Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 2:

δοκῶ μοι περὶ ὧν πυνθάνεσθε οὐκ ἀμελέτητοσ εἶναι. καὶ γὰρ ἐτύγχανον πρῴην εἰσ ἄστυ οἴκοθεν ἀνιὼν Φαληρόθεν· τῶν οὖν γνωρίμων τισ ὄπισθεν κατιδών με πόρρωθεν ἐκάλεσε, καὶ παίζων ἅμα τῇ κλήσει, "ὦ Φαληρεύσ," ἔφη, "οὗτοσ Ἀπολλόδωροσ, οὐ περιμένεισ; κἀγὼ ἐπιστὰσ περιέμεινα. καὶ ὅσ, "Ἀπολλόδωρε," ἔφη, "καὶ μὴν καὶ ἔναγχόσ σε ἐζήτουν βουλόμενοσ διαπυθέσθαι τὴν Ἀγάθωνοσ συνουσίαν καὶ Σωκράτουσ καὶ Ἀλκιβιάδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν τότε ἐν τῷ συνδείπνῳ παραγενομένων, περὶ τῶν ἐρωτικῶν λόγων τίνεσ ἦσαν·