Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 264:

πῶσ φῄσ; καλόν πού τι ἂν εἰή, ὃ τούτων ἀπολειφθὲν ὅμωσ τέχνῃ λαμβάνεται; πάντωσ δ’ οὐκ ἀτιμαστέον αὐτὸ σοί τε καὶ ἐμοί, λεκτέον δὲ τί μέντοι καὶ ἔστι τὸ λειπόμενον τῆσ ῥητορικῆσ. καὶ μάλα που συχνά, ὦ Σώκρατεσ, τά γ’ ἐν τοῖσ βιβλίοισ τοῖσ περὶ λόγων τέχνησ γεγραμμένοισ. καὶ καλῶσ γε ὑπέμνησασ. προοίμιον μὲν οἶμαι πρῶτον ὡσ δεῖ τοῦ λόγου λέγεσθαι ἐν ἀρχῇ· ταῦτα λέγεισ ‐ ἦ γάρ; ‐ τὰ κομψὰ τῆσ τέχνησ;