Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 258:

τίνων δή; εἰσ μίαν τε ἰδέαν συνορῶντα ἄγειν τὰ πολλαχῇ διεσπαρμένα, ἵνα ἕκαστον ὁριζόμενοσ δῆλον ποιῇ περὶ οὗ ἂν ἀεὶ διδάσκειν ἐθέλῃ. ὥσπερ τὰ νυνδὴ περὶ Ἔρωτοσ ‐ ὃ ἔστιν ὁρισθέν ‐ εἴτ’ εὖ εἴτε κακῶσ ἐλέχθη, τὸ γοῦν σαφὲσ καὶ τὸ αὐτὸ αὑτῷ ὁμολογούμενον διὰ ταῦτα ἔσχεν εἰπεῖν ὁ λόγοσ. τὸ δ’ ἕτερον δὴ εἶδοσ τί λέγεισ, ὦ Σώκρατεσ;