Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 167:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 167:)

ὁ δὲ ἀρτιτελήσ, ὁ τῶν τότε πολυθεάμων, ὅταν θεοειδὲσ πρόσωπον ἴδῃ κάλλοσ εὖ μεμιμημένον ἤ τινα σώματοσ ἰδέαν, πρῶτον μὲν ἔφριξε καί τι τῶν τότε ὑπῆλθεν αὐτὸν δειμάτων, εἶτα προσορῶν ὡσ θεὸν σέβεται, καὶ εἰ μὴ ἐδεδίει τὴν τῆσ σφόδρα μανίασ δόξαν, θύοι ἂν ὡσ ἀγάλματι καὶ θεῷ τοῖσ παιδικοῖσ. ἰδόντα δ’ αὐτὸν οἱο͂ν ἐκ τῆσ φρίκησ μεταβολή τε καὶ ἱδρὼσ καὶ θερμότησ ἀήθησ λαμβάνει·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION