Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 237:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 237:)

μηνύει δὴ νῦν ὁ λόγοσ ἡμῖν ἐν θρήνοισ τε καὶ ἐν τραγῳδίαισ <καὶ κωμῳδίαισ>, μὴ τοῖσ δράμασι μόνον ἀλλὰ καὶ τῇ τοῦ βίου συμπάσῃ τραγῳδίᾳ καὶ κωμῳδίᾳ, λύπασ ἡδοναῖσ ἅμα κεράννυσθαι, καὶ ἐν ἄλλοισ δὴ μυρίοισ. ἀδύνατον μὴ ὁμολογεῖν ταῦτα, ὦ Σώκρατεσ, εἰ καί τισ φιλονικοῖ πάνυ πρὸσ τἀναντία. ὀργὴν μὴν καὶ πόθον καὶ θρῆνον καὶ φόβον καὶ ἔρωτα καὶ ζῆλον καὶ φθόνον προυθέμεθα καὶ ὁπόσα τοιαῦτα, ἐν οἷσ ἔφαμεν εὑρήσειν μειγνύμενα τὰ νῦν πολλάκισ λεγόμενα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION