Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 157:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 157:)

ὀλίγασ δὲ κατέλιπε, τὰσ περὶ αὐτὴν τὴν γαστέρα καὶ τὸν ὀμφαλόν, μνημεῖον εἶναι τοῦ παλαιοῦ πάθουσ. ἐπειδὴ οὖν ἡ φύσισ δίχα ἐτμήθη, ποθοῦν ἕκαστον τὸ ἥμισυ τὸ αὑτοῦ συνῄει, καὶ περιβάλλοντεσ τὰσ χεῖρασ καὶ συμπλεκόμενοι ἀλλήλοισ, ἐπιθυμοῦντεσ συμφῦναι, ἀπέθνῃσκον ὑπὸ λιμοῦ καὶ τῆσ ἄλλησ ἀργίασ διὰ τὸ μηδὲν ἐθέλειν χωρὶσ ἀλλήλων ποιεῖν. καὶ ὁπότε τι ἀποθάνοι τῶν ἡμίσεων, τὸ δὲ λειφθείη, τὸ λειφθὲν ἄλλο ἐζήτει καὶ συνεπλέκετο, εἴτε γυναικὸσ τῆσ ὅλησ ἐντύχοι ἡμίσει ‐ ὃ δὴ νῦν γυναῖκα καλοῦμεν ‐ εἴτε ἀνδρόσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION