’. ὑφηγοῦ. σοὶ βαδιστέον πάροσ. ἦ μὴ φύγω σε; μὴ μὲν οὖν καθ’ ἡδονὴν θάνῃσ· φυλάξαι δεῖ με τοῦτό σοι πικρόν. χρῆν δ’ εὐθὺσ εἶναι τήνδε τοῖσ πᾶσιν δίκην, ὅστισ πέρα πράσσειν τι τῶν νόμων θέλει, κτείνειν· τὸ γὰρ πανοῦργον οὐκ ἂν ἦν πολύ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION