Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 217:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 217:)

ἐρωτᾷσ εἰ δεόμεθα; τίνοσ μὲν οὖν ἕνεκα κἄν τισ ὡσ εἰπεῖν ζῴη, ἀλλ’ ἢ τῶν τοιούτων ἡδονῶν ἕνεκα; οὐ γάρ που ἐκείνων γε ὧν προλυπηθῆναι δεῖ ἢ μηδὲ ἡσθῆναι, ὃ δὴ ὀλίγου πᾶσαι αἱ περὶ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἔχουσι· διὸ καὶ δικαίωσ ἀνδραποδώδεισ κέκληνται. σχολὴ μὲν δή, ὡσ ἐοίκε· καὶ ἅμα μοι δοκοῦσιν ὡσ ἐν τῷ πνίγει ὑπὲρ κεφαλῆσ ἡμῶν οἱ τέττιγεσ ᾄδοντεσ καὶ ἀλλήλοισ διαλεγόμενοι καθορᾶν καὶ ἡμᾶσ. εἰ οὖν ἴδοιεν καὶ νὼ καθάπερ τοὺσ πολλοὺσ ἐν μεσημβρίᾳ μὴ διαλεγομένουσ ἀλλὰ νυστάζοντασ καὶ κηλουμένουσ ὑφ’ αὑτῶν δι’ ἀργίαν τῆσ διανοίασ, δικαίωσ ἂν καταγελῷεν, ἡγούμενοι ἀνδράποδ’ ἄττα σφίσιν ἐλθόντα εἰσ τὸ καταγώγιον ὥσπερ προβάτια μεσημβριάζοντα περὶ τὴν κρήνην εὕδειν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION