Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 531:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 531:)

εἰπόντοσ δὴ ταῦτα τοῦ Ἀλκιβιάδου γέλωτα γενέσθαι ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ αὐτοῦ, ὅτι ἐδόκει ἔτι ἐρωτικῶσ ἔχειν τοῦ Σωκράτουσ. τὸν οὖν Σωκράτη, Νήφειν μοι δοκεῖσ, φάναι, ὦ Ἀλκιβιάδη. οὐ γὰρ ἄν ποτε οὕτω κομψῶσ κύκλῳ περιβαλλόμενοσ ἀφανίσαι ἐνεχείρεισ οὗ ἕνεκα ταῦτα πάντα εἴρηκασ, καὶ ὡσ ἐν παρέργῳ δὴ λέγων ἐπὶ τελευτῆσ αὐτὸ ἔθηκασ, ὡσ οὐ πάντα τούτου ἕνεκα εἰρηκώσ, τοῦ ἐμὲ καὶ Ἀγάθωνα διαβάλλειν, οἰόμενοσ δεῖν ἐμὲ μὲν σοῦ ἐρᾶν καὶ μηδενὸσ ἄλλου, Ἀγάθωνα δὲ ὑπὸ σοῦ ἐρᾶσθαι καὶ μηδ’ ὑφ’ ἑνὸσ ἄλλου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION