Sophocles, episode, anapests 1:

(소포클레스, episode, anapests 1:)

ἀλλ’ οὐ μὲν δὴ λήξω θρήνων στυγερῶν τε γόων, ἔστ’ ἂν παμφεγγεῖσ ἄστρων ῥιπάσ, λεύσσω δὲ τόδ’ ἦμαρ, μὴ οὐ τεκνολέτειρ’ ὥσ τισ ἀηδὼν ἐπὶ κωκυτῷ τῶνδε πατρῴων πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν. ὦ δῶμ’ Αἴ̈δου καὶ Περσεφόνησ, ὦ χθόνι’ Ἑρμῆ καὶ πότνι’ Ἀρὰ σεμναί τε θεῶν παῖδεσ Ἐρινύεσ, αἳ τοὺσ ἀδίκωσ θνῄσκοντασ ὁρᾶθ’, αἳ τοὺσ εὐνὰσ ὑποκλεπτομένουσ, ἔλθετ’, ἀρήξατε, τίσασθε πατρὸσ φόνον ἡμετέρου, καί μοι τὸν ἐμὸν πέμψατ’ ἀδελφόν· μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπησ ἀντίρροπον ἄχθοσ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION