Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 308:

ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ δρᾶν οὕτωσ. ἔστω δή τισ ἡμῖν φρονῶν ἄνθρωποσ αὐτῆσ περὶ δικαιοσύνησ ὅτι ἔστιν, καὶ λόγον ἔχων ἑπόμενον τῷ νοεῖν, καὶ δὴ καὶ περὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν ὄντων ὡσαύτωσ διανοούμενοσ. ἔστω γὰρ οὖν. ἆρ’ οὖν οὗτοσ ἱκανῶσ ἐπιστήμησ ἕξει, κύκλου μὲν καὶ σφαίρασ αὐτῆσ τῆσ θείασ τὸν λόγον ἔχων, τὴν δὲ ἀνθρωπίνην ταύτην σφαῖραν καὶ τοὺσ κύκλουσ τούτουσ ἀγνοῶν, καὶ χρώμενοσ ἐν οἰκοδομίᾳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὁμοίωσ κανόσι καὶ τοῖσ κύκλοισ;