Plutarch, An virtus doceri possit, section 2 2:

εἶτα παροψίδοσ μὲν ἢ κύλικοσ οὐκ ἔστι κοινωνεῖν ἐπιδεξίωσ, ἂν μὴ μάθῃ τισ εὐθὺσ ἐκ παίδων ἀρξάμενοσ, ὡσ Ἀριστοφάνησ, μὴ κιχλίζειν μηδ’ ὀψοφαγεῖν μηδ’ ἴσχειν τὼ πόδ’ ἐπαλλάξ οἴκου δὲ καὶ πόλεωσ καὶ γάμου καὶ βίου καὶ ἀρχῆσ κοινωνίαν ἀνέγκλητον ἐνδέχεται ι γενέσθαι, μὴ μαθόντων ὅντινα χρὴ τρόπον ἀλλήλοισ συμφέρεσθαι; "πανταχοῦ σὺ ἄρ’ εἶ; "παραπόλλυμι τὸ ναῦλον, εἴ γε πανταχοῦ εἰμι. τί οὖν; "εἰ μὴ γίνονται μαθήσει βελτίονεσ ἄνθρωποι, παραπόλλυται ὁ μισθὸσ τῶν παιδαγωγῶν ;