Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 57:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 57:)

ὑπὸ δὲ νωθείασ αὖ καὶ αὐτὸ τοῦτο ἐπιλέλησμαι, ὅπωσ τε καὶ ὧντινων ἤκουσα. ἀλλ’, ὦ γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκασ. σὺ γὰρ ἐμοὶ ὧντινων μὲν καὶ ὅπωσ ἤκουσασ μηδ’ ἂν κελεύω εἴπῃσ, τοῦτο δὲ αὐτὸ ὃ λέγεισ ποίησον· τῶν ἐν τῷ βιβλίῳ βελτίω τε καὶ μὴ ἐλάττω ἕτερα ὑπέσχησαι εἰπεῖν τούτων ἀπεχόμενοσ, καί σοι ἐγώ, ὥσπερ οἱ ἐννέα ἄρχοντεσ, ὑπισχνοῦμαι χρυσῆν εἰκόνα ἰσομέτρητον εἰσ Δελφοὺσ ἀναθήσειν, οὐ μόνον ἐμαυτοῦ ἀλλὰ καὶ σήν. φίλτατοσ εἶ καὶ ὡσ ἀληθῶσ χρυσοῦσ, ὦ Φαῖδρε, εἴ με οἰεί λέγειν ὡσ Λυσίασ τοῦ παντὸσ ἡμάρτηκεν, καὶ οἱο͂́ν τε δὴ παρὰ πάντα ταῦτα ἄλλα εἰπεῖν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION