Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 282:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 282:)

καὶ σὲ μέν γε ἤδη ἐάσω· τὸν δὲ λόγον τὸν περὶ τοῦ Ἔρωτοσ, ὅν ποτ’ ἤκουσα γυναικὸσ Μαντινικῆσ Διοτίμασ, ἣ ταῦτά τε σοφὴ ἦν καὶ ἄλλα πολλά ‐ καὶ Ἀθηναίοισ ποτὲ θυσαμένοισ πρὸ τοῦ λοιμοῦ δέκα ἔτη ἀναβολὴν ἐποίησε τῆσ νόσου, ἣ δὴ καὶ ἐμὲ τὰ ἐρωτικὰ ἐδίδαξεν ‐ ὃν οὖν ἐκείνη ἔλεγε λόγον, πειράσομαι ὑμῖν διελθεῖν ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἐμοὶ καὶ Ἀγάθωνι, αὐτὸσ ἐπ’ ἐμαυτοῦ, ὅπωσ ἂν δύνωμαι. δεῖ δή, ὦ Ἀγάθων, ὥσπερ σὺ διηγήσω, διελθεῖν αὐτὸν πρῶτον, τίσ ἐστιν ὁ Ἔρωσ καὶ ποῖόσ τισ, ἔπειτα τὰ ἔργα αὐτοῦ. δοκεῖ οὖν μοι ῥᾷστον εἶναι οὕτω διελθεῖν, ὥσ ποτέ με ἡ ξένη ἀνακρίνουσα διῄει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION